به گزارش همشهری آنلاین مسیر ریلی خوزستان به تهران ۵۱۲.۷ کیلومتر است. در ورودی شهر سپید دشت لرستان از طرف چمسنگر، مسافرانی که به بیرون قطار نگاه می‌کنند، شهر سپید دشت را در سمت چپ خود می‌بینند. قطار به مسیر خود ادامه می‌دهد و با وارد شدن به تونل و خارج شدن از آن مسافران سپید دشت را در سمت راست خود تماشا می‌کنند. تماشای سپید دشت در سمت راست و چپ چند بار دیگر با ورود و خروج به تونل‌ها تکرار می‌شود و همین باعث جذابیت این مسیر ریلی می‌شود.
در بررسی علت این اتفاق هیجان‌انگیز باید نگاهی به جغرافیای منطقه بیاندازیم. هنگامی که قطار از سمت ایستگاه چمسنگر به شهر سپید دشت وارد می‌شود، می‌باید اختلاف ارتفاعی حدود ۵۰ متر را در طول مستقیم یک کیلومتر طی کند تا به محل ایستگاه راه‌آن سپید دشت برسد. طی کردن این مسیر به صورت ریلی با این اختلاف ارتفاع در واقع کاری غیر عملی و غیر ممکن است.
از این رو مهندسان شرکت مهندسی کامساکس دانمارک، مشاور فنی و طراح بخش‌هایی از راه‌آهن ایران برای ادامه، مسیری به طول ۴.۷ کیلومتر را به صورت S و در ۳ خط طراحی کرد تا به ایستگاه راه‌آهن برسد.
پس از طراحی این قسمت مهم از راه‌آهن ایران، اجرا و ساخت ان با شرکت راه‌آهن و فواید عامه بلژیک بود. هم اکنون پس از گذشت بیش از ۸۵ سال این مسیر ریلی از راه‌آهن سراسری ایران جذابیت‌های منحصر به فرد و خاص خودش را دارد.
وجه تسمیه سپید دشت
همین خط آهن سبب شد که سپیددشت شکل بگیرد و برای خودش شهری شود؛ همین قرار گرفتن در مسیر راه‌آهن تهران – جنوب. شهر سپیددشت در محدوده اداره کل راه‌آهن لرستان و محور تهران ـ خرمشهر است. سومین ایستگاه از دورود و در فاصله ۴۲ کیلومتری آن.
سپید دشت نامش را هم مدیون همین خط راه‌آهن است. در زبان لری به پیچ راه، پید می‌گویند و سه پیچ یا سه پید وجه تسمیه این منطقه است؛ یعنی دشتی که سه پیچ راه‌آهن از آن می‌گذرد.
شهر سپیددشت به عنوان گلوگاهی بین شهرهای خرم‌آباد، دورود، منطقه شول‌آباد الیگودرز و اندیمشک قرار دارد.
ماجرای سه خط طلا چیست؟
نکته جالب دیگر مسیر ریلی سپیددشت این است که به آن خواهر خوانده «سه خط طلا» می‌گویند. ماجرای ۳سه خط طلا هم به پل ورسک از بزرگ‌ترین پل‌های راه‌آهن سراسری ایران است برمی‌گردد که در سال ۱۳۱۵ بازگشایی شد.
در اردیبهشت سال ۱۳۱۲ شرکت دانمارکی کامپساکس قرارداد احداث راه‌آهن شمال جنوب ایران را امضاء کرد. مهندسان اروپایی به ایران آمده و پس از تهیه عکس هوایی از کوه‌های البرز متوجه شدند که راه‌آهن باید از روستای عباس‌آباد (که بعدها به ورسک تغییر نام داد) عبور می‌کرد و قطار پس از عبور از روستای ورسک باید با طی مسافت ۱۰ کیلومتر و نیز ۶۰۰ متر صعود، از کوهستان عبور و به سمت تونل گدوک حرکت می‌کرد که حرکت در چنین شیب تندی برای قطار ناممکن بود. آنان تصمیم گرفتند مسیر را به شکل سه پله بر روی دامنه کوه اجرا کنند که به «سه خط طلا» معروف شد. طراحی این خطوط به جهت کم کردن شیب و افزایش ضریب قدرت لوکوموتیوها در نظر گرفته شده است که برای سیستم حمل و نقل ریلی کشور ارزشی به مراتب بیشتر از طلا دارد. از این رو به این سه خط راه آهن که بالای یکدیگر قرار دارند به اصطلاح سه خط طلا می‌گویند.
در فرصت باقیمانده از تعطلایت تابستانی خوب است تجربه سفر با قطار و دیدن سه خط طلا یا خواهرخوانده سه خط طلا درسپید دشت را برای خود رقم بزنید.
فیلمی از خواهر خوانده «سه خط طلا» در سپید دشت را تماشا کنید: