مسجد رنگونی‌ها کوچک است و خاص. با مسجدهای دیگر فرق دارد. حیاط کوچکش با اتاقکی آغاز می‌شود. از چند پله کوتاه بالا می‌روم و این‌جا اتاقکی است که به نظر می‌رسد روزگاری مؤذن در آن اذان می‌گفته. بعد همان حیاط کوچک است و نمای سفید مسجد، با دو مناره کوتاه و گچ‌کاری‌های ظریف و زیبا.
صحن مسجد هم کوچک است و رنگش سبزآبی و سراسر پوشیده با گچ‌بری.
و محرابش... محرابی چنین رنگارنگ و شاد. انگار باغچه‌ای کاشته‌اند در این محراب. و فکر می‌کنم چه نمازی می‌شود نمازم، وقتی بر پیشگاه چنین محرابی بخوانمش.
عکس: شیوا حریری
مسجد رنگونی‌ها در ابتدای جاده آبادان- خرمشهر قرار دارد در همان سال‌‌هایی ساخته شده که پالایشگاه آبادان * ساخته می‌شد. نزدیکی‌های پالایشگاه و کنار اروندرود. به آن مسجد پاکستانی‌ها هم می‌گویند. می‌گویند این مسجد هنگام ساخت پالایشگاه یا هنگام کار در آن توسط کارگران خارجی که بیشترشان مسلمان و از اهالی رنگون، پایتخت کشور برمه و هند و پاکستان بودند، ساخته شد.
شاید هم برای همین است که رنگ و رخسار این مسجد با مسجدهای دیگر تفاوت دارد و نوعی نقش و نگار‌های هندی و پاکستانی را می‌شود در آن دید.
-----------------
* پالایشگاه آبادان در سال 1291 برای تصفیه نفتی که از مسجد سلیمان استخراج می‌شد، آغاز به کار کرد.