نامش «سیچانلو» است و اطلاعات زیادی از تاریخچه‌اش در دست نیست، اما آنچه نام این روستا را در فضای مجازی به شهرت رسانده، یک چیز است‎؛ استفاده از انرژی خورشیدی به جای برق.

به گزارش همشهری آنلاین، جمعیت 7خانواری روستا و هزینه‌های بالای برق‌رسانی و همینطور دائمی نبودن سکونت در این منطقه موجب شد مسئولان قید برق‌رسانی را به روستا بزنند. سال 1386بود که اداره برق قزوین تصمیم گرفت به جای برق‌کشی به روستا برایشان پنل‌های خورشیدی نصب کند و همین شد که اهالی همه امورات‌شان را با همین پنل‌ها می‌گردانند.

سیچانلو کجاست؟

سیچانلو روستایی از توابع بخش ضیاءآباد در 35کیلومتری تاکستان و شغل بیشتر اهالی آن هم دامداری است و آمار اهالی‌اش به 7خانوار و بیش از 30نفر جمعیت می‌رسد. این روستا در دهستان دودانگه علیا قرار دارد.

در سال ۱۳۸۶ در این روستا پنل‌های خورشیدی نصب شد تا از نگاه رسانه‌ها عنوان زیست‌محیطی‌ترین روستای ایران را دریافت کند. اهالی روستا با این کار، پولی برای هزینه‌های برق پرداخت نمی‌کردند و از همان موقع تابه‌حال با همین نیروگاه خورشیدی منابع برقی خود را تأمین می‌کنند. روایت اهالی نشان می‌دهد که باتری پنل‌های خورشیدی به‌صورت رایگان برایشان وصل شده است.

دردسر پنل‌ها

پنل‌های خورشیدی البته چندان هم برای اهالی بی‌دردسر نبوده و گاهی خرابی دستگاه یا تمام شدن باتری کار را سخت می‌کند و برای همین هم اهالی موتور برق با سوخت بنزین دم دست دارند تا در این مواقع به‌کار بگیرند.

گرچه «ابوالفضل رحمانی» بخشدار ضیاء‌آباد در گفت‌وگو با همشهری درباره عنوان محیط‌زیستی‌ترین روستا اظهار بی‌اطلاعی می‌کند و می‌گوید که این عنوان براساس ارزیابی از سوی نهاد خاصی اعطا نشده است، اما تأیید می‌کند که برق روستا همچنان با پنل‌های خورشیدی تامین می‌شود.

انرژی خورشیدی در روستاها

گرچه حالا نه‌تنها در شهرها و روستاها بلکه در میان عشایر انرژی خورشیدی موضوعی شناخته شده است و پنل‌های خورشیدی روستا پس از روستا روی بام‌ها نصب می‌شود، اما همین چند وقت پیش بود که خبر رسید نخستین نیروگاه مرکز خورشیدی حمایتی کشور در روستای پنداس از توابع بخش «برزُک» در ۸۵ کیلومتری جنوب غربی کاشان قرار دارد.به بهره‌برداری رسیده است‎؛ ۴۰ نفر از بانوان روستای پنداس در این طرح مشارکت کردند و نیروگاه با هزینه ۶۵ میلیارد ریال راه‌اندازی شد و امکان برق‌رسانی به ۲۳۰ خانه را دارد.