به گزارش همشهری آنلاین، اکبر عبدی و حمید جبلی اگرچه هرگز زوج سینمایی نبوده‌اند، اما فیلم‌های مشترکی دارند که در سینمای ایران ماندگار شده است. «ای ایران» ناصر تقوایی و «دلشدگان» علی حاتمی نمونه‌هایی از این همکاری‌های مشترک هستند. آنچه در مورد این دو جالب است این است که همکاری‌های مشترک پرتکرار معمولا در بین کمدین‌ها اتفاق می‌افتد. اما بر خلاف این که هر دوی آنها کمدین هستند، اما همکاری‌های مشترکشان جز مجموعه‌های تلویزیونی در ژانر کمدی نبوده است. آنچه در این اینفوگرافی می‌آید، نگاهی است به این همکاری‌های مشترک:
مثل آباد، ۱۳۶۰
اولین کار مشترک اکبر عبدی و حمید جبلی مجموعه تلویزیونی بود به نام مثل آباد با کارگردانی رضا ژیان. این مجموعه بر اساس ضرب‌المثل‌های فارسی ساخته شده بود و در هر قسمت از آن یک ضرب‌المثل و آن داستان آن روایت می‌شد.
محله بروبیا، ۱۳۶۲
این سریال با رویکرد طنز، بچه‌ها را با اتفاقاتی که در بیرون از خانه امکان داشت برای آنها پیش بیاید و همینطور قوانین راهنمایی و رانندگی آشنا می‌کرد. نویسنده این مجموعه بیژن بیرنگ بود و داریوش مودبیان آن را کارگردانی کرده بود.
محله بهداشت، ۱۳۶۳
با تجربه محله بروبیا، در سال ۱۳۶۳ مجموعه محله بهداشت با نویسندگی بیژن بیرنگ و کارگردانی حسین فردرو ساخته شد که در مورد مسائل بهداشتی به کودکان آموزش می‌داد. اکبر عبدی و حمید جبلی از بازیگران اصلی این مجموعه بودند.
مردی که موش شد، ۱۳۶۴
این فیلم به کارگردانی احمد بخشی اولین فیلم سینمایی مشترک عبدی و جبلی است. فیلم داستان مردی سرمایه دار است که برای فرار از مالیات با لباسی کهنه به اداره مالیات می‌رود و ادعا می‌کند ورشکسته است.
ای ایران، ۱۳۶۸
تنها فیلم کمدی مشترک حمید جبلی و اکبر عبدی، «ای ایران» ناصر تقوایی است. ماجراهای فیلم در زمان انقلاب می‌گذرد و یکی از فیلم‌های ماندگار سینمای ایران است.
مادر، ۱۳۶۸
در سال ۶۸ اکبر عبدی و حمید جبلی در فیلم مهم دیگری همکاری کردند. مادر ساخته علی حاتمی یکی از بهترین فیلم‌های حاتمی است و صحنه بوسه اکبر عبدی بر چادر مادر یکی از ماندگارترین نماهای آن.
دلشدگان، ۱۳۷۰
همکاری اکبر عبدی، حمید جبلی و علی حاتمی‌یک بار دیگر در سال ۱۳۷۰ تکرار می‌شود. فیلمی‌به نام دلشدگان و در باره اولین گروه موسیقی ایران که در دوره قاجار برای ضبط موسیقی به اروپا می‌روند.
مرد آفتابی، ۱۳۷۴
این فیلم ساخته همایون اسعدیان است و داستان دو دوست به نام‌های اکبر و حمید را روایت می‌کند که بعد از مرگ صاحب مغازه ای که در آن کار می‌کردند، به دنبال کار به ژاپن می‌روند. فیلم زمانی ساخته شده که بسیاری از ایرانیان با رویای کار خوب و حمایت از خانوده شان به ژاپن می‌رفتند و در آن به مشکلات این افراد اشاره می‌شود.