همشهری‌آنلاین - بهروز رسایلی
پرسپولیس تابستان عجیبی را پشت سر می‌گذارد. از تغییر و تحولات در کادرفنی که بگذریم، چالش بزرگ باشگاه به حفظ ستاره‌های کلیدی تیم مربوط می‌شود؛ بازیکنانی که خیلی از آنها با پیشنهادهای درشت‌تر مواجه شده‌اند و هر آن ممکن است جدا شوند. سردسته این گروه علیرضا بیرانوند است که بار دیگر قراردادش را به‌طور یکطرفه فسخ کرد و حالا در جدال حقوقی با سرخپوشان به سر می‌برد. غیراز او البته دانیال اسماعیلی‌فر و مهدی ترابی هم ساز جدایی کوک کرده‌اند. در مورد هر ۳ نفر گفته می‌شود به‌طور مشخص با پیشنهادهای اغواکننده از باشگاه تراکتور مواجه شده‌اند که طبیعتا صحت و سقم موضوع برای ما روشن نیست. با این حال شاید بد نباشد به این بهانه، یادی کنیم از امید عالیشاه؛ کاپیتان کم سر و صدای پرسپولیس که در همه این سال‌ها بدون حاشیه در این تیم ماندگار شده و به سهم خودش لرزه به تن هواداران نینداخته است.
در آستانه رکورد تاریخی
امید عالیشاه ۱۱سال پیش به پرسپولیس پیوست. او روز ۲۰خرداد ۱۳۹۲با نظر علی دایی از راه‌آهن جذب شد تا به این ترتیب یک دوران جدید و باشکوه در فوتبالش آغاز شود. اگرچه او آن زمان هم پدیده لیگ بود اما احتمالا کمتر کسی تصور می‌کرد حضورش در پرسپولیس این همه به درازا بکشد، با چنین عناوینی همراه باشد و در نهایت با رسیدن بازوبند کاپیتانی به او تکمیل شود. مجموعه این اتفاقات اما رخ داد تا امروز او در آستانه رسیدن به یک حد نصاب مهم باشد. عالیشاه تاکنون ۲۶۳بار برای پرسپولیس به میدان رفته و تنها یک بازی دیگر تا برابری با رکورد محمد پنجعلی فاصله دارد. مدافع اسبق سرخ‌ها که ۲۶۴بار برای این تیم به میدان رفته، احتمالا در پایان سوپرجام امید عالیشاه را در همسایگی خود خواهد دید؛ ۲بازیکنی که بعد از علی پروین در رده دوم بیشترین حضور در پرسپولیس خواهند ایستاد و البته عالیشاه فرصت دارد با فراغ بال پنجعلی را پشت سر بگذارد. نفر اول این فهرست چنان که گفتیم علی پروین است که ۳۴۱بازی انجام داده و شاید عالیشاه برای رسیدن به او نیاز به ۳فصل دیگر حضور در همین سطح داشته باشد؛ یک ماموریت بسیار دشوار.
بدون بازارگرمی
یکی از ویژگی‌های جالب توجه امید عالیشاه در این سال‌ها، حضور مستمر و بی‌سروصدای او در تیم بوده است. خیلی از بازیکنان یا رفتند و برگشتند، یا رفتند و برنگشتند و یا ماندند اما مدام احتمال جدایی‌شان مطرح شد و هواداران را به تکاپو انداخت. با این حال داستان عالیشاه به کلی متفاوت بوده است. او غیراز یک دوره در لیگ شانزدهم که بابت پشت سر گذاشتن خدمت سربازی از جمع سرخپوشان جدا شد و به تراکتور پیوست، سایر این دوران را برای پرسپولیس توپ زده است. عالیشاه در این تیم روزهای پرفراز و نشیبی داشته؛ از نیمکت‌نشینی و دیده نشدن تا حضور فیکس در ترکیب و کسب عنوان بهترین پاسور فصل. با این همه نه هوس لژیونر شدن به سرش زده و نه با پیشنهاد باشگاه‌های دیگر پرسپولیس را تحت فشار قرار داده است. با مجموعه این تفاسیر شاید بتوان گفت بازوبند کاپیتانی سرخ‌ها امروز برازنده اوست.