به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از روزنامه سان، گودال ماریانا یکی از مرموزترین مکانهای زمین است که بیش از ۳۶۰۰۰ فوت عمق دارد.
این گودال در کف اقیانوس آرام قرار دارد و دسترسی به آن بسیار دشوار است، به طوری که تنها تعداد کمی از افراد توانستهاند به آنجا سفر کنند.
صداهای عجیب و غریبی که از این گودال بیرون میآمدند، اولین بار یک دهه پیش ضبط شدند و ترس از وجود حیات بیگانه را برانگیختند.
این صداها بین ۲.۵ تا ۳.۵ ثانیه طول میکشیدند و به نام "بیوتوانگ" شناخته شدند.
این صداها نالههای عمیقی با فرکانسهای بسیار پایین مانند ۳۸ هرتز بودند و پایانی تیز داشتند که به فرکانس بسیار بالای ۸۰۰۰ هرتز میرسید - اما منبع آنها برای سالها ناشناخته باقی ماند.
در سال ۲۰۱۶، کارشناسان معتقد بودند که ممکن است این صداها صدای جفتگیری یک نهنگ بالهدار باشد، اما به دلیل تصادفی بودن این صداها، هیچکس مطمئن نبود.
شارون نیوکیرک، کارشناس بیواکستیک دریایی در دانشگاه ایالتی اورگان گفت: «اگر این صدای جفتگیری است، چرا ما آن را در طول سال دریافت میکنیم؟ این یک معما است.»
او افزود: «این صدا بسیار متمایز است، با تمام این قسمتهای عجیب و غریب.»
اکنون، پس از بازتحلیل این صداها، کارشناسان اداره ملی اقیانوسی و جوی (NOAA) معتقدند که بالاخره پاسخی یافتهاند.
به جای اینکه این صداها توسط نهنگهای بالهدار تولید شوند، یک مطالعه جدید نشان میدهد که نهنگهای براید ممکن است مسئول باشند.
این نوع موجودات را میتوان در اقیانوسهای گرم و معتدل در سراسر جهان مانند اقیانوس اطلس، هند و آرام یافت.
بیشتر بخوانید:
محققان ۱۰ نهنگ را در حال شنا در این منطقه مشاهده کردند و در نتیجه ۹ مورد از آنها را در حال تولید این صداهای متمایز ضبط کردند.
اما برای اثبات اینکه نهنگهای براید منبع این صداهای عجیب و غریب هستند، کارشناسان از هوش مصنوعی استفاده کردند.
در مطالعهای که در مجله Frontiers in Marine Science منتشر شده، تیم تحقیقاتی گفت: "فرض بر این بود که این صداها توسط یک نهنگ بالهدار تولید میشود، اما بدون تأیید بصری، تعیین گونه آن غیرممکن بود. با استفاده از ترکیبی از دادههای نظرسنجی بصری و صوتی جمعآوری شده در مجمعالجزایر ماریانا، ما تعیین کردیم که بیوتوانگها توسط نهنگهای براید تولید میشوند. ما از ترکیبی از روشهای دستی و یادگیری ماشینی برای شناسایی بیوتوانگها در مجموعه دادههای گسترده نظارت صوتی غیرفعال تاریخی که در سراسر اقیانوس آرام مرکزی و غربی جمعآوری شده بود، استفاده کردیم. حضور فصلی مداوم بیوتوانگها را در مجمعالجزایر ماریانا و به سمت شرق در جزیره ویک، با وقوع گاهبهگاه تا دورترین نقاط مانند جزایر هاوایی شمال غربی و نزدیک به خط استوا (جزیره هاولند) شناسایی کردیم.»