همشهری آنلاین- رابعه تیموری:آنها می‌دانند که اگر دریای متلاطم کسی را ناغافل به قعر آب‌های شور فرو ببرد، فقط ٤۵ ثانیه فرصت دارند او را زنده پس بگیرند و پس‌ازآن شاید حتی جسد بی‌جانش را هم تمام‌وکمال ببلعد. آنها این‌قدرت نمایی هولناک دریا را بارها به چشم دیده‌اند و می‌دانند هر بار که برای پس گرفتن جان انسانی به سراغش می‌روند، شاید خودشان هم قربانی این مچ اندازی نابرابر باشند، ولی تا وقتی لباس «نجات غریق» به تن دارند با وجود این خوف و رجا اگر انسانی گرفتار امواج شود، برای نجات او حتما دل به دریا می‌زنند. در این‌روزهای گرم و بلند تابستان آنها هر روز و هر لحظه با دریای خزر دست‌به‌گریبانند تا میهمانانش را سالم به خانه‌های‌شان برگردانند:
صابر خمسی
ناجی غریق و معاون هلال‌احمر بابلسر:
آقای قهرمان
پیش از تابستان سال١٣٩٣ صابر خمسی برای مردم مازندران یک قهرمان رشته‌های ورزشی آبی بود که می‌توانست در مسابقات مختلف قایق‌های اژدها و بادبانی و اسلالوم را با مهارت بر روی آب هدایت کند، مسافتی طولانی یک نفس شنا کند و در رشته آمادگی جسمانی رقبایش را کنار بزند، اما از آن سال مسیر زندگی او تغییر کرد: آقای قهرمان برای گذران زندگی در استخری به‌عنوان ناجی غریق کار می‌کرد و وقتی متوجه شد با گذراندن دوره‌های آموزشی هلال‌احمر حقوق ماهیانه اش ١۵ درصد اضافه می‌شود، تصمیم گرفت در این دوره‌ها شرکت کند، اما در جریان آموزش‌ها بالابودن آمار غرق شدگان دریای مازندران باعث شد او لباس ناجیان را به تن کند تا مهارت‌ها و توانمندی‌هایش را برای نجات جان میهمانان و اهالی مازندران به‌کار گیرد.
اولین آزمون کاری خمسی خیلی زود پیش آمد و فقط ٤ روز پس‌ازآن که به‌عنوان ناجی غریق هلال‌احمر بابلسر مشغول کار شد، خبر رسید که در ساحل بهمنشیر ۵ عضو خانواده‌ای دچار حادثه شده‌اند؛ ناجیان ٤ عضو خانواده را نجات داده بودند و پسرک ١٢ساله آنها غرق شده بود. وقتی آقای قهرمان به آن جا رسید یکی از ناجیان با پیکر بی‌نفس پسرک از آب بیرون آمده بود و همه انتظار آمبولانس را می‌کشیدند. خمسی از مربی شنیده بود که غریق فقط ٤۵ ثانیه در آب زنده می‌ماند و پسرک بیش از ٣ دقیقه زیر آب محبوس بود... اما با دیدن چشم‌های گریان و امیدوار خانواده پسرک بی‌اختیار شروع به احیای او کرد. لحظاتی که خانواده پسرک منتظر معجزه دستان ناجی بودند، خمسی باور نمی‌کرد این امید آنها به ثمر برسد، اما وقتی کودک با تک سرفه‌ای چشم‌هایش را باز کرد و آبی را که راه گلویش را بسته بود پس داد احساس کرد خدا قدم گذاشتن او به این مسیر را خوشامد گفته است. ازآن‌روز حدود ٩ سال می‌گذرد و در این سال‌ها خمسی لحظات تلخ و شیرین زیادی را در این شغل تجربه کرده که غرق شدن کودکان بر اثر بی‌توجهی والدین تلخ‌ترین آنها بوده است. او که در کسوت معاون هلال‌احمر بابلسر هم عادت به پشت می‌زنشینی ندارد، می‌گوید: «کودکان هرگز نمی‌توانند تصور کنند دریا چقدر می‌تواند بی‌رحم باشد و وظیفه والدین است که موقع حضور در ساحل از کودکان غافل نشوند.»
نقی کریمیان
ناجی غریق و رئیس هیئت نجات غریق و غواصی استان مازندران:
ناخدا نقی
صیادان دریای خزر می‌دانستند تنها غواصی که از پس دریای وحشی برمی آید و روزی آنها را با چنگ و دندان از امواج خروشان پس می‌گیرد ناخدا نقی است. وقتی تور ماهیگیری صیادان در اعماق دریا به کنج و لبه کشتی‌ها و لنج‌های غرق شده قدیمی گیر می‌کرد و نمی‌توانستند ماهی‌های صیدشده خود را از آب بیرون بکشند، ناخدا نقی به کم‌کشان می‌آمد. ناخدا علاوه بر صید ماهی لنج‌ها را هم در اعماق دریا تمیز می‌کرد و روزگارش خوش و ناخوش می‌گذشت. شرکت ناخدای جوان در دوره آموزش غواصی اداره شیلات مسیر زندگی او را تغییر داد. در پایان این دوره توانایی ناخدا در کلنجاررفتن با دریای یاغی سبب شد از او بخواهند به‌عنوان غواص و ناجی غریق در شیلات خدمت کند. همان روز اول هم ناخدا دو پسر یکی از مسئولان شیلات را که برای تفریح همراه خانواده اش به ساحل خزر آمده بود از مرگ نجات داد تا همه خاطرجمع شوند که در امید بستن به ناخدای جوان خطا نکرده‌اند.
ناخدا نمی‌داند در این سال‌ها چند نفر را از مرگ نجات داده، ولی بسیاری از اتفاقات تلخی را که از سر گذرانده خوب به خاطر دارد. او تعریف می‌کند: «یک روز به ما خبر دادند که در مناطق ممنوعه ساحل فریدونکنار دختری ٩ساله غرق شده است. وقتی به آن جا رسیدیم دو دختر ٧ساله و ١٦ساله خانواده هم برای نجات خواهرشان به دریا رفته بودند و برنگشته بودند. آن روز وقتی ٣ دختر را بی‌جان از دریا بی‌رن کشیدیم، مادرشان از شدت غصه ماسه‌های ساحل را گاز می‌زد.... »ناخدا خودش هم چند بار در اعماق دریا مرگ را لمس کرده و دوباره به زندگی برگشته است. او می‌گوید: «معمولا وقتی غواص به دریا می‌رود، فردی دیگردر قایق با تجهیزات کامل حضور دارد تا اگر مشکلی برای غواص پیش آمد به او کمک کند. چند سال پیش به دلایلی من بدون پشتیبان به دریا رفتم. اواخر زمستان و هوا سرد بود. وقتی دستگاه هوا از کار افتاد با وجود سرمای آب نتوانستم خودم را به سطح دریا برسانم و همه فکر کردند مرده‌ام. درحالی‌که کسی امیدی به زنده ماندن من نداشت، جوانک ساده‌ای که معمولا همیشه در ساحل می‌پلکید متوجه قل‌قل آب و نفس کشیدن من شد و نجاتم داد.»
حقوق و دستمزد ناجیان غریق چندان نیست، اما ناخدا ازهمین حقوق اندک هم چشمپوشی کرده و فقط به عشق نجات زندگی آدم‌ها هر روز خطر می‌کند. او سال‌ها پیش شرکت تعمیر و نصب تجهیزات دریایی راه انداخته و از درآمد این شرکت زندگی اش را می‌چرخاند.
مهدی مینافر
ناجی غریق درجه یک و بازرس هیئت نجات غریق استان مازندران:
جسارت وتجربه
١۵ سال پیش مهدی مینافر جزء نجات غریق‌های درجه یک قرارگرفته، اما در همان سال‌هایی هم که مهارت و زبدگی امروزش را نداشت، برای جان انسان‌ها بارها جانش را به خطر انداخته است. در یکی از جدال‌هایش با دریا او با آن که هنوز ناجی مبتدی به شمار می‌آمد، به‌تنهایی عروس و دامادی را از آب پس گرفت که بعد از جشن ازدواج‌شان برای گذراندن ماه عسل راهی مازندران شده و امواج دریای طوفانی آنها را به کام خود کشیده بود.
برادر بزرگتر مینافر ناجی حرفه‌ای بود، ولی وقتی همراه آقا مهدی به ساحل می‌رفت خیالش آسوده بود که روی کمک برادر مبتدی جسورش به‌اندازه ناجیان کارآزموده می‌تواند حساب کند. ناجی جوان خوب او را روسپید می‌کرد و روزی که توانستند با کمک هم خانواده‌ای ٤ نفری را از مرگ نجات دهند آقا مهدی لیاقت خود را به داداش بزرگه خوب ثابت کرد.
آقا مهدی حالا ناجی غریق درجه یکی است که در این شغل ٣٠ سال تجربه اندوخته و می‌گوید: «دریا حساب‌وکتاب ندارد. شاید نقطه‌ای از دریا امروز کم‌عمق باشد اما یک هفته بعد عمیق شود. جریان آب ماسه‌های کف دریا را جابه‌جا می‌کند و هر لحظه ممکن است یک محل امن دریا به نقطه‌ای خطرناک تبدیل شود. از طرفی در نقاطی از دریا چاله و کانال وجود دارد که شناگر را به سمت خودش می‌کشاند. اگر کسی در این شرایط گرفتار شود و قدرت بدنی و مهارت مناسبی نداشته باشد حتما غرق می‌شود. در این وضعیت بهتر است غریق دست و پا نزند تا توانش تمام نشود و خودش را در اختیار جریان آب قرار دهد یا به سمت چپ یا راست شنا کند. این شرایط حتی کارنجات غریق هم دشوار است و به‌سختی می‌تواند شناگر را از آب بیرون بکشد.» مینافر معتقد است فدراسیون‌های نجات غریق باید بیش از گذشته به ناجیان رسیدگی کنند و علاوه بر بهبود شرایط شغلی و معیشتی آنها، با برگزاری آموزش‌های مداوم توانمندی‌های آنها را افزایش دهند.
امسال بیش از ۵٠٠ شناگر دریای خزر توسط ناجیان از مرگ نجات پیدا کرده‌اند و ١٧ نفر غرق شده‌اند که اغلب هنگام شب وارد دریا شده‌اند یا در سنگ‌چین‌ها و نقاط دنج در حال شنا بوده‌اند.
بیشتر بخوانید:مرگ دردناک پسر ۱۰ ساله در استخر ؛ غریق‌نجات‌ها فقط تماشا کردند!