همشهری آنلاین- رابعه تیموری: البته این نقدهای نه‌چندان کارشناسی‌شان باعث نمی‌شود اعتراف نکنند که آرزو دارند روزی آنها هم ناهید درخشان ایران شوند و مانند کیانی مدال‌های خوشرنگ به گردن بیاویزند. آنها برای رسیدن آن روز در یکی از باشگاه‌های دنج و نقلی جنوب شهر به‌سختی تمرین می‌کنند و صبورانه انتظار می‌کشند:
تمرین با ستون سیمانی
سالن تمرین‌شان نقلی و جمع‌وجور است و اگر دخترها لحظاتی کوتاه را گوشه سالن به پچ‌پچ و شیطنت بگذرانند، حتما صدای آجرلو درمی آید. خانم مربی خوب می‌داند کی باید دل به دل شاگردان نوجوانش بدهد و چه زمانی مانند ناظمی سختگیر آنها را به تمرین تکنیک‌های سخت و نفسگیر لگد فیلیپینی و ضربات چکشی پا وادارد. کیسه‌های بوکس که به انتهای سالن آویخته شده‌اند، با ضربات دست و پای سوگل و فاطمه تا نزدیک تاتامی خیز برمی دارند و دوباره آرام می‌گیرند. زهرا که نقش کمک مربی سنسی آجرلو را بر عهده‌دارد، خوب عرق دخترها را درآورده، اما حتی وقتی او کوتاه می‌آید تمرین جدید سنسی به آنها مهلت نفس تازه کردن نمی‌دهد. حواس خانم مربی به هستی هست که کمی خودمختار تمرین می‌کند، ولی ترجیح می‌دهد چندان به او سخت نگیرد. از روزی که ناهید کیانی در المپیک مدال آورده، او روی ضربات چکشی سر تمرکز کرده تا با روش ناهید از حریفانش امتیاز بگیرد. انعطاف پای هستی آنقدری هست که وقتی به سن و سال و پختگی ناهید برسد، بتواند روی حریفی که لااقل ٣٠ سانت از او بلندتر است، ضربات چرخشی پا را به خوبی اجرا کند، ولی هر بار که ستون سیمانی خانه حریف تمرینی اش می‌شود، پایش آسیب می‌بیند و مجبور است تمریناتی ساده انجام دهد که تا زمان درمان پایش، بدنش را آماده نگه دارد.
مشق شب
سارا هم عاشق سبک مبارزه ناهید است و فکر می‌کند باید قلق و فوت‌وفن مبارزه خانم المپیکی را پیدا کند تا بداند کی باید ضربه نهایی را به حریف وارد کرد. روز اول که سارا به باشگاه آمد، کسی فکر نمی‌کرد این دختر ریزه کم‌رو روی تاتامی بتواند خودی نشان دهد، ولی با آن که هنوز هم اهل حملات غافلگیرکننده نیست، اما شجاع و نترس مبارزه می‌کند و با صبوری‌ای که موقع مبارزه به خرج می‌دهد حتما می‌تواند فرصت‌هایی را به‌دست آورد که حریفان قدبلندش را با یک حرکت پای چرخشی گیج کند. سنسی او و تعدادی از بچه‌های کمربند سیاه و کمربند قرمز را که باید به زودی آزمون ارتقای کمربند بدهند، کنار تشک نشانده تا مانند روزهای مدرسه که مشق شب می‌نوشتند، تکنیک‌های ارتقا را یکی‌یکی بنویسند و آنقدر تکرار کنند که به خوبی از پس آزمون برآیند.
سختگیری‌های خاص خانم مربی
حتی کیانا که موقع تمرین پایش آسیب دیده، نمی‌تواند بیکار بنشیند و باید تمرینات ویژه‌ای را که سنسی برای دوره مصدومیت شاگردانش طراحی کرده، انجام دهد. کیانا در دعواها و کشمکش‌های کودکانه‌ای که با دخترعمویش داشته، استعداد خود در استفاده از پایش را شناخته و به رشته تکواندو علاقه‌مند شده، ولی حالا که ١٢ سال از عمرش گذشته و می‌داند ضربات پای او حسابی ضرب دارد، ترجیح می‌دهد حتی موقع بگومگو با کوچکترها مهارتش در اجرای تکنیک‌های تکواندو را به رخشان نکشد. مادران بعضی از شاگردان کلاس که منزل‌شان با باشگاه فاصله زیادی دارد، بعد از پایان ساعت تمرین برای بردن فرزندان‌شان به باشگاه می‌آیند، ولی مسیر زهرا آنقدر دور است که مادرش توی سالن منتظر پایان کلاس دخترش می‌نشیند. خانواده زهرا تصمیم داشتند بعد از بازنشسته شدن پدرش راهی شهرستان شوند، ولی با آن که یک سال از بازنشستگی پدر خانواده تاجیک گذشته آنها دود و دم پایتخت را تحمل می‌کنند تا تمرینات دختر تکواندوکارشان بی‌ثمر نماند. زهرا از قدیمی‌ترین شاگردان سنسی آجرلو است و ٦ سال پیش که برای اولین‌بار به باشگاه آمد، با وحشت و احتیاط پایش را از زمین بلند می‌کرد، ولی حالا ٣ قهرمانی در مسابقات مختلف در کارنامه اش ثبت شده و حریفانی که با او روی تشک می‌روند می‌دانند که با تکواندوکاری جنگجو روبه رو هستند که در وارد کردن ضربات به رقیب زیرکی و وقت‌شناسی خاصی دارد.
وظیفه شاق خواهر آیسان
آیسان استاد اجرای فن دی چاگی است و روی آدمک تمرینی که پدر برایش روی میله آهنی بلندی وصل کرده، آنقدر حرکات چرخشی پا و دست را اجرا کرده که این فنون به برگ برنده اش بر روی تشک تاتامی تبدیل شده‌اند. البته آیسان بازیگوش برای مرحله آخر تمریناتش مبارزه با خواهر بزرگترش را به تمرین با آدمک ترجیح می‌دهد و با آن که می‌داند اگر خواهر نقاش و اهل هنرش را کلافه کند، گیله گیسش حتما طعم نوازش های خواهرانه او را می‌چشد باز هم وقت و بی‌وقت با چند فن جدید به سراغش می‌رود! آیسان عاشق شرکت در مسابقات است و وقتی سنسی آجرلو برای شرکت در مسابقات رده آبی برایش شرط گذاشت که ١٠٠ بار تکنیک فیلیپینی را اجرا کند، دسته مبلمان خانه را که حریف تمرینی اش بود، با لگدهای چرخشی و پرشی خود شکست تا روز مسابقه از خجالت حریفانش خوب درآید.
رازهای حرفه‌ای
رقبای مانیا نباید بدانند او در ضربات چرخشی نظیر ندارد و ١٧ سال دیگر که به سن و سال کیانی برسد، حتما مانند او می‌تواند حریفانش را با این تکنیک آچمز کند. اجرای فن یو آپ چاگی تخصص مهدیه است و بنی‌تا هم تکنیک‌های تعادلی را بی‌نقص انجام می‌دهد. این مهارت‌های ویژه دخترها جزء رازهای مگوی آنها و مربی‌شان است که شانس‌شان برای شکست رقبا را بیشتر می‌کند، اما در مواقعی مانند برگزاری جشنواره هان مادانگ باید حسابی هنرنمایی کنند و مقابل سایر تکواندوکاران توانمندی‌های خود را نمایش دهند. در هان مادانگ گذشته تکواندوکاران نوجوان و بزرگسال با دیدن توانایی مانیا در حرکات تعادلی انگشت به دهان مانده بودند.
تکواندوکاران جنوب شهر ترسو نیستند
در اواسط دهه شصت انتشار ویدئوهایی که نشان می‌داد دختران رزمی کار لاغراندام با چند فن جانانه افراد ناباب تنومند را از کری‌خوانی و قلدری برای ضعفای محل پشیمان می‌کنند، بسیاری از دختران را به ورزش‌های رزمی علاقه‌مند کرد. سنسی الهه آجرلو هم از همان دختران آرام و بی‌هیاهوی دهه شصتی بود که با دیدن این ویدئوها در ١٢سالگی تصمیم گرفت کاراته کا شود، ولی در کلاس کاراته پی برد بیش از آن که دستانش در اجرای تکنیک‌های کاراته‌تر و فرز باشند، پاهای چابکش جنب‌وجوش دارند و با راهنمایی مربی اش تصمیم گرفت اقبالش را در رشته تکواندو امتحان کند. آجرلو در تکواندو خوب درخشید و در نوجوانی به رقابت‌های انتخابی تیم ملی دعوت شد، ولی هزینه‌های بالایی که به منتخبین تحمیل می‌شد، او را از صرافت ورزش قهرمانی انداخت و مدتی را دور از تاتامی تکواندو گذراند. در همان سال‌ها مربی آجرلو که توانایی‌های شاگرد سخت‌کوشش را می‌شناخت، قصد مهاجرت به خارج از کشور را داشت و از او خواست مربی‌گری شاگردانش را بر عهده بگیرد تا خیالش آسوده شود که مربی قابل و دلسوزی کنار آنها است. دوره‌های آموزشی متعددی که خانم مربی جوان گذراند، باعث شد او در طول ١٠ سال مربی‌گری در جنوب تهران شاگردان بسیاری تربیت کند که بر روی سکوهای قهرمانی مسابقات مختلف درخشیدند. آجرلو می‌گوید: «دختران تکواندوکار جنوب شهر نازپرورده و ترسو نیستند و با صبوری ناملایمات و کمبودها را تحمل می‌کنند.» درخشش ناهید کیانی در المپیک ٢٠٢٤ پاریس باعث شده شاگردان او با رویای درخشش در المپیک‌های پیش‌رو امیدوارتر از گذشته تمرین کنند و شاگردان صبورتر و سربه راه‌تری باشند!
بیشتر بخوانید:درخشش تکواندوکاران جنوب شهر در مسابقات آسیایی