به گزارش همشهری آنلاین، این دو کهکشان از بزرگ‌ترین و مهم‌ترین اعضای «گروه محلی» کهکشان‌ها هستند که تحت‌تأثیر نیروی جاذبه متقابل به سمت یکدیگر در حرکت هستند.
براساس مشاهدات و مدل‌های علمی، این برخورد حدود ۴ تا ۵ میلیارد سال آینده رخ خواهد داد. آندرومدا (کهکشانی مارپیچی و شبیه به راه شیری) درحال حاضر با سرعتی حدود ۳۹۶ هزار کیلومتر بر ساعت به سمت کهکشان ما در حرکت است. برخلاف تصور رایج که جهان درحال انبساط است، این دو کهکشان به‌دلیل نزدیکی نسبی خود تحت‌تأثیر جاذبه یکدیگر قرار دارند و به‌سوی یکدیگر کشیده می‌شوند.
زمانی که برخورد رخ دهد، این اتفاق به یک تصادف معمولی شباهت نخواهد داشت، زیرا فاصله میان ستارگان در هر دو کهکشان بسیار زیاد است. به جای تصادف مستقیم، ستارگان این دو کهکشان به یکدیگر نزدیک و مدارهای آنها دچار تغییرات گسترده می‌شود. در نهایت، پس از چندین برخورد و تعامل گرانشی، این دو کهکشان به یک کهکشان بیضوی غول‌پیکر تبدیل خواهند شد. این کهکشان جدید گاهی اوقات «میلاکتومدا» (Milkomeda) نامیده می‌شود. اما یکی از پرسش‌های مهم این است که چه بر سر منظومه شمسی خواهد آمد.
برخی از مدل‌ها نشان می‌دهند که منظومه شمسی ممکن است به بیرون از این کهکشان جدید پرتاب شود و در مناطق دورتر و کم‌تراکم‌تر قرار گیرد. البته احتمالاً تا آن زمان خورشید ما وارد مرحله «غول‌سرخ» خود شده و زمین قابل سکونت نخواهد بود، اما منظومه شمسی به حیات خود ادامه خواهد داد. این برخورد از نظر گرانشی تأثیرات عمده‌ای خواهد داشت.
بیشتر بخوانید:
گازها و غبارهای کهکشانی فشرده می‌شوند و شرایط برای تشکیل ستارگان جدید فراهم می‌شود. درخشش کهکشان‌ها پس از برخورد ممکن است افزایش یابد، اما در نهایت این دو کهکشان به یک سیستم پایدار بیضوی تبدیل خواهند شد که فعالیت ستاره‌زایی در آن کاهش می‌یابد.