به گزارش همشهری‌آنلاین، شواهد اینطور نشان می‌دهد که لیست خریدهای مهم تراکتور قبل از تعیین سرمربی جدید این تیم بسته شده بود. بر این اساس انتقال امثال علیرضا بیرانوند، دانیال اسماعیلی‌فر و مهدی ترابی به تبریز در زمانی نهایی شد که شاید اصلا اسمی از دراگان اسکوچیچ در میان نبود. در همین راستا می‌توان به این فکر کرد که اگر برای جذب بازیکن از خود اسکو نظرخواهی می‌شد، شاید تغییرات جدی در فهرست به عمل می‌آمد. عجیب اینکه هر ۳بازیکن پرسپولیسی یادشده، در دوران حضور مربی کروات روی نیمکت تیم ملی روزگار برزخی و نامناسبی داشتند. بیرانوند در آن مقطع و پس از اشتباهاتش در بازی رفت با لبنان، طی اتفاقی بسیار نادر نیمکت‌نشین شد و در چند بازی انتخابی جام‌جهانی جای خودش را به امیر عابدزاده داد. مهدی ترابی هم بازیکنی بود که در آن بازه زمانی کمتر از سوی اسکوچیچ به بازی گرفته می‌شد. با این حال داستان دانیال اسماعیلی‌فر از همه عجیب‌تر است.
همانطور که حتما به یاد دارید، اسکوچیچ در تیم ملی اعتقادی به رامین رضاییان نداشت و از این بازیکن دعوت نمی‌کرد. با این حال حتی غیبت رامین هم به حضور مستمر دانیال اسماعیلی‌فر در اردوها منجر نشد و دراگان صادق محرمی را ترجیح می‌داد. اتفاق عجیب اما زمانی رخ داد که محرمی به‌خاطر مصدومیت بازی برگشت با کره‌جنوبی در ۴فروردین ۱۴۰۱را از دست داد. این همان مسابقه‌ای است که تیم ملی با ۲گل شکست خورد، نمایش بدی داشت و عملا یکی از مهلک‌ترین ضربات را به اسکوچیچ زد. با توجه به غیبت محرمی، مربی کروات در آن اردو دانیال را دعوت کرد اما برای پست دفاع راست، شجاع خلیل‌زاده را انتخاب کرد! شجاع از قضا نمایش بدی نداشت و جلوی سون هیونگ مین را سد کرده بود اما اواسط نیمه‌دوم مصدوم شد و اینجا بود که اتفاق غریب‌تری رخ داد؛ اینکه اسکوچیچ عارف غلامی را به جای او به میدان فرستاد و باز هم به اسماعیلی‌فر اعتماد نکرد!
این تعویض در نهایت جواب نداد و سون یکی از ۲گل کره را زد و بعد از بازی به‌شدت از اسکو انتقاد شد اما به هر حال جالب است اسکوچیچ امروز بازیکنی را در تراکتور در اختیار دارد که در تیم ملی، ۲مدافع غیرتخصصی را به او ترجیح داد. برای او حتی عارف غلامی در پست دفاع راست در اولویت بالاتری نسبت به اسماعیلی‌فر قرار داشت!