همشهری آنلاین- فینال جام حذفی فوتبال ایران با پیروزی سپاهان به پایان رسید و فصل ۰۳-۱۴۰۲ فوتبال ایران با قهرمانی زردپوشان در این جام تمام شد. فینال جام حذفی بعد از چند بار تغییر میزبان و تصمیم‌گیری‌های متعدد نهایتا در ورزشگاه آزادی تهران برگزار شد. ورزشگاهی که از همان ابتدا هم مناسب‌ترین مکان برای این بازی به نظر می‌رسید. سازمان لیگ و مسئولان برگزاری این رقابت‌ها در ابتدا شهر کرمان را به عنوان میزبان انتخاب کرده بودند و در ادامه این شهر را به قزوین تغییر دادند اما هر دوی این شهرها مشکلاتی برای برگزاری بازی فینال جام‌حذفی داشتند. از این گذشته وقتی ورزشگاه آزادی تهران با کیفیت خوب زمین چمن و از آن مهم‌تر با شرایط استفاده از سیستم کمک‌داور ویدیویی در دسترس مسئولان بود، انجام بازی در یک ورزشگاه دیگر اصلا منطقی به نظر نمی‌رسید. برخی از بازیکنان و مربیان دو تیم از جمله رامین رضاییان هم این نکته را در مصاحبه‌های خود به مسئولان گوشزد کرده بودند. خوشبختانه این بار مسئولان تصمیم گرفتند حرف‌شنوی داشته باشند و تا پایان بر روی تصمیم اشتباه خود نایستند. همین نکته در مورد پخش زنده بازی از تلویزیون هم صدق می‌کرد. در ابتدا پخش زنده این بازی در کنداکتور هیچ کدام از شبکه‌های تلویزیون قرار نداشت که باز هم انتقادات بالا گرفت و در ادامه تلویزیون این بازی را از شبکه ورزش پخش کرد. در مجموع و به‌خاطر جمیع این دلایل، فینال جام حذفی بسیار خوب و منظم و در بهترین شرایط برگزار شد. سیستم VAR هم به کمک قاضیان این مسابقه آمد و گل دوم سپاهان با پنالتی که توسط همین سیستم گرفته شد به دست آمد.
حق مورایس و سپاهان
با برتری در بازی فینال و بالا بردن جام قهرمانی، بالاخره سپاهان با هدایت ژوزه مورایس توانست یک جام به دست بیاورد. مورایس همین سال گذشته در اولین حضورش در ایران هم شایسته بردن لیگ برتر بود اما یک لغزش کوچک و توقف مقابل ملوان آرزوهای این تیم را به باد داد. سپاهان سال گذشته جام قهرمانی لیگ را به پرسپولیس واگذار کرد و در جام حذفی هم با شکست مقابل همین تیم حذف شد تا دست‌خالی بماند و شاهد دوگانه گرفتن رقیب سرخپوش باشد. امسال لیگ برتر برای سپاهان حکایتی حتی متفاوت از سال قبل داشت. زردپوشان با مشکلاتی که قانون سقف قرارداد بر سر راهشان گذاشت و محرومیت‌هایی که برای برخی از بازیکنان این تیم اعمال شد، شکست‌هایی متوالی را پذیرفتند و نهایتا از جمع مدعیان قهرمانی عقب ماندند. قهرمانی در جام‌حذفی بهترین پاداش برای تیمی بود که در هفته‌های ابتدایی لیگ، بهترین کیفیت فوتبال را در میان تمامی تیم‌های این فصل ارائه می‌داد. سپاهانی‌ها در ثلث ابتدایی لیگ که با ۱۰برد طی ۱۲بازی برای آنها همراه شد، فوتبالی ارائه دادند که هیچ تیمی دیگری در هیچ مقطعی از فصل نتوانست به چنین کیفیتی برسد. شاید بهترین بازی‌های پرسپولیسِ اوسمار، آن هم در بهترین مقطع او که هفته‌های میانی نیم‌فصل دوم بود، تنها بازی‌هایی باشد که از لحاظ کیفی به سپاهانِ آن روزها نزدیک شده اما باز هم نتوانسته بالاتر از آن تیم بایستد. قهرمانی سپاهان که اولین قهرمانی این تیم از سال۱۳۹۴ به این طرف بود، جایگاه ژوزه مورایس را هم کمی محکم کرد و حالا تردیدها در مورد ماندن از در اصفهان کمتر شده است.
فاصله گرفتن از همشهری
قهرمانی سپاهان در جام حذفی ایران پنجمین قهرمانی این تیم در این رقابت‌ها بود که زردپوشان را بعد از استقلال و پرسپولیس در رتبه سوم قرار داد. پرسپولیس و استقلال هر کدام ۷بار قهرمان جام‌حذفی شده‌اند و از این لحاظ رکورددار هستند. بعد از آنها دو تیم اصفهانی سپاهان و ذوب‌آهن قرار داشتند که هر کدام ۴بار قهرمان جام‌حذفی شده بودند. ذوب‌آهن حتی یک بار بیشتر از سپاهان در فینال حاضر شده بود که ۴برد و یک باخت در فینال‌ها سهم این تیم شده بود. سپاهان اما فقط ۴بار به فینال رسیده و هر ۴بار پیروز شده بود. زردپوشان پنجشنبه این رکورد را به ۵فینال و ۵قهرمانی ارتقا دادند تا هم رکورد صد درصدی خود را در بردن فینال‌ها حفظ کنند و هم از همشهری خودشان در تعداد قهرمانی سبقت بگیرند. حالا ترتیب جام‌داران جام حذفی ایران به این شکل در آمده است: استقلال و پرسپولیس (۷)، سپاهان (۵)، ذوب‌آهن (۴)، ملوان (۳)، تراکتور (۲)، بهمن تهران، فجرسپاسی، برق شیراز، صبای قم، نفت تهران، شاهین اهواز، سایپا، فولاد و نساجی (یک قهرمانی).
با محرم، بی محرم
قهرمانی روز پنجشنبه سپاهان، یک خصوصیت جالب هم داشت؛ این اولین قهرمانی سپاهان در فوتبال ایران بود که بدون حضور محرم نویدکیا به دست آمد. زردپوشان که پیش از این ۵قهرمانی لیگ و ۴قهرمانی حذفی داشتند، همه آن ۹قهرمانی را زمانی به دست آورده بودند که محرم به عنوان بازیکن برای آنها بازی می‌کرد. بعد از رفتن نویدکیا و حتی در زمانی که او روی نیمکت سپاهان به عنوان سرمربی حضور داشت، زردپوشان هرگز نتوانستند در فوتبال ایران جام بگیرند. حالا سپاهان برای اولین بار توانسته بدون محرم جام بگیرد و جالب اینکه این کار را با بردن همین محرم نویدکیا در بازی فینال انجام داده است.