همشهری آنلاین: این شخص خاص امامخمینی(ره) بود که در دوران پر تب و تاب بعد از انقلاب، به امرای مومن ارتش و بدنه آن اعتماد کرد و جلوی انحلال این نهاد را گرفت. بعد از انقلاب، فضای عمومی در کشور چندان به نفع ارتش نبود و بهخصوص گروههای چپ بهدنبال انحلال ارتش بودند. این گروهها صحبت از تشکیل «ارتش خلق» و «ارتش بیطبقه توحیدی» میکردند. این صحبتها البته در حالی مطرح بود که نیروهای ارتش در کردستان و گنبد(ترکمنصحرا) درگیر ناآرامیها بودند. رابطه سرلشکر محمدولی قرنی که از سوی امام به ریاست ستاد ارتش منصوب شده بود، با دولت موقت شکرآب بود، تا جایی که قرنی مجبور به استعفا شد. بعد از انتصاب یک ژنرال نزدیک به دولت، اوضاع کمی آرام شد، اما همچنان فریاد انحلال ارتش در جامعه به گوش میرسید.
در این شرایط، امرای ارتش به ملاقات امام رفتند و از او خواستند فرماندهی خود بر نیروهای مسلح را دوباره اعلام کند تا ارتش از تهدیدها دور شود. امام هم در پیامی تاریخی، 29فروردین را روز ارتش اعلام کرد و چنان با صراحت از این نهاد حمایت کرد که بقای آن تضمین شد. در این پیام که در 28فروردین منتشر شد، آمده است: «روز چهارشنبه 29فروردین روز ارتش اعلام میشود. ارتش محترم در این روز در شهرستانهای بزرگ با ساز و برگ به رژه بپردازند و پشتیبانی خود را از جمهوری اسلامی و ملت بزرگ ایران و حضور خود را برای فداکاری در راه استقلال و حفظ مرزهای کشور اعلام نمایند.»
از آن سال تا امروز، همهساله نیروهای ارتش «در شهرستانهای بزرگ با ساز و برگ به رژه» میپردازند و نهتنها حمایت خود را از جمهوری اسلامی و ملت ایران نشان میدهند، بلکه بهنوعی بقای خود را هم جشن میگیرند.