به گزارش همشهری آنلاین علاقه‌مندان به فوتبال که سن و سال بیشتری دارند، حتماً بازی‌های درخشان آرمناک پطروسیان را درون دروازه سپاهان و بعدها ذوب‌آهن به یاد دارند. دروازه‌بانی با قد و قامت کوتاه اما سیوهای فوق‌العاده که گل زدن به او یکی از سخت‌ترین وظایف بازیکنان حاضر در لیگ ایران بود. آرمناک که بعد از پایان دوران بازیگری، از فوتبال فاصله گرفته و سراغ مربیگری نرفته، در گفت و گو با ایرنا و پاسخ به سوالی درباره مقایسه دو نسل ۹۸ و فعلی فوتبال ایران، معتقد است که کارشناسان و رسانه‌های ایرانی هرگز نباید علیرضا بیرانوند را با احمدرضا عابدزاده مقایسه کنند. گفت و گو با پطروسیان پیش روی شماست.
فوتبال ایران را دنبال می‌کنی؟
نه.
دلیل خاصی دارد؟
چون نه تنها فوتبال ایران بلکه رقابت‌های سطح اول فوتبال جهان را هم نگاه نمی‌کنم.
چرا؟
نمی‌دانم.
مگر می‌شود یک نفر سال‌ها فوتبال بازی کند اما بعد از از پایان بازیگری دیگر علاقه‌مند به حتی تماشای آن نباشد؟
شده دیگر!
نتایج را چطور؟ آن را هم پیگیری نمی‌کنی؟
نتایج را برخی مواقع می‌بیینم. البته نه خیلی سفت و سخت و ریزبینانه.
می‌دانی سپاهان درلیگ چندم شده؟
فکر می‌کنم سوم. البته ابتدای فصل در صدر بودند اما نمی‌دانم چه شد که نتوانستند به قهرمانی برسند و افت کردند. شما می‌دانید؟
بحث تخلف و عبور از سقف قرارداد مطرح شد، چند امتیاز سپاهان را کسر کردند و این تیم وارد بحران شد. زمان شما هم از پول‌های زیرمیزی و خانه و ماشین، خارج از قرارداد، بود؟
نه. آن موقع قانون سقف قرارداد وجود نداشت. در قرارداد همان رقمی را که پرداخت می‌کردند، می‌نوشتند. همه هم می‌دانستند آرمناک یا سایر بازیکنان چقدر پول می‌گیرند. اصلاً بحث زیرمیزی مطرح نبود.
الان در ارمنستان چکار می‌کنی؟
بیزینس، استراحت. باید با یک کار مشغول می‌شدم تا زندگی یکنواخت نشود.
چرا مربی نشدی و کلاً از فوتبال دور ماندی؟
وقتی از فوتبال فاصله گرفتم، مشخص است مربی هم نمی‌شوم دیگر. خیلی خسته بودم و فوتبال دلم را زده بود. چون چندین سال فشار بسیاری به من وارد شد و اغلب از خانواده‌ام دور بودم. به استراحت نیاز داشتم. بعدها هم اصلاً دلم راضی نشد که به فوتبال برگردم و مربیگری کنم.
دروازه‌بان‌های ایرانی را می‌شناسی؟
فقط علیرضا بیرانوند را می‌شناسم.
طی سال‌های اخیر رسانه‌ها و کارشناسان بارها دو نسل تاریخی فوتبال ایران، نسل ۹۸ و فعلی را با هم قیاس کرده‌اند. یکی از این مقایسه‌ها مربوط می‌شود به احمدرضا عابدزاده و علیرضا بیرانوند. خیلی‌ها بر این عقیده‌اند که دیگر مثل عابدزاده نمی‌آید اما گروه اندکی خلاف این موضع را دارند. تو که زمان عابدزاده مقابل او بازی کرده‌ای و حالا بازی‌های بیرانوند را هم دیده‌ای، نظرت در این باره چیست؟
ببینید هر بازیکنی در زمان خودش بهترین بوده و با توجه به پیشرفت فوتبال سخت است دو نسل یا دو بازیکن را بخواهیم با هم مقایسه کنیم. عابدزاده نه تنها یک دروازه‌بان خوب بلکه یک بازیکن بزرگ بود. از طرفی من بازی بیرانوند را کمتر دیده‌ام. یادم می‌آید در جام جهانی و بازی تیم ملی ایران گلری او را تماشا کردم. فقط یک جمله می‌توانم بگویم. هر وقت کسی خواست این دو را با هم مقایسه کند، بازی ایران مقابل استرالیا را ببیند. بیرانوند ضعیف نیست اما عابدزاده چیز دیگری بود. حرف را ببندید و تمام.
دلت برای اصفهان تنگ نشده؟
تنگ شده بود اما دو سه سال قبل آمدم و چند روز در اصفهان حضور داشتم. رفتم باشگاه سپاهان و خاطرات را تازه کردم. با این حال فوتبال را خیلی دنبال نمی‌کنم و نمی‌دانم چه کسانی رفته و چه افرادی آمده‌اند. ما هم بازیکن بودیم و فوتبال‌مان تمام شده. قبل از ما این همه بازیکن آمدند و رفتند و بعد از ما نیز همینطور. دیگر مهم نیست هر روز اخبار را دنبال کنم و ببینم چه اتفاقاتی در سپاهان رخ داده است.
از لئون استپانیان خبر داری؟
نه زیاد. فقط می‌دانم در ارمنستان مربیگری می‌کند.
با هم‌تیمی‌هایت در سپاهان چطور؟
هستند چند نفر که با آنها ارتباط دارم. نه هر روز اما هر چند ماه یک بار با آنها حرف می‌زنم. فرهاد بهادرانی، محمود کریمی، احمد محمدپور و حمیدرضا فرزانه هم‌تیمی‌های سابقم هستند که با هم صحبت و مرور خاطرات می‌کنیم.
با محرم نویدکیا هم ارتباط داری؟
رابطه دارم اما دیر به دیر با هم حرف می‌زنیم. چون او سرش شلوغ است و مشغول مربیگری.
وقتی هم‌تیمی بودید فکر می‌کردی در آینده مربی خوبی شود؟
چرا که نه. عملکرد فنی‌اش در دوران بازی فوق‌العاده بود، اخلاقش نیز همینطور. مربیگری مگر دیگر چه می‌خواهد؟ کمی مدیریت که محرم آن را هم دارد. از همان زمان معلوم بود که مربی بزرگی خواهد شد.