باغچه حواس، یا بهتر است بگوییم بهشتی نام آشنا برای همه نابینایان و کم بیناهایی که در سراسر استان تهران زندگی می کنند. باغچه حواس در کوچه پسکوچه های افسریه، در همسایگی بوستانک ارش و در میانه خیابان صوری واقع شده است.

همشهری آنلاین_فاطمه عسگری نیا: زنگ قدیمی و جیرجیرکی باغچه را که فشردیم بابای باغچه با آن لبخند پدرانه و سیبیل های سفید پرپشت به استقبالمان می آید. وارد حیاطی سرسبز و زیبا می شویم. بچه ها مشغول بازی هستند. رضا و امیر حسین همراه با مادر رضا مشغول گلبال بازی در حیاط باغچه هستند. صدای توپ گلبال در میان خنده های شاد بچه ها و تلاش آنها برای تصاحب توپ در هم آمیخته شده است. بچه های بزرگتر ارام تر هستند و در داخل مجموعه به انتظار شروع کلاسها نشسته اند یکی در اتاق موسیقی، یکی در اتاق هنرهای تجسمی، چند نفری در اتاق دست ورزی و اتاق های مشاوره و نور.

کیفیت زندگی پسرم تغییر کرد

رضا ده ساله است و به جرات می توانیم بگوییم یکی از بچه های سر زنده و شاداب باغچه حواس است قدیمی های باغچه می گویند ربان افتتاحیه باغچه را هم خودش بریده است. او هر روز همراه مادرش به باغچه سر می زند و از راه نرسیده اول سری به اتاق بازی می زند و بعد از راهی اتاق موسیقی و نواختن تمبک های خوش صدا می شود خودش می گوید از هر انگشتش یک هنر می بارد خیلی هم بی راه نمی گوید هم کتابخوان بسیار حرفه ای است هم نوازنده خوبی. در تعاملات اجتماعی و ارتباط عمومی هم حسابی موفق و سر و زبانش زبانزد عام و خاص است. مادرش می گوید قبلا اینگونه نبود از وقتی پایش به باغچه حواس باز شد و از آموزشهای این مرکز بهره مند شده استقلال آقا رضا در زندگی فردی هم بیشتر شده است.

عکاس: محمد عباس نژاد

امیر حسین هم مانند رضا حسابی برای خودش هنرمند است او هم هر روز همراه مادرش به این مرکز سر می زند. هم در کلاسهای جهت یابی و خودیاری شرکت می کند هم در کلاسهای آموزشی موسیقی و بریل حاضر می شود. باغچه حواس به او هم کمک کرده است که کیفیت زندگی اش را ارتقا دهد حالا در سایه آموزشهایی که دیده هم دوستان اجتماعی بیشتری دارد هم از فن بیان بهتری نسبت به گذشته برخوردار است. مادرش که هر لحظه همراه اوست بزرگترین آرزویش درخشش امیرحسین در عرصه موسیقی است و می گوید دوست دارم علاقه مندی و عشقی که به موسیقی دارد زندگی او را زیباتر کند.

یک باغچه برای هر نژاد

درِ باغچه حواس فقط بروی نابینایان ایرانی باز نیست این جا نابینایان از هر نژاد و سرزمینی که باشند می توانند بیایند و دنبال نور چشمهایشان بگردند. محمد ابراهیمی مصداق این سخن است او از مهاجرین افغانستانی است و ۲۰ سال سن دارد او حدود ۲ سالی می شود که از اعضای پرو پا قرص خانه حواس است و در همین دو سال مشغول یادگیری خط بریل شده است: «قبلا خیلی خجالتی و گوشه گیر بودم اما از وقتی در کنار دوستانم در باغچه حواس قرار گرفتیم روی دیگر زندگی را به خود دیده و بسیار خوشحالم یکی از بهترین مزایای این باغچه رایگان بودن خدماتش است که باعث می شود من بتوانم از راه دور خودم را به این جا برسانم.»

محدودیت سن و سال نداریم

برای مخاطبان باغچه حواس محدودیت سن وسال وجود ندارد مثلا عرفان ۳۳ ساله است و لیسانس تربیت بدنی دارد و مربی شطرنج است در خانه حواس هم کنار خدماتی که می گیرد ساعتی را به بچه های مثل خودش شطرنج یاد می دهد و معتقد است بچه های نابینا و کم بینا استعداد خوبی در این رشته ورزشی دارند. او هر هفته دو روز از قرچک خود را به باغچه حواس در افسریه می رساند و ارزو می کند همه افراد نابینا بتوانند با این مجموعه اشنا و از خدماتش بهره مند شوند

عنوان عکاس: محمد عباس نژاد

اینجا زندگی می کنیم

منصوره صفرعلی مدیراجرایی این باغچه شاد و سرزنده است او ۷ سالی می شود که در این باغچه برای بچه های نابینا و م بینا مادری می کند و خودش معتقد است ما این جا همگی دور هم زندگی می کنیم و همه جزء یک خانواده هستیم بطوریکه اگر یک روز یکی از بچه ها نیاید حتما پیگیر می شوم : «هرگز باورم نمی شد روزی که از پشت میز اداری واحد اسیب های اجتماعی شهرداری راهی این باغچه شوم بتوانم با شرایط کاری این جا کنار بیایم. اما حالا بعد از ۷ سال نمی توانم از این بچه ها دل بکنم این جا همه ادمهایش با چشم دل ما را می بینند و با صفای باطنشان با ما ارتباط می گیرند و ما هم تلاش می کنیم همه امکانات را برایشان مهیا کنیم.»

خانم دکتری از جنس بچه های نابینا

در کنار منصوره صفر علی دکتر نرگس شرار یکی دیگر از انگیزه بچه های نابینا و کم بینا برای حضور در باغچه حواس است او از جنس همین بچه هاست که از کودکی نابینا بوده و به خوبی حال و احوال این بچه ها را درک می کند: «بزرگترین ماموریت ما در این باغچه تقویت حواس فرد نابینا هست تا این بخش را تقویت نکنیم بچه ها نمی توانند زندگی مستقلی را تجربه کنند.» برای این که اهدافشان به ثمر بنشید آموزش‌های متنوعی را برای بچه‌ها تدارک دیده اند: «آموزش خط بریل، موسیقی، فن بیان، نمایشنامه‌خوانی، قصه‌نویسی و... همه و همه جزء اموزشهایی است که به بچه ها کمک می کند ارتباطات قوی تری با دیگران داشته باشند ما در این باغچه استعدادهای بچه ها را جهت و هدف می دهیم مثلا اغلب ایان بچه ها علاقه زیادی به تقلید صدا دارند ما برای جهت دهی به این استعداد کلاسهای نمایشنامه‌خوانی، برگزار می کنیم.

عکاس:‌محمد عباس نژاد

نرگس معتقد است شرکت در دوره های اموزشی باغچه حواس برای همه نابیناها و کم بیناها به صورت رایگان است و اگر بچه ها بخواهند هر کدام از این اموزشها را بیرون از باغچه بینند باید هزینه های زیادی را متقبل شوند : «شرکت در این کلاسها آنقدر برای بچه ها مفید است که حاضرند رنج راه طولانی و خستگی راه را به جان می خرند اما حداقل هفته ای دو بار در این مجموعه حاضر می شوند. »