همشهریآنلاین - بهروز رسایلی
در شرایطی که فقط ۶هفته به پایان مسابقات فصل بیستوسوم لیگ برتر ایران باقی مانده، استقلال جواد نکونام با ۵۳ امتیاز و یک امتیاز برتری نسبت به پرسپولیس از شانس اول کسب عنوان قهرمانی در این رقابتها برخوردار است. طبیعتا آبیها که با دشواری این مسیر طولانی را پشت سر گذاشتهاند، هرگز دوست ندارند در گامهای پایانی دچار نوسان و تزلزل شوند و سخت بهدستآمده را آسان از دست بدهند. آنها هر طور که شده باید این ۶گام آخر را هم به سلامت بردارند؛ مخصوصا که در جامحذفی هم حضور ندارند و تمرکزشان فقط روی لیگ است. هر کدام از این مسابقات باقیمانده اما برای خودش یک سناریوی جذاب متفاوت دارد که حالا بد نیست قدری دقیقتر به آنها نگاه کنیم.
تراکتور؛ شاید بزرگترین روز
بسیاری بر این باورند که بازی در تبریز، مهمترین و خطرناکترین پیچ استقلال در مسیر قهرمانی است و اگر آنها از این گردنه نیز به سلامت عبور کنند، کار برایشان بسیار راحتتر خواهد شد. بازی با تراکتور در خانه حریف همیشه سخت است؛ حتی اگر این تیم در بحران به سر ببرد و عملا شانسی برای قهرمانی در لیگ برتر نداشته باشد. حالا استقرار کادر فنی پرسپولیسی (حمید مطهری و احتمالا یحیی گلمحمدی) روی نیمکت تیم تبریزی هم به حساسیتها دامن زده و رقابت مزبور را حیثیتیتر کرده است. کیست که نداند این کادر با متوقفکردن استقلال بهدنبال خودنمایی فوری در تبریز است؟ البته که استقلال درصورت لغزش احتمالی میتواند امیدوار باشد پرسپولیس هم در همان روز یعنی ۱۲اردیبهشت در بازی بسیار دشوار مقابل سپاهان امتیاز از دست بدهد.
ذوبآهن؛ دشواریهای انتقام
پس از بازی با تراکتور، استقلال باید از ذوبآهن مرموز محمد ربیعی میزبانی کند؛ تیمی که این فصل فراز و فرودهای زیادی داشت اما طی هفتههای اخیر دستکم در لیگ برتر دوباره به روزهای خوبش بازگشته است. ذوبآهن را نباید و نمیتوان دستکم گرفت؛ مخصوصا که این تیم در بازی رفت هم موفق شد استقلال را با نتیجه یک - یک متوقف کند و دیدار برگشت به نوعی برای آبیها جنبه انتقامی هم خواهد داشت. برتری مقابل ذوب به یک ذهن آرام و منظم نیاز دارد.
فولاد؛ جنگ برای بقا
میزبانی از فولاد دستکم روی کاغذ میتواند یکی از آسانترین مسابقات استقلال در هفتههای باقیمانده از لیگ برتر باشد. تیم خوزستانی تا خرخره در بحران است و یکی از بدترین فصول تاریخش را پشت سر میگذارد اما در عین حال نباید فراموش کنیم این تیم برای بقا میجنگد و چنین تیمهایی بسیار خطرناک هستند. فولاد در روز بازی با استقلال ۱۲۰درصد توانش را در زمین خواهد گذاشت. شک نکنید.
نساجی؛ همان داستان، در خانه حریف
در هفته بیستوهشتم آبیها باید رودرروی دیگر تیم فانوسبهدست لیگ امسال یعنی نساجی قرار بگیرند و قطعا کارشان سخت خواهد بود. دشواری مضاعف اما جایی است که این بازی در خانه حریف برگزار میشود؛ همان جایی که شاگردان ساکت الهامی اخیرا تراکتور را هم زمینگیر کردند. الهامی قبلا بهعنوان سرمربی تراکتور در فینال حذفی استقلال را برده و یک جام از آبیها گرفته؛ آیا ممکن است باز هم سناریوی مشابهی این بار در لیگ تکرار شود؟ دلخوشی آبیها میتواند این باشد که پرسپولیس هم دقیقا در همین شرایط مهمان نساجی است.
گلگهر؛ جدال با تیم منظم
در آن مقطع زمانی، نتیجه بازی با استقلال برای گلگهر اهمیتی ندارد اما آنها شانس خودنمایی در بازی پخش زنده مقابل آبیها و احتمال اثرگذاری بر معادلات قهرمانی را از دست نخواهند داد. گلگهر اوزونیدیس یکی از تیمهای قابل احترام امسال بوده، هرچند این اواخر کمی دچار نوسان شده است. تقریبا تمام مسابقات ۲تیم در این سالها جنجالی شده و این هم میتواند یک عامل دیگر برای حساسیت مضاعف این مسابقه باشد.
پیکان؛ روز عنایتی
آخرین مسابقه فصل استقلال هم مقابل پیکان است؛ دیداری بهظاهر نهچندان سخت با جوانترین تیم لیگ اما نباید از انگیزههای آشکار و پنهان رضا عنایتی برای کسب نتیجه در این مسابقه غافل شویم. برخلاف باور عموم، تنها با موفقیت در چنین نبردهایی است که سرمربیان پرسپولیسی و استقلالی میتوانند سزاواریشان برای نشستن روی نیمکت این دو تیم را نشان بدهند. این انگیزه برای عنایتی هم وجود دارد؛ مخصوصا که پیش و پس از بازی رفت، اصطکاک عجیبی بین او و جواد نکونام بهوجود آمد.