در ستایش کارلو آنچلوتی، سرمربی رئال مادرید؛ تنها مربی جهان که لیاقت دارد کنار خط بایستد.

به گزارش همشهری‌آنلاین، چرا باید برای کارلو آنچلوتی احترام قائل شویم؟ چون بیشتر مربیان دنیا کارشان غرزدن است. آنها کنار خط می‌ایستند که کاش اوضاع به روال سابق برمی‌گشت و اجازه ایستادن نداشتند و سر داور نق می‌زنند یا به بازیکنان خودی می‌گویند پاس بده و شوت بزن و برو تو پاش! قریب به صددرصد چیزهایی که مربیان کنار زمین می‌گویند، غیرضروری و حتی سمی است. کمتر پیش می‌آید یک نکته تاکتیکی را گوشزد کنند. خب، بازیکن خودش در تمرین آموزش دیده و می‌داند باید چه کند. دسته پلی‌استیشن که نیست او را به این سمت و آن سمت هدایت کنی!

بگذریم؛ از ضرورت احترام به آنچلوتی می‌گفتیم؛ مردی که به گواه بیشتر بازیکنانی که با او کار کرده‌اند، انسانی باشخصیت و روانشناسی بزرگ است. البته گاهی با برخی بازیکنان مثل ادن آزار، مودریچ یا آردا گولر بد تا می‌کند و آنها را نادیده می‌گیرد اما بقیه بازیکنانی که زیرنظر او بازی کرده‌اند، کارلتو را ستایش می‌کنند. مثل مورینیو یا تن‌هاخ نیست که با ستارگان بزرگ مشکل داشته باشد و خودش را از آنها برتر بداند و غرورشان را بشکند. یا مثل گواردیولا که بازیکنان را به‌مثابه مهره‌های شطرنج یا پیکسل‌های بازی کامپیوتری می‌بیند.

کارلو آنچلوتی زمانی که در اورتون بود، با یک تماس کوتاه از فلورنتینو پرس پاسخ مثبت داد و حاضر شد از بخش قابل‌توجهی از درآمدش چشم بپوشد تا به سانتیاگو برنابئو برگردد. او بارها گفته مربیگری راحت‌ترین کار دنیاست و آرزو دارد در رئال مادرید بازنشسته شود. پرس برایش بازیکن نخرید، غیر از یکی دو نفر. کارلتو هرگز غرولند نکرد و درخواست ستاره نداد. او در ۲سال اخیر ستاره‌هایی مثل هری کین، بارلا و خیلی‌های دیگر را می‌خواست اما در برابر باشگاه و مصلحت‌های مدیریتی گردن‌کشی نکرد و با کمترین‌ها ساخت. سرمربی ایتالیایی، تیم این فصل را بدون مهاجم نوک تخصصی و تنها با خوسلو که از تیم سقوط‌کرده اسپانیول قرض گرفته شده بود، بست. این در حالی است که رئال‌مادرید پس از سال‌ها یکی از بهترین بازیکنان تاریخ خود یعنی کریم بنزما را از دست داده بود. پرس برایش دفاع راست ذخیره و یک مدافع میانی مطمئن نخرید و کارلتو مجبور شد برای ال‌کلاسیکوی پریشب از ۳‌مدافع غیرتخصصی در خط دفاعی استفاده کند.

با مصدومیت شدید کورتوا، میلیتائو، آلابا و مصدومیت‌های گذری دیگر کنار آمد. وقتی تیمش ۳‌روز یک‌بار بازی داشت، غر نزد و بهانه نتراشید. به چمن ورزشگاه باشگاه میزبان گیر نداد یا به سقف ورزشگاه... در چنین شرایطی با همین تیم ناقص، کارلتو رئال را تا نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان بالا برد، در فاصله ۶‌هفته به پایان لالیگا، فاصله خود را با بارسلونای رده دومی به ۱۱‌امتیاز افزایش داد و سوپرجام را هم برد. آنچلوتی حالا به رکورد ۹‌پیروزی در ال‌کلاسیکو هم رسیده تا با رکورد گواردیولا و یوهان کرویف که پیش از این رکورددار پیروزی در این مسابقه بزرگ بودند، برابر شود.

اکثر بازیکنان زیرنظر کارلتو پیشرفت کرده‌اند. والورده فصل پیش در پستی متفاوت به یکی از گلزنان برتر تیم تبدیل شده بود. بلینگام از یک بازیکن بااستعداد به گزینه توپ طلا بدل شد. کریم بنزما از لحاظ شم گلزنی ناگهان کریستیانو رونالدویی شد برای خودش. وینیسیوس از یک بازیکن بی‌دقت و روی مخ تا حد یک تمام‌کننده و یکی از بهترین بازیکنان جهان و زننده ۷‌گل در ال‌کلاسیکوها ارتقا یافت.

او هرگز تقصیر باخت را به گردن داور یا بازیکن نمی‌اندازد. مقایسه کنید با ژاوی که از نظر او همه بدند غیر از خودش یا حتی گواردیولا که به استراحت بیشتر تیم حریف انتقاد دارد و از سبک تیم مقابل ایراد می‌گیرد و به دیگران طعنه می‌زند و آنها را گاهی مورد تمسخر قرار می‌دهد. آنچلوتی از بازیکنانش، حتی از آنهایی که کنار گذاشته و به آنها بازی نمی‌دهد، حمایت می‌کند. کمتر پیش می‌آید که بگوید تیمش به داوری باخته یا به اشتباهات بازیکن خودی. واکنش این مربی بزرگ را پس از گل سوم و پیروزی‌بخش رئال در ال‌کلاسیکوی یکشنبه‌شب ببینید. او واژه جنتلمن واقعی را بازتعریف کرد. پس از این لحظه و پیروزی بزرگ اقدام به تحریک تماشاگران خودی یا رقیب نکرد و حتی از یک شادی گل ساده هم پرهیز داشت.
بله، بزرگی به هیاهو نیست. بزرگی، خودش را نشان می‌دهد و لازم نیست در کنفرانس مطبوعاتی خوشمزگی کنید یا حرف عجیب و تیترخور بزنید یا در جریان بازی برای جلب توجه در دقیقه‌۲۲ یک بازیکن را بیرون بکشید که همه بفهمند چقدر فنی هستید. نیازی نیست به داور بتوپید یا با مربی حریف کل‌کل داشته باشید یا انگشت توی چشم کمک‌مربی تیم مقابل کنید. بزرگی یعنی همین کارهایی که دُن کارلو می‌کند. ممنون آقای آنچلوتی.

ممنون آقای ژاوی!

هواداران رئال باید قدردان اسطوره سابق بارسلونا باشند

«داور خیلی بد بود»، «خوب بازی کردیم»، «بازیکنانم اشتباه کردند»؛ اینها جمله‌هایی است که معمولا در نشست‌های خبری پس از مسابقات بارسلونا از زبان ژاوی خارج شده است. او و برادرش -اسکار- کارشان این است که کنار خط به داور و حتی بازیکنان حریف اعتراض کنند. او در ۱۳۶‌باری که هدایت بارسا را در همه رقابت‌ها در دست داشته، میانگین ۲‌امتیاز در هر بازی را به‌دست آورده که پس از رونالد کومان کمترین میانگین امتیازات از دوره گواردیولا به این طرف است.

البته اسطوره بارسا زمانی به سرمربیگری تیم رسید که پولی در بساط نبود. باشگاه برای ارنستو والورده ۲۵۸‌میلیون یورو و برای لوئیس انریکه ۱۸۸.۵‌میلیون بازیکن خرید، درحالی‌که برای ژاوی ۵۳.۳‌میلیون یورو بازیکن خریداری شد. در سال‌های قبل قیمت بازیکنان کمتر بود. البته هنر ماتئو آله‌مانی این بود که توانست پای ستاره‌ها و بازیکنان زیادی را به تیم بکشاند. مدیر ورزشی باشگاه بازیکنانی نظیر لواندوفسکی، گوندوغان، رافینیا، فران تورس، کریستنسن، مارکوس آلونسو، ژائو فلیکس، ژائو کانسلو، سرخیو آگوئرو و... را به نوکمپ باز کرد اما اکثرا در تیم جواب ندادند؛ چون فلسفه بارسا دیگر در زمین پیاده نمی‌شد و ژاوی سبک متفاوتی را برای بازی انتخاب کرده بود.

ژاوی که گاوی و بالده را برای مدتی طولانی از دست داد، مجبور شد به تیم «ب» و بازیکنان جوان روی بیاورد. روکردن پدیده‌ای مثل یامال هنر این مربی بود. او پدیده‌هایی مثل یامال، کوبارسی، فرمین لوپس و چند بازیکن دیگر را رو کرد که البته همه آن به هنرش مربوط نمی‌شد. ژاوی با بازی‌دادن به بازیکنان جوان و نوجوان تلاش کرد فشار را از روی خودش بردارد. اگر نتیجه نمی‌گرفت، می‌توانست بگوید بازیکن نداشته و به‌اجبار از جوانان استفاده کرده و از این طریق به باشگاه خدمت کرده است.

سرمربی بارسا ۴‌ال‌کلاسیکوی آخر را باخته و ۲‌بار مقابل رئال در این فصل ۴تایی شده. حالا به لطف او و با احتساب بازی رودررو، رئال در آستانه قهرمانی است. تیم مادریدی باید در ۶‌بازی آینده ۱۲امتیاز از دست بدهد و بارسلونا همه بازی‌هایش را ببرد تا قهرمانی از دست برود. فقط ۲‌برد و یک‌تساوی دیگر کافی است تا رئال‌مادرید رسما قهرمان لالیگا شود. حتی اگر آنها ۵‌بازی را مساوی کنند و فقط یکی را ببرند هم برای سی‌وششمین‌بار قهرمان لیگ می‌شوند. از بازی مقابل سوسیداد در روز جمعه تا بازی با کادیس در ۱۵‌اردیبهشت و بازی مقابل گرانادا در روز ۲۳اردیبهشت، فقط ۷‌امتیاز لازم است تا کهکشانی‌ها بالاتر از رقیب سنتی قهرمان شوند. اگر رئال هر ۱۸‌امتیاز را کسب کند، ۹۹‌امتیازی می‌شود.

نتایج ۴‌ ال‌کلاسیکوی اخیر را که با برد رئال همراه شده، مرور کنید؛ برد ۴ بر صفر در نوکمپ در فصل گذشته، برد ۲بر یک در مونجوییک در دور رفت لالیگا، برد ۴بر یک در ریاض در سوپرجام و برد ۳بر ۲در برنابئو. ژاوی در ۴‌ورزشگاه مختلف با نتیجه ۱۳ بر ۴ بازنده شده. فاصله بردهای رئال با بارسا در دوران ژاوی افزایش یافته؛ ۱۰۵در برابر ۱۰۰. او به دومین مربی در تاریخ ۱۲۲ساله بارسلونا تبدیل شد که در ۴‌ال‌کلاسیکوی رسمی متوالی شکست می‌خورد. نفر قبلی پاتریک اوکانل بین سال‌های ۱۹۳۵ تا ۱۹۴۰ بود و حالا ژاوی رکوردی ۸۹ساله را شکسته. بارسلونا برای اولین‌بار در قرن ۲۱در هر دو ال‌کلاسیکوی رفت و برگشت شکست خورده. بارسلونا برای نخستین‌بار در ۱۰۸‌سال اخیر، ۲‌بار در ال‌کلاسیکو پیش افتاد اما شکست خورد. آخرین‌باری که این اتفاق رخ داد به ۱۵آوریل ۱۹۱۶ برمی‌گردد که رئال ۲‌بار عقب افتاد اما با نتیجه ۴ بر ۲ پیروز شد. اینها تمامی رکوردهای منفی است که ژاوی به ثبت رسانده و به‌راحتی نمی‌توان از کنار آنها عبور کرد. رئالی‌ها باید از لاپورتا و ژاوی ممنون باشند. اسطوره بارسا احتمالا در تابستان به آژاکس خواهد رفت.

۰۲

جود بلینگام نخستین شکست خارج از خانه بارسلونا در این فصل را به این تیم تحمیل کرد و به نخستین بازیکن سال اولی رئال‌مادرید پس از فان‌نیستلروی تبدیل شد که رفت‌وبرگشت در ال‌کلاسیکو گل می‌زند؛ ۳‌بازی، ۳گل و یک‌پاس‌گل و ۲‌گل پیروزی‌بخش.

۰۱

رئالی‌ها برای اولین‌بار در ال‌کلاسیکویی بعد از صعود اروپایی پیروز شدند. در ۱۰تجربه قبلی وقتی رئال در اروپا صعود می‌کرد، نمی‌توانست بارسا را ببرد؛ ۳تساوی و ۷شکست. بارسا هم برای اولین‌بار پس از حذف از اروپا در ال‌کلاسیکو شکست خورد.

۳۷۹

رئال‌مادرید ۳۷۹روز است که در برنابئو نباخته و آخرین شکست خانگی رئال مادرید به هشتم آوریل۲۰۲۳ برمی‌گردد.

۱۱

فلیکس در یازدهمین حضورش مقابل رئال‌مادرید با پیراهن اتلتیکو، چلسی و بارسلونا همچنان نه به پیروزی رسیده، نه گلی زده و نه پاس‌گلی ثبت کرده و تنها ۲‌بار مساوی کرده.

۱۴

هیچ‌کدام از ۱۴ال‌کلاسیکوی اخیر با تساوی به اتمام نرسیده (۱۰‌برد برای رئال و ۴برد بارسلونا). آخرین‌باری که ۱۴ال‌کلاسیکوی متوالی بدون مساوی سپری شد، از نوامبر۱۹۶۰ تا مارس۱۹۶۷ با ۱۷بازی بود.

۰۳

حالا لوکاس واسکس که متوسط‌ترین بازیکن قرن رئال‌مادرید است، ۳گل به بارسلونا زده است. لوکاس که به‌جای کارواخال در پست دفاع راست بازی می‌کرد، یک‌گل، یک‌پاس‌گل و یک کسب پنالتی مقابل بارسلونا داشت. فقط ۳بازیکن دیگر قبلا چنین کاری کرده بودند؛ وینیسیوس در سال۲۰۲۳ در کوپا، میشل در سال۱۹۹۳ در لالیگا و خوانیتو در سال۱۹۸۳ در لالیگا.

۰۷

وینیسیوس تعداد گل‌هایش به بارسا را به عدد۷ رساند؛ ۷‌گل و ۴‌پاس‌گل در ۱۷‌بازی. مسی با ۲۶‌گل در ۴۵بازی همچنان رکورددار گلزنی در ال‌کلاسیکو است. از زمانی که وینی در فصل ۱۹-۲۰۱۸ نخستین بازی خود را با پیراهن رئال انجام داده، ۷بار دروازه بارسا را باز کرده. در این مدت هیچ بازیکن دیگری بیش از او و بنزما به بارسا گل نزده‌اند.

۰۴

رئالی‌ها در این فصل بدون احتساب ضربات پنالتی پایان بازی با منچسترسیتی، ۸‌پنالتی زده‌اند که تنها نیمی از آنها یعنی ۴تا به گل تبدیل شده؛ ۴تای آخر گل شده و ۴تای قبلی خراب شده بود.

۰۵

۵‌پنالتی آخر ال‌کلاسیکوها همگی به سود رئال بوده. آخرین‌باری که هر ۵پنالتی متوالی در ال‌کلاسیکو به سود رئال بوده به سال‌های ۱۹۶۳ تا ۱۹۷۷ برمی‌گردد. وینی در پیش فصل، مقابل بارسا پنالتی خراب کرده بود.

منبع: روزنامه همشهری