به گزارش همشهری آنلاین، محمود شیرین آبادی، 40 ساله و اهل روستای شیرینآباد یکی از کسانی بود که برای کار به تهران سفر کرد و البته خیلی زود به شیرینآباد برگشت. او به همشهری می گوید: وقتی 16 ساله بودم، برای کار کفاشی به تهران رفتم و در باغ سپهسالار نزد یکی دو نفر از اهالی روستای شیرینآباد مشغول به کار شدم. یادم است محیط کارم را دوست نداشتم و مهمتر از آن هزینه ها بالا بود. غربت من را اذیت میکرد و جای خواب هم در تهران نداشتم و باید در مغازه میخوابیدم.»
او ادامه میدهد: «البته در تهران کار کفاشی را فرا گرفتم ولی بعد گفتم چرا برای کار به تهران بروم و اصلا چرا تولیدی کفش بچگانه را در روستا راه اندازی نکنیم. خیلی ها می گفتند در روستا نمی شود تولیدی کفش راه اندازی کرد ولی من بر روی کاری که می خواستم انجام دهم، پافشاری کردم. خوشبختانه تولیدی را با حداقل امکانات در اواخر دهه 80 راه اندازی کردیم و جواب داد.»
40 تولیدی
به گفته شیرین آبادی، اکنون حدود 40 تولیدی کفش بچگانه در روستای شیرین آباد فعالیت می کنند. او عنوان می کند: «2 سال در تهران کار کردم و بعد رفتم سربازی. پس از آن یک سال دیگر در تهران کارگری کردم و بعد از آن در تولیدی خودم در روستا فعالیت کفاشی را ادامه دادم.»
شیرین آبادی تاکید می کند: «همنسل های من که برای کارگری به باغ سپهسالار تهران رفتند، اغلب کسب و کار خود را در روستا دارند. البته برخی از قدیمی ترها که در سال 75، 76 به تهران رفته بودند، دیگر به روستا برنگشتند. آنها به دلیل اینکه کار و زندگی خود را در تهران داشتند، همانجا ماندند.»
اولین کارآفرین
محمود شیرین آبادی اولین کسی است که با راهاندازی تولیدی کفش بچگانه در شیرینآباد موفق بوده است. خودش میگوید: «اولین کسی هستم که به همراه یکی از دوستانم در روستا تولیدی کفش بچگانه راهاندازی کردیم. البته قبل از ما هم چنین کاری کرده بودند، ولی به دلیل رفت و آمد به تهران خسته شدند و دیگر در روستا فعالیت نکردند.»
او ادامه می دهد: «با اینکه تولیدی در روستا خیلی سخت بود، ولی چسبیدیم به این کار و رها نکردیم. تسهیلات گرفتیم و کم کم تولیدی رونق گرفت. یادم است آن موقع 4 میلیارد تومان به 35، 36 نفر از اهالی روستا تسهیلات ارائه شد و حالا نتیجه آن را در کسب و کار روستا می بینیم.»
رونق کسب و کار در روستا
شیرین آبادی معتقد است در حال حاضر بیشترین امکاناتی که تولیدکنندگان کفش بچگانه در تهران دارند را ما در روستای شیرین آباد داریم. او بر این باور است که رونق گرفتن کسب و کار در روستا سبب مهاجرت معکوس شده است و ادامه می دهد: «از اواخر دهه 80 تا به امروز کسب و کار تولیدکنندگان در روستا به قدری رونق گرفت که مهاجرت معکوس به روستا هم اتفاق افتاد.»
او می گوید: «الان کمتر برای فروش کفش به تهران میروم و مشتریها از شهرهای مختلف مانند شیراز و اصفهان به روستا سفر می کنند و از ما و تولیدیهای دیگر خرید میکنند. البته اینترنتی هم فروش داریم و از طریق پست محصولات خود را برای مشتری ها ارسال میکنیم.»
شیرینآبادی که بعد از ازدواج صاحب 4 فرزند شده است، کمتر از روستا خارج می شود. او تاکید می کند: «الان مشتری هایی از شیراز، سنندج، همدان، اصفهان و ... به طور مستقیم از روستا خرید می کنند. می توانم به جرات بگویم که کفش بچگانه در استان مرکزی توسط روستای شیرین آباد تامین می شود.» او اضافه می کند: «از روستای امیرآباد، عباس آباد و تلخواب برای کار به شیرینآباد می آیند. یعنی صبح به اینجا میآیند و شب به روستای خود برمیگردند.»