به گزارش همشهری آنلاین ۵ معلم در این شهرستان کلاس درس را در خانه دانش‌آموز صدمه دیده از یک حادثه یا بیماری برگزار کردند. «محمد کاظم کاظمیان خاکستر» و «محدثه شعبانی» ۲ نفر از این معلمان هستند که معتقدند با این کار همدلی و دلسوزی را به بچه‌ها یاد دادند.
یک جلسه امتحان متفاوت
«محمد کاظم کاظمیان خاکستر» معلم روستای مرزی «قلیچ‌آباد» که سال اول تدریسش را می‌گذراند، تازگی‌ها با عکسی که در شبکه‌های وایرال شده مورد توجه قرار گرفته است؛ معلمی که برای گرفتن امتحان از دانش‌آموز آسیب‌دیده خود به خانه او رفته است. هرچند یک جست‌وجوی ساده در شهرهای مختلف نشان می‌دهد از این دست معلم‌ها که برای راحتی دانش‌آموزانشان دلسوزانه فعالیت می‌کنند کم نیستند، اما شاید روایت این معلم ۲۴ ساله هم برایتان شنیدنی باشد.
او اهل روستای «لایین‌نو» کلات نادری است و در سال اول تدریس معلم ۲۵ دانش‌آموز پسر پایه سوم و چهارم ابتدایی «قلیچ‌آباد» شده.
کاظمیان که حالا عکس دسته‌جمعی‌اش با دانش‌آموزان دست به دست در شبکه‌های مجازی می‌چرخد در گفت‌وگو با همشهری روایت می‌کند که «سهیل خزائی‌پور» دانش‌آموز پایه سوم او که در اثر یک حادثه دچار شکستگی دست از دو ناحیه شده بود، نتوانست در یکی از امتحان‌های خود حاضر شود: «یک روز متوجه شدم سهیل که دچار حادثه شده بود منزوی است و دورتر از دانش‌آموزان دیگر ایستاده و شادابی قبل را ندارد. متوجه شدم به دلیل اینکه نتوانسته یکی از امتحان‌هایش را بدهد ناراحت است در حالی که در نیم‌سال قبل شاگرد اول کلاس شده بود. این ایده به ذهنم رسید که با توجه به شرایطش امتحان را در خانه از او بگیرم.»
آن‌طور که او توضیح می‌دهد سهیل در این امتحان نمره خیلی خوب گرفته و حتی این ماجرا روی بهبود جسمی‌اش هم تاثیرگذاشته است.
زنگ فارسی در خانه زهرا
یک روز از غیبت «زهرا حسن‌زاده»، دانش‌آموز کلاس اول ابتدایی روستای «زاوین بالا» در شهرستان کلات نادری خراسان رضوی گذشت. روز بعد هم که بچه‌ها راهی اردو شدند، باز زهرا غایب بود. «محدثه شعبانی»، معلم زهرا، علت غیبت را که جویا شد، فهمید او تحت عمل جراحی قرار گرفته و دوران نقاهت را می‌گذراند. شعبانی با هماهنگی مدیر مدرسه و خانواده زهرا یک روز کلاس درس را در منزل زهرا به همراه دیگر دانش‌آموزان گذراند. او در این باره به همشهری می‌گوید: «من هم در روستا درس خواندم و این کار را از معلمانم یاد گرفتم که یک زنگ درس را در خانه بچه‌هایی که مریض سختی شده‌بودند و نمی‌توانستند به مدرسه بیایند، می‌گذراندند.»
کلاس درس در خانه زهرا اردیبهشت ۱۴۰۳و زمان تدریس حرف «ث» برگزار شد. او ادامه می‌دهد: «وقتی زهرا دوستانش و مرا دید به گریه افتاد. خیلی خوشحال شد. باور نمی‌کرد از درس عقب نیفتاده و با بچه‌ها همراه شده. مادر زهرا بعدا برایم تعریف کرد که آن روز زهرا تمام دردهایش را فراموش کرده بود و بعد از رفتن بچه‌ها مدام می‌گفته که معلم و دوستانش او را از یاد نبردند و دوستش دارند. همین حس خوب و قشنگ سبب شد تا زهرا یک هفته بعد به مدرسه بیاید و سر کلاس بنشیند.»
بیشتر بخوانید:
کلاس این آقا معلم در مدرسه تشکیل نمی شود