همشهری‌آنلاین - بهروز رسایلی
همانطور که می‌دانید بلافاصله بعد از پایان لیگ بیست‌وسوم، شایعه جدایی علیرضا بیرانوند، دانیال اسماعیلی‌فر و مهدی ترابی از پرسپولیس منتشر شد. اینکه چطور رسانه‌ها قبل از شروع فصل نقل‌وانتقالات اینقدر قاطع در مورد جدایی نفرات مورد اشاره خبر دادند، معمایی است که هنوز هم جوابش را نمی‌دانیم؛ به قول یکی از خبرگزاری‌ها شاید پیش‌نویس قرارداد امضا شده یا هر چیزی شبیه آن. فارغ از این داستان اما این روزها زمزمه پشیمانی این بازیکنان از ترک پرسپولیس منتشر شده و روزبه‌روز هم تقویت می‌شود. صحت و سقم داستان را نمی‌دانیم و همچنان ترجیح می‌دهیم منتظر گذر زمان و نهایی شدن ماجرا بمانیم اما به‌طور کلی پشیمان شدن ستاره‌ها از ترک پرسپولیس اتفاق چندان عجیبی نیست و در همین یک دهه گذشته بارها تکرار شده است. بیایید چند مثال را با هم مرور کنیم.
جلال حسینی
بعد از نایب‌قهرمانی پرسپولیس در لیگ سیزدهم، جلال حسینی در انتقالی غیرمنتظره سر از الاهلی قطر در آورد. این اتفاق در حالی رخ داد که علی دایی خیلی روی ادامه حضور حسینی حساب کرده بود و حتی فرایند جذب مایکل اومانیا هم به‌خاطر تأخیر در تصمیم‌گیری حسینی عقب افتاد. در نهایت جلال رفت، پرسپولیس به‌شدت از این ماجرا آسیب دید و علی دایی هم هفته هفتم لیگ چهاردهم اخراج شد. جلال در ابتدای لیگ پانزدهم خواست به پرسپولیس برگردد اما به دلایلی که هیچ‌وقت هیچ‌کس نفهمید برانکو مخالفت کرد. او در نهایت در ابتدای لیگ شانزدهم سرخپوش شد و البته تأکید کرد: «به بازیکنان پرسپولیس توصیه می‌کنم قدر این پیراهن را بدانند. این موضوع را زمانی متوجه می‌شوند که تیم را ترک کرده باشند.»
فرشاد احمدزاده
یکی از عجیب‌ترین انتقال‌های تاریخ پرسپولیس به نام او ثبت شد. فرشاد احمدزاده که موقعیت کاملا تثبیت‌شده‌ای در نسل درخشان این تیم داشت و بقیه بازیکنان هم او را «پسر برانکو» صدا می‌زدند، ناگهان تصمیم گرفت به لیگ مهجور لهستان برود و برای تیم شلاسک وروتسواف بازی کند. کل این ماجرا عجیب بود و شگفت‌انگیزتر اینکه احمدزاده این تصمیم را همزمان با محرومیت باشگاه از جذب بازیکن جدید گرفت! فرشاد با آن کارش عملا به دوران حضور خود در پرسپولیس پایان داد. بعدا پشیمان شد و در ابتدای لیگ نوزدهم برگشت اما دیگر جایگاه سابق را پیدا نکرد و بین دو نیم‌فصل به شکلی مبهم از تیم جدا شد.
طارمی و رضاییان
این یک فاجعه کامل بود. در پایان لیگ پانزدهم و در شرایطی که انتظار می‌رفت هر دو بازیکن در جمع سرخپوشان ماندگار شوند، آنها احتمالا با ابتکار رامین رضاییان راهی ترکیه شدند و به شکلی ناگهانی با ریزه‌اسپور قرارداد بستند. خیلی زود اما هر دو نفر پشیمان شدند. طارمی به سرعت برگشت و قرارداد جدیدی بست، بدون اینکه آنجا فسخ کرده باشد. همین مسئله هم به‌شدت برای پرسپولیس و خود طارمی گران تمام شد و مجازات‌هایی را در پی آورد که داستانش را می‌دانید. رضاییان اما صبر کرد و بعد از فسخ قرارداد با ریزه‌اسپور به جمع سرخپوشان برگشت. طارمی که بعد از محرومیت جدا شد و رفت اما رضاییان دیگر هرگز موقعیت سابقش را در پرسپولیس باز نیافت.
رضا حقیقی
یکی از تراژیک‌ترین نمونه‌های تاریخ؛ بازیکنی که در لیگ‌های دوازدهم و سیزدهم وسط زمین پرسپولیس آقایی می‌کرد اما آنقدر گفت می‌خواهم بروم که آخرش گفتند برو و فوتبالش نابود شد. خود حقیقی در این سال‌ها به دفعات در مورد ترک پرسپولیس ابراز پشیمانی کرده، هرچند که برخی حواشی فردی هم در پایان زودهنگام فوتبال او بی‌تأثیر نبود.
دیگران
خیلی‌های دیگر را هم می‌شود به این فهرست افزود؛ سروش رفیعی، وحید امیری و همین مهدی ترابی هم در مقاطعی به تیم‌های عربی نقل مکان کردند و بعد پشیمان شدند. شجاع خلیل‌زاده بعد از ترک پرسپولیس خیلی دوست داشت به این تیم برگردد اما با سد محکمی به اسم مخالفت هواداران مواجه شد. محمد نوری، کاپیتان مؤثر سرخپوشان در اوایل دهه ۹۰ هم درست پیش از آغاز عصر درخشان این تیم به لیگ قطر رفت و بعد از نیم‌فصل پشیمان شد اما دیگر امکان بازگشتش به جمع قرمزها فراهم نشد، هرگز!