گروه ورزشی: آلبرتو کونتادور اسپانیایی از اینکه توانسته قدرتش را در توردوفرانس اثبات کند، خوشحال است.

مرحله بیستم و ماقبل پایانی که سخت‌ترین مرحله تور هم محسوب می‌شد، شنبه به مقصد قله ونتو برگزار شد و کونتادور توانست فاصله‌اش در رده‌بندی کلی نسبت به سایر مدعیان را حفظ کند. بدین ترتیب او دومین قهرمانی‌اش در توردوفرانس را جشن می‌گیرد (اگر در مرحله پایانی که دیروز برگزار شد، اتفاق غیرمنتظره‌ای رخ ندهد.)

کونتادور اما اعتراف می‌کند که برای به دست آوردن پیراهن زرد کار دشواری داشته چراکه هم‌تیمی‌اش آرمسترانگ هم می‌خواست به هر قیمتی قهرمانی را به دست آورد: «من می‌دانستم که او برای قهرمانی تلاش می‌کند. او می‌خواست پیروز شود و من هم همین‌طور و این لزوما با شرایط یک تیم سازگار نیست. ولی من خودم را برای این وضعیت آماده کرده بودم و می‌دانستم که تنها واقعیت ورزشی، سرنوشت تور را تعیین می‌کند.»

هرچند کونتادور لیدر تیم آستانا محسوب می‌شد ولی اکثر اعضای تیم در خدمت آرمسترانگ بودند. با این وجود این اسپانیایی 26 ساله توانست بر این فشار غلبه کند و در کوهستان و همچنین تایم‌تریل عملکرد فوق‌العاده‌ای داشت. کونتادور که در سال 2007 هم به قهرمانی رسید می‌گوید: «این تور دشواری بود. عوامل زیادی علیه من بودند ولی به جای اینکه نگران شوم از این موارد برای انگیزه دادن به خودم استفاده کردم و موفق شدم.»

برای کونتادور اهمیت زیادی ندارد که یوهان برومن مدیر تیم آستانا که دوست نزدیک آرمسترانگ است درباره قهرمانی او چه احساسی دارد و ادامه می‌دهد: «از ابتدای فصل، قهرمانی در تور تنها هدف من بود و همه جزئیات را بررسی کردم. من درحالی قهرمان شدم که همه مرا مدعی می‌دانستند و این کار مرا سخت‌تر می‌کرد. حالا خوشحالم.»

در مرحله بیستم تلاش‌های اندی شلک برای فرار از دست کونتادور بی‌نتیجه بود و بدین ترتیب دوچرخه‌سوار لوکزامبورگی در رتبه دوم رده‌بندی کلی باقی ماند. لنس آرمسترانگ هم که در هفت حضور قبلی‌اش در توردوفرانس به قهرمانی رسیده بود، این بار روی سکوی سوم ایستاد ولی او از این وضعیت چندان ناراضی نیست: «نمی‌توانم شکایتی داشته باشم. این برای یک دوچرخه سوار قدیمی مثل من که به تور بازگشته و همراه این جوانان روی سکو می‌رود، کارنامه بدی نیست.»

آرمسترانگ 37 ساله که پس از 4 سال به تور بازگشته بود، در این مرحله وظیفه داشت که فرانک شلک و بردلی ویگینز رقیبانش در رده‌بندی کلی را تعقیب کند تا رتبه سومی را حفظ کند و در این کار موفق بود. آرمسترانگ می‌گوید: «همه چیز به خوبی پیش رفت. من سرحال بودم و کار پیچیده‌ای نداشتم. فقط باید ویگینز و فرانک شلک را تعقیب می‌کردم و امروز پاهایم قدرت این کار را داشت. وزش باد کمتر از چیزی بود که اعلام شده بود. هرگز چنین جمعیتی را در ونتو ندیده بودم. گویی نصف جمعیت آمریکا و فرانسه به تماشای این مرحله آمده بودند. جمعیت بسیار فشرده بود و همین جلوی باد را می‌گرفت.»

رقابت کونتادور و آرمسترانگ اما در توردوفرانس 2010 هم ادامه خواهد داشت. آرمسترانگ که گفته با هدف تبلیغ موسسه خیریه‌اش در تور شرکت می‌کند چند روز پیش اعلام کرد که سال آینده با یک تیم آمریکایی  وارد مسابقات می‌شود. تیم آینده کونتادور هنوز مشخص نیست ولی پس از رقابت و اختلافی که این دو در تور امسال داشتند، طبیعی است که کونتادور دنباله‌روی آرمسترانگ نباشد. او می‌گوید: «این قطعی است.

سال آینده من در پروژه متفاوتی نسبت به لنس حضور خواهم داشت. آینده من هنوز مبهم است و باید دید چه اتفاقی می‌افتد.» در روزهای گذشته هم گمانه‌زنی‌های زیادی درباره آینده کونتادور انجام شده که هنوز هیچ کدام تایید نشده ولی گفته می‌شود در صورتی که آلخاندرو والورده لیدر تیم «کیس دپارنی» به خاطر دوپینگ محروم شود، کونتادور به عنوان لیدر جدید به این تیم می‌پیوندد.