فرد مبتلا به اختلال تحمل گلوگز ممکن است سال‌ها در این حالت بماند، پیش از آنکه به دیابت نوع ۲ مبتلا شود.
سازمان جهانی بهداشت و انجمن دیابت آمریکا عدم تحمل به گلوگز را اینگونه تعریف می‌کنند:
پس از این که ۷۵ گرم گلوکز (قند) به فرد داده شد، اگر میزان قند خون در دو ساعت بعدی ۱۴۰ تا ۱۹۹ میلی‌گرم در دسی‌لیتر باشد، فرد مبتلا به عدم تحمل گلوکز تشخیص داده می‌شود.
در فرد مبتلا به عدم تحمل گلوگز میزان قند خون ناشتا ممکن است طبیعی یا اندکی بالا رفته باشد.
در مبتلایان به عدم تحمل گلوکز، خطر پیشرفت به سمت دیابت آشکار و ابتلا به بیماری‌های قلبی- عروقی بیشتر از افراد معمول است.
گرچه برخی از داروها ممکن است شروع دیابت آشکار را در این افراد به تاخیر بیندازند، اصلاح سبک زندگی در این افراد نقش مهمتری را در پیشگیری از دیابت ایفا می‌کند.
افرادی که در آنها تشخیص IGT داده می‌شود، باید به طور مرتب ورزش کنند و مصرف مواد قندی را محدود کنند. [ پیش - دیابت چیست؟ ]