همشهری آنلاین - سیدسروش طباطبایی‌پور: در دنیای معلمی، گندترین کار دنیا مراقبت سر جلسه امتحان است. باید یک ساعت زل بزنی به بچه‌هایی که با تمرکز مشغول نوشتن‌اند، اما تو علاف و بیکاری. تازه اگر کسی خسته شد و خمیازه‌ای هم کشید برای اینکه نظم جلسه به هم نخورد، باید به دانش‌آموز خمیازه‌کش، چشم‌غره‌ای بروی که چرا خسته شدی و در آن شرایط، تنها هیجان معلمی که سر جلسه امتحان کاشته شده، کار کثیف و زشت مچ‌گیری است! باید حواست باشد که دانش‌آموزی موبایل‌نویسی نکند، چپ و راست‌نویسی نکند و جلو و عقب‌نویسی نکند.
بیش تر بخوانید:
درخت توت
تازه بدبختی معلم‌ها در روزهای آزمون‌های پایانی سال وقتی آغاز می‌شود که بچه‌ها، خوشحال و خندان، برگه‌هایشان را تحویل می‌دهند و سرخوش به خانه‌هایشان باز می‌گردند. در این هنگام معلم‌ها باید برگه‌های بی‌زبان را پهن کنند و آن‌قدر به آنها زل بزنند تا برگه‌های امتحان به زبان بیفتند و با آقای معلم حرف بزنند و او هم متناسب حرف حسابشان نمره‌ای در خور شأنشان بدهد.
تازه؛ به‌خاطر دسته‌گل جدید اداره آموزش و پرورش و شرایط جدید آزمون‌های نهایی بچه‌های متوسطه دوم، کار تصحیح اوراق امتحانی برای معلم‌ها سخت‌تر هم شده است. برگه‌های امتحانی بچه‌های شهر الف اسکن می‌شود و فایل آن به‌دست معلم‌های شهر ب می‌رسد و اسکن برگه‌های شهر ب به‌دست معلم‌های شهر جیم. دلیلش هم آن است که نکند معلمی همشهری‌بازی درآورد و الکی پلکی به دانش‌آموزان همشهری‌اش نمره بدهد و به‌خاطر تأثیر مستقیم نمره آزمون‌های نهایی در کنکور سراسری، بچه‌های شهرش را مستقیم وارد دانشگاه کند.
و حالا معلم‌های شهر الف، باید پای کامپیوترهای قدیمی مدرسه‌های شهر الف بنشینند و به مانیتورهای ریز و درشت مدارس شهر الف زل بزنند و روی صندلی‌های چوبی مدارس شهر الف این‌پا و آن‌پا شوند تا شاید بتوانند از خطوط کج‌ومعوج بچه‌های شهر ب سر دربیاورند و برگه‌هایشان را عادلانه تصحیح کنند.
حالا اگر اسکنر مدارس شهر الف یا ب یا جیم مشکل داشت و چشم‌های معلم‌ها کم‌سو بود و صندلی‌های مدارس، زمخت... حالا پیدا کنید پرتقال‌فروش را!