به گزارش همشهری آنلاین، سامانه بارشی فعال شده روی خلیج فارس، امارات را غرق کرد، بحرین را شست و به دریا ریخت و در عمان ۱۸ نفر را به کام مرگ کشاند. موسسه تحقیقات آب گزارش داد که شدت بارش سیستان و بلوچستان در سامانه هفته گذشته ۱۰ برابر عمان و ۱.۵ برابر امارات بود اما مرور تصاویر ماهواره‌ای بیانگر آن است که میزان خسارت در ایران نصف عمان و یک دهم امارات است.
شدت سیلاب در برخی مناطق سیستان و بلوچستان طی ۳ روز به ۲.۴ برابر بارش کل سال منطقه رسید و سبب شد تا ورودی آب رودخانه‌ها به ۹۳۰۰ متر مکعب در ثانیه برسد. برای درک این حجم آب کافی‌است رودخانه‌ای را به عرض ۱۰۰ متر و عمق ۹۳ متر یعنی بیش از عمیق‌ترین مناطق خلیج فارس را تصور کنید. البته سازه سد کهیر این آب را در خود ذخیره کرده و اجازه رسیدن آن به چابهار، کنارک و زرآباد را نداد.
وزیر نیرو علی‌اکبر محرابیان می‌گوید که «اگر سد کهیر اردیبهشت ۱۴۰۲ ساخته نمی‌شد، با این شدت بارش در سیستان و بلوچستان فاجعه انسانی رقم می‌خورد.»
شدت آب ورودی به سد کهیر بر اثر سیل به حدی بود که نماینده چابهار در مجلس در مصاحبه‌ای نگران تخریب سد شد اما بلافاصله در مصاحبه‌ای دیگر گفت که طراحی کهیر برای شرایط بارندگی دشواری مثل امروز انجام شده و در پایداری کامل قرار دارد.
سدها مشابه هر ابزار دیگر مزایا و معایبی دارد اما با شدت گرفتن بارندگی بر اثر تغییر اقلیم، سطح جدید از کارکرد را از خود به نمایش می‌گذارند. کارشناس منابع طبیعی رحیم احمدی به نقش آبخیزداری در کنترل سیلاب اشاره کرده و معتقد است که اگر آبخیزداری به صورت گسترده در دستور کار قرار گیرد، می‌تواند مناطق کشور را از سیلاب حفظ کرده و دیگر نیازی به سدها برای کنترل سیلاب نباشد.
در مقابل، استاد دانشگاه رحیم رهایی می‌گوید که کارشناسان باید بگویند، در مقابل بارندگی ۳۰۰ میلیمتری و ورودی آب ۱۰ هزار متر مکعبی طی چند ساعت کدام سازه آبخیزداری جوابگو است؟ در این بارش‌ها فقط سدها هستند که می‌توانند مردم را از کام مرگ بیرون بکشند.
نگاه به ابزارهای مدیریت منابع آب از جمله سدها، سازه‌های آبخیزداری و تاسیسات تغذیه مصنوعی در سال‌های اخیر اسیر نگاه‌های غیر کارشناسی بوده اما تغییر اقلیم و تغییر نظام بارندگی‌ها ایجاب می‌کند، مجموعه‌ای از این ابزارها برای مدیریت منابع آب به کار گرفته شود.