همشهری آنلاین: با سن و سال کمی که دارد، توانست در جشنواره فیلم فجر چهل‌ویکم سیمرغ بلورین بازیگر مکمل زن را برای بازی در «کت چرمی» بگیرد، فیلمی به کارگردانی حسین میرزامحمدی و تهیه‌کنندگی کامران حجازی. در این فیلم جواد عزتی بازی کرده و نخستین حضور سارا حاتمی در یک فیلم بلند سینمایی است. اما سارا حاتمی به واسطه «کت چرمی» شناخته نشد بلکه پیش‌تر حضورش در سریال نمایش خانگی «زخم کاری» باعث دیده‌شدنش شد. فصل اول این سریال به کارگردانی محمدحسین مهدویان خیلی خوب دیده شد و جزو سریال‌های پربیننده به‌حساب آمد. دومین فیلم سینمایی سارا حاتمی «آبی روشن» است، فیلمی به کارگردانی بابک خواجه‌پاشا که دومین کارش در عرصه سینما به‌حساب می‌آید، فیلمی که فضایش کاملا متفاوت با «کت چرمی» است. در این فیلم سارا حاتمی در کنار مهران غفوریان و مهران احمدی بازی می‌کند؛ فیلمی که به‌گفته کارگردانش فضای شاعرانه‌ای دارد و خارج از پایتخت تصویربرداری شده است. این بازیگر متولد۸۴، سال گذشته هم در تماشاخانه ایرانشهر با نمایش «یکی بود، یکی نبود» روی صحنه رفت و به تازگی در یک فیلم کوتاه بازی کرده است. حاتمی برای دومین بار اسمش جزو نامزدهای سیمرغ بلورین بهترین بازیگر زن برای فیلم «آبی روشن» بود، فیلمی که در جشنواره چهل‌ودوم به نمایش درآمد. این فیلم قرار است از هفته سوم خرداد اکران عمومی خود را شروع کند.
با کارهای جدی، بازیگری را شروع کردید. مسیر ورود شما به سینما و سریال در این سن و سال از کجا شروع شد؟
راستش مسیرم از علاقه به بازیگری شروع شد. به‌خاطر علاقه‌ای که به این حرفه داشتم از ۱۲سالگی در کلاس‌های مختلف بازیگری شرکت کردم. وقتی ۱۴ساله بودم در تست بازیگری سریال زخم‌کاری معرفی و برای بازی در نقش مائده انتخاب شدم.
دنیای بازیگری را چطور می‌بینید؟
به‌نظرم بازیگری دنیای وسیع، زیبا و پیچیده‌ای است. همه تلاشم را می‌کنم تا در این دنیا جایگاه خودم را پیدا کنم.
در ۲ فیلم بلند سینمایی بازی کرده‌اید که فضای متفاوتی با یکدیگر دارند؛ اولی مضمونی اجتماعی دارد و دومی فضای شاعرانه‌ای همراه با قصه‌ای جدید. از تجربه بازی در «آبی روشن» بگویید.
فضای آبی روشن با وجود اینکه شاعرانگی خاص خود را داشت، توانسته بود یکسری مسائل شخصی را که دغدغه‌های اصلی فیلم بود پیش ببرد. می‌توانم بگویم مسائل شخصی و دغدغه‌های فیلم به واسطه شاعرانه بودن توانسته بود کار را برای خود کاراکتر آسان‌تر کند چرا که اتمسفری که فیلم داشت باعث می‌شد از یک فیلم اجتماعی فاصله بگیرد و در عین حال مسائل اجتماعی و خانوادگی را مطرح کند. کاراکتر من با شاعرانگی در آبی روشن پیش می‌رفت.
بعد از کت چرمی و در دومین فیلم سینمایی خود چطور شد که بازی در این فیلم را قبول کردید؟
روز اولی که فیلمنامه را خواندم یکسری نکات را در فیلمنامه دیدم که درون کاراکتر را نشان می‌داد و برایم خیلی جذاب بود. فراز و نشیب‌های کاراکتر باعث می‌شد که خودم را به چالش بکشم و آن فضای شاعرانه من را درگیر کرده بود. سال ۱۴۰۱ نقشم در یک فیلم اجتماعی بود و ۱۴۰۲ متفاوت. همین انتخاب‌ها به‌نظرم باعث می‌شود که کاراکترهایی را که قبول می‌کنم چالش‌برانگیز باشد و من را وارد یک چالش کند.
بازی در کت چرمی برای‌تان جذاب‌تر بود یا آبی روشن؟
در فیلم آبی روشن نقش بسیار متفاوتی نسبت به حضور اولم در سینما یعنی فیلم کت چرمی تجربه کردم و در کاراکتر ستاره در واقع با شخصیتی مواجه می‌شویم که مجبور است در مسیر زندگی پرنوسان و چالشی خود از نوجوانی عبور و مسیر بزرگسالی و بلوغ را تجربه کند؛ بلوغی که شخصیت او را پخته، محکم و مقاوم می‌کند؛ دختری که هنوز علایق دوران نوجوانی در وجودش بسیار پررنگ است اما شرایط زندگی راه دیگری را پیش رویش قرار می‌دهد و مجبور است بزرگ شود و بزرگ فکر و عمل کند و با مسائل مختلفی مواجهه و برخورد داشته باشد. رفتارهای ستاره در این فرایند او را تبدیل به یک زن بالغ می‌کند. این مسئله و تغییر تدریجی خیلی نقش را برای من جذاب و هیجان‌انگیز کرده بود و اینکه یک دختر نوجوان چرا باید دچار چنین سرنوشت تراژیکی بشود، برایم دغدغه بود. سن و سال و شخصیت ستاره ایجاب می‌کرد که مثل یک دختر نوجوان بتواند مسائل این سنین را تجربه کند ولی بدون طی تجربیات کافی ناگهان وارد دنیای بزرگسالی و چالش‌هایش می‌شود و همین موقعیت متفاوتی را در قصه آبی روشن برایش رقم می‌زند.
در این فیلم هم که دومین تجربه سینمایی شما بود توسط داوران جشنواره فیلم فجر دیده شدید. نامزد جایزه بهترین بازیگر شدن تجربه دلنشینی است؟
از همان ابتدا به موفقیت فیلم در جشنواره فیلم فجر با توجه به کیفیتش و زحماتی که برای ساخته شدن آن، عوامل پشت صحنه متحمل شدند بسیار امیدوار بودم. این نقش برای من فراتر از یک نقش و بازی در یک فیلم سینمایی بود و برایش زحمت زیادی کشیدم.
فکر می‌کنید با توجه به فضای خاصی که «آبی روشن» دارد بعد از اکران بازخوردها درباره آن چگونه است؟
این فیلم حال و هوای خاصی دارد. هم به یک موضوع اجتماعی و خانوادگی پرداخته و هم فضای فیلم شاعرانه است و طبیعت زیبایی دارد که به لحاظ بصری برای تماشاگر لذتبخش است. علاوه بر داستان شخصیت‌هایش، فضای مذهبی هم دارد که به‌نظرم همه اینها توانسته‌اند کنار هم خوب پیش بروند و به نوعی مکمل هم باشند و همین‌ها باعث جذب مخاطب در اکران عمومی می‌شود.
یک نکته:
تمام شهرهایی را که در آنها آبی روشن فیلمبرداری می‌شد برای نخستین بار می‌دیدم. طبیعت این شهرها بکر و زیبا بود و واقعا اتمسفر لوکیشن‌ها به من در بازی خیلی کمک می‌کرد. در این فیلم به دور از اغتشاش فکری می‌توانستم به‌عنوان یک بازیگر تمرکز روی کاراکترم داشته باشم. سکوت و طبیعت به من انرژی خوبی برای بازی می‌داد و ناخودآگاه از زندگی روزمره دور می‌شدم و تنها به بازی در کاراکتری که داشتم فکر می‌کردم.