پنجره های چوبی مشبک یا همان ارسی ها به گچ بری های سفید نمای عمارت موزه زمان گرما میبخشد و نور خورشید را هم با درخششی رنگارنگ بر روی کف خانه فرش می کند. ایرانیان به جای آنکه برای اتاق‌های خود به شیوه غربی چندین پنجره بسازند، همه را یکجا جمع کرده یک پنجره بزرگ یا در که از سقف تا کف اتاق می‌رسد برای اتاق در نظر می‌گرفتند و این پنجره بزرگ را با قاب‌های مختلف به سه یا چهار قسمت تقسیم می‌کردند و در هر قسمت با به کاربردن شیشه‌های رنگی کوچک، نمای خارجی و داخلی زیبایی برای اتاق فراهم می‌آوردند. این پنجره ها علاوه بر کاهش شدت نور آفتاب و ایجاد زیبایی در نمای ساختمان با ایجاد نورهای رنگارنگ باعث دور شدن و خارج شدن حشرات مزاحم از فضای بیرونی اتاق‌ها میشدند. از نظر روان‌شناسی رنگ‌های مختلف این شیشه‌ها با ایجاد نورهای هم رنگشان بر روی انسان تأثیرات مختلفی می‌گذارد که هر رنگ کنار رنگ دیگر شدت این تأثیر را خنثی می‌کند و مقدار مناسب آن را تنظیم و تعدیل می‌کند. بیشتر رنگ‌های استفاده شده در شیشه‌های ارسی رنگ‌های لاجوردی قرمز، سبز و زرد هستند و هر کدام به تنهایی یک تأثیر روانشناختی مجزا دارند.
ویدئوی این گزارش را هم ببینید.
تهیه و تدوین: مهلا داریان