در کتاب‌های نسب شناسی برای امام کاظم (ع) دو دختر به نام فاطمه ذکر کرده‌اند که اولی در قم و دومی در اصفهان مدفون هستند.
مقبره ستی فاطمه همواره مورد توجه ادوار مختلف بوده و در قبل از دوران صفوی و در دوران صفوی دارای اهمیت زیادی بوده است.
در زمان فتحعلی شاه قاجار ، محمد علی خان از وابستگان حاج محمد حسین صدر اصفهانی، تجدید بنای این مقبره را بر عهده گرفت.
ساختمان صحن و بقعه ستی فاطمه به زمان صفویه مربوط می شود. در داخل بقعه ستی فاطمه و در اطراف گنبد اشعاری با خط نستعلیق سفید بر زمینه لاجوردی به چشم می‌خورد که تاریخ آن 1242 هجری و زمان فتحعلی‌شاه قاجار است.
در مزار ستی فاطمه، مقبره خصوصی خاندان خلیفه سلطانی و خاندان میرزا داود مرعشی قرار داشته است و بیشتر افراد این خاندان در این مکان مدفون هستند.
بقعه شاهزادگان، در ضلع جنوبی صحن ستی فاطمه قراردارد که بنای آن در زمان شاه عباس دوم صفوی ساخته شد و داخل آن با گچبری و سطح بیرون آن با کاشیکاری تزئین شده است.
در داخل بقعه کتیبه‌ای برجای مانده که قسمت‌هائی از آن از بین رفته است. در این محل نوه‌های شاه اسماعیل اول مدفون هستند.
علاوه بر این شاهزادگان ، فرزندان یکی از سرداران شاه عباس اول نیز در این محل به خاک سپرده شده‌اند.
روی قبور شاهزادگان سنگ‌های یکپارچه مرمری نفیس قرار دارند که منقش به نقوش مختلف می‌باشند. هرکدام از این سنگ‌ها دارای یک کتیبه در قسمت بالا و اشعاری در اطراف به خط نستعلیق هستند.
در ضلع جنوبی داخل بقعه شاهزادگان نیز بر یک قطعه سنگ مرمر بسیار شفاف که به حالت عمودی در قسمت پائین دیوار نصب شده اشعاری نوشته شده است.
یکی از سنگ قبرها تاریخ 1041 قمری را برخود دارد و خوشنویس مشهور عصر صفویه محمدرضا امامی آن را نوشته است.