همشهری آنلاین - سیدسروش طباطبایی‌پور: ساکنان این جزیره بیضی‌شکل که ده‌ها لنگرگاه اطرافش را احاطه کرده تا صیادان قایق‌هایشان را به آن ببندند، نه غصه کمبود امکانات را می‌خورند و نه نگران گرما و سرمای هوا هستند. آنها بعد از حدود ۲۰۰سال سکونت در این منطقه با مشکلی بزرگ مواجه شده‌اند؛ چالشی به نام مهاجرت اقلیمی.
بیش‌تر بخوانید:
رفاقت المپیک پاریس با محیط‌زیست!
ساکنان این منطقه در سال‌های اخیر بالا آمدن تدریجی آب را با چشمشان دیده‌اند؛ به‌خصوص در ماه‌های نوامبر و دسامبر که بادهای شدید می‌وزد و باعث می‌شود خیابان‌ها و خانه‌ها پر از آب شود، اما دوباره بعد از مدتی کوتاه آب فروکش می‌کرد و زندگی شکل عادی به‌خود می‌گرفت، اما در این روزها، به‌خاطر گرمایش زمین و بالا آمدن سطح آب، دریا در حال بلعیدن جزیره است. به حدی که مقامات محلی هشدار صادر کرده‌اند و از اهالی بومی خواسته‌اند خانه و زندگی‌شان را برای همیشه ترک کنند؛ کاری که برای اهالی آن بسیار دشوار است.
در سال‌های اخیر، ساکنان این منطقه سعی کرده‌اند با سنگ‌ها، ستون‌ها و مرجان‌ها، لبه‌های جزیره را تقویت کنند تا آب کمتری وارد جزیره شود، اما دیگر کار از کار گذشته و طبیعت راه خودش را می‌رود.