به گزارش همشهری آنلاین به نقل از اسپیس، این مریخ نورد منظره را از یک منطقه علمی با نام مستعار "فرشته درخشان" که منطقه ای با رنگ روشن در دوردست سمت راست سیاره سرخ است ثبت کرد. استقامت از ژانویه، در حال ردیابی سمت جنوبی نرتوا ویلاس است، که احتمالاً فسیل رودخانه ای است که زمانی محل فرود مریخ نوردهای دیگر در دهانه جزرو بوده است.
اپراتورهای استقامت از روی زمین می‌توانستند درخشش مقصد بعدی آن را ببینند؛ فرشته روشن، که به خاطر رنگ روشنش اینطور نامیده می‌شود. مهندسانی که از زمین استقامت را هدایت می کردند تصمیم گرفتند به سفر نسبتاً آرام آن کمی چالش اضافه کنند و آن را در میدانی از تخته سنگ‌های پیش‌بینی‌نشده بغلتانند.
این تصمیم درست به این منجر شد که استقامت بالاخره به فرود روی فرشته درخشان رسید. ایوان گراسر، مهندسی که به برنامه ریزی مسیر استقامت کمک می کند، گفت: «ما در حال رفتن به کانال رودخانه بودیم که به سمت شمال می رفت، به این امید که بخشی را پیدا کنیم که تپه های شنی کوچک و به اندازه کافی از هم دور باشند تا یک مریخ نورد از بین آنها عبور کند. مریخ نورد پشتکار همچنین به یک رمپ ورودی نیاز داشت که بتوانیم با خیال راحت به سمت پایین حرکت کنیم.
بیشتر بخوانید:
- بی‌وزنی در فضا، آسیب روی زمین | فضا چه بلایی بر سر فضانوردان می‌آورد؟
هنگامی که تصاویر هر دو را نشان دادند، ما برای آن یک خط مستقیم ایجاد کردیم. استقامت به AutoNav متکی است، سیستمی که به مریخ نورد اجازه می دهد خودش حرکت کند. در جایی که مریخ نوردهای قبلی به کنترل کامل زمین نیاز داشتند، راهنماهای استقامت می‌توانند مسیری کلی به آن بدهند و AutoNav فرمان دقیقه به دقیقه را انجام خواهد داد. در ابتدا، AutoNav می‌توانست سنگ‌های موجود در مسیر استقامت را دور بزند.