به گزارش همشهری آنلاین، مدینه را از جنبه‌های مختلف تاریخی و اجتماعی می‌توان واکاوی کرد؛ این شهر یکی از مهمترین نقاط پراهمیت برای تمام مسلمانان جهان است و در هر گوشه آن، یادبودی از یک واقعه تاریخی از صدر اسلام و حضرت محمد (ص) به ثبت رسیده و تعداد پرشماری از قوانین و نظام دینی در این شهر وضع شده است.
یکی از مصادیق مهم اخلاقی در نزد پیامبر و معصومین (ع) مدارا و مهربانی با حیوانات است. در نگاه آنها حتی حیوانات داری حقوقی هستند که باید از سوی انسان‌ها رعایت شود. به عنوان مثال نوشته‌اند که پیامبر اسلام (ص) هنگامی که وضو می‌گرفت، گربه‌ای نزد او آمد، ایشان دانست که آن حیوان تشنه است، ظرف آب را به طرفش برد و گربه آب نوشید، سپس ایشان نیز وضو گرفت.
نقل این روایت‌ها در رفتار زائران به‌ویژه در زمان حج و در شهر زیارتی مدینه و مکه بی‌تأثیر نبوده است.
در مدینه مردم رابطه خوبی با گربه‌ها دارند و در نزدیکی حرم پیامبر (ص) معمولا غذای خشک گربه دیده می‌شود. این مهرورزی حتی باعث شده گربه‌ها در امنیت به محوطه مسجد هم برو بیا داشته باشند و حضورشان در این محل‌ها پذیرفته شده است. به عبارتی هرچه گربه‌ها به حرم نزدیک باشند رغبت بیشتری هم به مهربانی و توجه انسان‌ها دارند.
با وجود چنین رفتاری در حریم مسجدالنبی، اما هرچه از حلقه مسجدالنبی دورتر شویم وضعیت گربه‌ها حتی در ظاهر هم تغییر فاحشی پیدا می‌کند، اوضاع ظاهراً چندان به کام گربه‌ها نیست.
در مدینه کبوترهای فراوانی هم به چشم می‌خورد و بخشی از منظر مسجدالنبی و قبرستان بقیع شده‌اند. زائران و ساکنان مدینه با پاشیدن دانه در اطراف این مسجد و در معابر، نوع دیگری از مهرورزی به حیوانات را نشان می‌دهند.
از دیده پنهان نیست که رفتار و مهرورزی زائران در حریم مسجدالنبی با حیوانات در هسته مرکزی شهر مدینه و حلقه نزدیک مسجد متفاوت است.