همشهری آنلاین: «پس از ۳۰۰ روز پوشش مداوم خبرهای غزه که با دوست و همراهم اسماعیل الغول بودم، روز گذشته او را بدون سر دیدم.» این سخنان هولناک «انس الشریف»، خبرنگار الجزیره بود که پس از ۱۰ ماه پوشش خبری از جنایات و نسل کشی وحشیانه اسرائیل در غزه، دوست خود را در بدترین وضعیت در حال شهادت دید.
پیش از این نیز، «رامی الریفی»، یک فعال دیگر رسانه‌ای که فیلمبردار خبری در غزه بود، در حالی که لباس مطبوعاتی به تن داشت و در خودرویی که روی آن علامت وسیله نقلیه خبری مشخص شده بود، هدف پهپاد اسرائیلی قرار گرفت و شهید شد.
با شهادت این خبرنگاران در غزه، تعداد روزنامه نگاران و فعالان رسانه‌ای فلسطینی که در جنگ غزه توسط اسرائیل به شهادت رسیده‌اند، به ۱۶۵ نفر رسیده است.
با وجود این حجم از شهدای خبری و رسانه‌ای اما در غرب روایت و حساسیت کمی درباره کشته شدن و شهادت خبرنگاران فلسطینی در غزه شنیده می شود.
این در حالی است که غربی‌ها با حساسیت زیادی حوادث علیه خبرنگاران و فعالان رسانه‌ای را دنبال می کنند. از جمله هفته گذشته آزادی «ایوان گرشکویچ»، خبرنگار «وال استریت ژورنال» از زندانی در روسیه با جار و جنجال رسانه‌ای بسیاری همراه بود، اما چرا وقتی دو روزنامه نگار فلسطینی در بمباران اسرائیل سرشان از بدن شان جدا میشود، غرب سکوت می کند؟
فقدان همدلی با روزنامه نگاران فلسطینی حتی در سازمان های بین المللی نیز دیده می شود و حداکثر واکنش سازمان‌های بین المللی به ادامه کشتار روزنامه نگاران در جنگ غزه ادعای «نگران شدن» است. از جمله کمیته حفاظت از روزنامه نگاران (CPJ) در واکنش به شهادت دو روزنامه نگار دیگر در فلسطین تنها خواستار پاسخگویی اسرائیل شد، اما برای این پاسخ گویی اقدامی نکرد.
یک مسئله مهم در عدم توجه به وضعیت خبرنگاران و روزنامه نگاران در غزه این است که غرب به روزنامه نگاران و خبرنگاران فلسطینی در غزه به چشم گناهکار نگاه می کند.
درست مانند پزشکان و پرسنل پزشکی در غزه، روزنامه نگاران در این منطقه نیز قهرمانان جنگ هستند و برای انجام کار خود در بدترین شرایط در حال فعالیت هستند. روزنامه‌نگاران فلسطینی با وجود تهدید اسرائیل به کشتن اعضای خانواده‌شان، اما همچنان در غزه فعال هستند.
از سوی دیگر، جلیقه‌های خبرنگاری هم کمکی به روزنامه نگاران فلسطینی نمی کند و شاید مایه دردسر بیشتر برای آن‌ها باشد، چون اسرائیل آن ها را شناسایی و هدف قرار می دهد.
با این حال، این بار نیز غرب یک نگاه دوگانه دارد و در حالی که حوادث علیه خبرنگاران غربی با حساسیت زیادی دنبال می شود، اما غرب در مقابل حجم زیاد تلفات خبرنگاران فلسطینی در غزه، چشم خود را بسته است.
این رویکرد دوگانه غرب دربرابر جنایت علیه خبرنگاران در غزه و سکوت در برابر فهرست بلندبالای خبرنگاران شهید در غزه باردیگر استانداردهای متناقض کشورهای غربی را ثابت می کند.