همشهریآنلاین - بهروز رسایلی
در شرایطی که بهنظر میرسید با پیروزی مقابل الغرافه قطر و حمایت آشکارتر مدیران باشگاه از جواد نکونام شاهد آفتابیشدن آسمان آبیها هستیم، بلافاصله موج دیگری از تردید در این فضا پدید آمد؛ بازهم یک بازگشت ناکام دیگر به ورزشگاه وطنی قائمشهر که انگار دارد به کابوس استقلال تبدیل میشود. آبیها در حالی مقابل حریف انتهای جدولی خود با نتیجه مساوی ۲-۲ متوقف شدند که حتی میتوانستند بازنده این بازی باشند. کیفیت بازی تیم هم در اغلب دقایق مسابقه چنگی به دل نمیزد اما از همه اینها آزاردهندهتر، طبق معمول اظهارات جواد نکونام در پایان بازی بود. شاید یک بازی یا نتیجه بد قابل چشمپوشی و جبران باشد، اما وقتی یک مربی این همه روی مواضع غلط خود پافشاری میکند، وضع نگرانکننده خواهد بود.
باد و حالا باران
نکونام میگوید: «بارندگی به ضرر تیم ما شد.»؛ خب چرا؟ شما زیر باران بازی میکردید و آنها در خشکی؟ به علاوه همه ایران میدانند که سیستم مورد علاقه کادرفنی فعلی استقلال، ارسال توپ از دوطرف است که طبیعتا شرایط بارانی تأثیری روی آن ندارد و حتی مزیت نسبی آبیها را تقویت هم میکند. نکونام در هفته اول هم یکی از دلایل نمایش ضعیف استقلال مقابل شمسآذر قزوین را وزش باد عنوان کرده بود و حالا به این وسیله، به دومین عنصر از عناصر چهارگانه نیز یورش میبرد. با این دستفرمان، نوبت خاک و آتش هم خواهد شد احتمالا!
کدام کیفیت؟
نکونام میگوید: «تیمم خیلی خوب بازی کرد. دیداری بود که هم توانستیم مالکانه بازی کنیم و هم موقعیت ایجاد کنیم. این سومین مسابقهای است که در آن بدشانسی میآوریم و ضرباتمان تبدیل به گل نمیشود. با توجه به شکل تیم و نوع فوتبالی که بازی میکنیم قطعا باید قهرمان شویم.»؛ این از آن مصداقهایی است که آدم فکر میکند گوینده جملات، یک بازی دیگر را تماشا کرده! طبیعتا استقلال باید در زمین تیم آخر جدول دست بالا را در اختیار داشته باشد؛ مخصوصا وقتی ۲بار از حریف عقب میافتد اما حتی در این شرایط هم آمار چندان به سود آبیها حکم نمیدهد. در شاخص امید گل، استقلال فقط کمی بهتر بود: (۲.۱۶ به ۲.۰۲)، تعداد شوتها ۱۲به ۱۱به سود مهمان بود و طعنهآمیز اینکه نساجی با ۶ضربه داخل چارچوب در مقابل ۲ضربه داخل چارچوب استقلال، در این زمینه عملکرد بهتری ارائه داد. تنها مالکیت توپ غیرمؤثر است که حکم به برتری استقلال میدهد؛ ۷۰به ۳۰. در نتیجه باید پرسید از کدام کیفیت حرف میزنید آقای نکونام؟
بقیه غایب ندارند؟
نکونام میگوید: «در شرایطی که ۳مهره کلیدیمان نبودند، عملکرد خوبی داشتیم.»؛ گیریم که شما کاکوتا و بلانکو را نداشتید، یعنی با بقیه نفرات نمیشد نساجی را برد؟ با رضاییان، ماشاریپوف، اندونگ، جلالی، سیلوا و اینها؟ بعد مگر بقیه تیمها هیچوقت غایب ندارند؟ مثلا پرسپولیس در حالی با آلومینیوم بازی کرد که ایوب عملود نبود و در غیاب مدافع راست تخصصی، فرشاد فرجی جای او به میدان رفت. واقعا زشت نیست زدن این حرفها؟
داوری؟ واقعا؟
نکونام میگوید: «در نیمهاول حدود دقایق ۱۰ یا ۱۲ پنالتی ما گرفته نشد و داور اشتباه کرد. پنالتی روی رامین رضاییان هم اتفاق افتاد و این بازیکن بهخاطر اینکه بازیکن حریف بد روی سرش آمد، ترسید.»؛ دستکم در این دیدار و بعد از پنالتی بسیار عجیبی که قاضی میدان و داوران مستقر در اتاق VAR به سود استقلال گرفتند، انتظار میرفت جواد از بحث داوری بگذرد. کاش میدانستیم اگر داور شبیه همین پنالتی را به سود نساجی میگرفت یا اصلا در مسابقات پرسپولیس به نفع سرخها اعلام میشد، همین آقای نکونام چه میکرد!؟