به گزارش همشهری آنلاین به گزارش همشهری، آیین شیردوشان در روستاهای مازندران به شکرانه نعمت‌های بیکرانه خداوند از اواخر فروردین شروع می‌شود و تا پایان خرداد ادامه دارد. با توجه به زاد و ولد گوسفندان در فصل بهار، شیردهی دام‌ها در این زمان بیشتر از دیگر ایام سال است. جشن شیردوشان در روستای چلاو شهرستان آمل با پخت آش شیر برنج همراه است.
شیر یک‌روزه
آیین شیردوشان در این روستا حدود دو هفته قبل از حرکت گله گوسفندان به ارتفاعات ۳ هزار متری عروس خونی یا عاروس خنی چلاو برگزار می‌شود. شیر یک‌روزه گله گوسفندان منطقه که باید به ارتفاعات کوچ کنند صبح تا ظهر روز شیردوشان در امامزاده سیف‌الدین چلاو از دامداران جمع‌آوری می‌شود. بعد از ظهر در محوطه امامزاده با روشن کردن آتش با هیزم، آش شیر برنج درست می‌شود. این رسم پخت آش شیربرنج که در زبان محلی مازندرانی به شیر آش معروف است با همدلی و همکاری اهالی پیش می‌رود. بخشی از شیر نیز به متولی و خادم امامزاده داده می‌شود که به نام دونگ شیر معروف شده.
کوچ سه‌ماهه
دو هفته بعد از آیین شیلان دهی دام‌ها برای گذراندن ایام سه ماهه تابستان به ارتفاعات کوچ می‌کنند یا برخی از دامداران این منطقه دام‌های خودشان را به مراتع لاکوه، گوشلیم، کنگلو یا لاشدرون می‌برند که این روز نیز به روز قرق‌شکنی در بین دامداران شهرت دارد.
این رسم کهن به نوعی خیرات و نذر هم تلقی می‌شود. دامداران و چوپانان منطقه نذر می‌کنند و از درگاه خداوند می‌خواهند با این حرکت گله گوسفندان و بره‌های تازه زاییده شده آن‌ها در طول سال از بلا و خطر به دور باشند. آیین شیردوشان معمولا در روز پنج‌شنبه یا جمعه برگزار می‌شود تا خانواده‌هایی که در شهر زندگی می‌کنند و همچنین علاقه‌مندان و گردشگران بتوانند در این مراسم شکرگزاری حضور داشته باشند.
این رسم در دیگر روستاهای کشور نیز کمابیش برگزار می‌شود. مثل روستای اسحاق‌آباد نیشابور که با سبک شیوه خاص خودشان برای پخت غذای محلی و پذیرایی از مهمانان همراه است. در روستای دیجاج شهرستان دامغان سمنان این آیین به امامدر معروف است و اهالی در جوار امامزاده محمد(ع) سیاه چادرهایی برای جشن شیردوشان برپا می‌کنند. بین اهالی رسم که دامداران درپایان مراسم بخشی از شیر دام خود را بین نیازمندان توزیع می‌کنند.
بیشتر بخوانید:
ونیز ایران کجاست؟ ؛ تجربه ونیزگردی در ۲ روستای ایران