محمود بارانی، کارآفرین در سال ۱۳۶۲، زمانی که یکی از دوستانش قطعه زمینی در این دشت خریداری کرده بود، از او درخواست کمک کرد. بارانی با ارزیابی این قطعه زمین به دوستش پیشنهاد کرد تا به تولید پسته بپردازد. او که اصالتا اهل رفسنجان و ساکن تهران بود، در سال ۱۳۶۳ مشغول به ایجاد یک باغ پسته شد در حالی که هیچ یک از اهالی دشت آدمخوار فعالیت او را تایید نمی کرد و اهالی می گفتند که این منطقه نفرین شده است و هیچ درختی در آنجا سبز نمی شود.
محمود بارانی برای باردهی باغ پسته ۱۴ سال صبر کرد و بعد به نتیجه شگرفی رسید. زیرا از هر هکتار باغ پسته اش دراین منطقه ۹ تن پسته برداشت کرد. از آن پس نگاه اهالی دشت آدمخوار به این منطقه تغییر کرد و آنجا به دشتی تبدیل شد که محصولات پسته را به دیگر کشورهای جهان صادر می کرد.
جالب است که پسته ارگانیک ایران با برند پسته زرندیه که اکنون به تمامی کشورهای دنیا صادر می‌شود، محصول دشت آدمخوار شهرستان زرندیه است.
بارانی نیز به عنوان بزرگترین صادرکننده پسته ارگانیک جهان ۸ میلیون درختچه پسته در دشت آدمخوار دارد که در آنجا بیش از ۳۵۰ تفر اشتغال دارند و ارزی که از طریق صادرات این محصول بدست می‌آید برابر ۱۶ میلیون بشکه نفت ارزش دارد. بارانی پیش از اینها یک بار در نمایشگاه مواد غذایی نورنبرگ آلمان شرکت کرد و با معرفی پسته زرندیه توانست نظر مشتریان خارجی را جلب کند.
اکنون در دشت نفرین شده شهرستان زرندیه بیشتر از ۵۰۰ هکتار باغ پسته وجود دارد و به یکی از قطب های تولید پسته تبدیل شده است.