این نوع آب به ماده خورنده‌ای تبدیل می‌شود که اثرات زیانباری بر نرم‌تنان صدف‌دار و مرجان‌ها بر جای می‌گذارد.زیست شناسان اکنون به این نتیجه رسیده‌اند که افزایش میزان اسیدی شدن آب اقیانوس‌ها می‌تواند حیات بسیاری از آبزیان را با خطرات جدی روبه‌رو کند. بررسی‌های محققان در سواحل کالیفرنیا نشان داده است که زندگی آبزیان در حال تکاپو و پیشروی بیشتری است.
شیرهای دریایی با وزن 600پوند و یا بیشتر برای یافتن جای مناسب در حال جابه‌جایی و نزاع با یکدیگرند و سعی دارند خودشان را داخل حفره‌هایی که تحمل وزن آنها را ندارد جا دهند.اریک پین، زیست شناس دریایی با توجه به تحقیقاتی که درباره آبزیان اقیانوس‌ها انجام داده، تصویری نگران‌کننده از زندگی آینده آبزیان به دست می‌دهد. او عقیده دارد تمدن و شهرنشینی دریچه‌ای است که آلودگی هوا و دریا را در پی دارد. دی‌اکسید‌کربنی که از طریق لوله‌های اگزوز اتومبیل‌ها، دودکش‌های لکوموتیو‌ها و وسایل خانگی و صنعتی به جو زمین منتقل می‌شود سهم بسزایی در آلوده‌کردن محیط‌زیست به‌عهده دارند.
اریک پین می‌گوید: حداقل یک‌سوم دیاکسیدکربن منتشر‌شده در هوا جذب اقیانوس‌ها می‌شوند و این موضوع می‌تواند هم خوشایند باشد و هم ناخوشایند؛ خوشایند به این علت که از آلوده شدن بیشتر هوا جلوگیری می‌شود و ناخوشایند به این علت که آب اقیانوس‌ها را اسیدی‌تر کرده و تهدیدی برای ادامه حیات آبزیان است.اسیدی شدن با مقیاسPH سنجیده می‌شود.
آزمایش‌های انجام شده نشان داده که تا به حال اقیانوس‌ها یک دهم واحد اسیدی‌تر شده‌اند و انتظار می‌رود تا پایان قرن جاری این مقدار به نیم واحد افزایش یابد. البته این عدد به ظاهر کم به‌نظر می‌رسد ولی بسیار غافلگیرانه است. وقتی که ما از افزایش فقط نیم واحد صحبت می‌کنیم بدین معنی است که آب دریا سه‌برابر اسیدی‌تر شده است و این خطری جدی برای ادامه حیات آبزیان است.
آزمایش تاثیر اسیدی شدن آب بر آبزیان
در طول 6 الی 7 سال گذشته مطالعات زیست‌شناسان دریایی بیشتر متوجه حیواناتی بوده که عقیده دارند مورد آسیب بیشتری قرار می‌گیرند. آزمایشات نشان داده است که اگر اسیدی شدن آب اقیانوس‌ها بیشتر شود پوسته آهکی نرم‌تنان دریایی نظیر حلزون‌ها و مرجان‌ها را به مرورزمان در خود حل کرده و از بین می‌برد.
اریک پین به‌عنوان عضوی از اعضای محققان در تلاش است که دستاوردهای منطقی برای زندگی همه موجودات دریایی جست‌وجو کند. او می‌گوید: ما باید بفهمیم که موجودات آبزی چه پاسخی درباره اسیدی‌تر شدن آب از خود بروز می‌دهند و می‌کوشیم که در این مرحله آزمایشاتی روی آبزیان مهره‌دار و بی‌مهره‌ای که دردسترس داریم انجام دهیم.
این کار به ما کمک می‌کند تا عکس‌العمل انواع موجودات را نسبت به میزان متفاوت دیاکسیدکربن موجود در آب مقایسه کنیم. در این آزمایشگاه بیشتر روی آبزیانی آزمایش می‌شود که در اعماق دریاها زندگی می‌کنند و فشار زیادی روی آنها وارد است هر حیوانی با واکنش خاصی در برابر آزمایشات روبه‌رو است در بعضی از موجودات این واکنش‌ها آشکارتر از دیگران است و در عده‌ای نیز آزمایشات به نتیجه مطلوبی نمی‌رسد.
هرچه محیط آزمایش اسیدی‌تر شود حیوانات مجبورند برای بقای خود انرژی بیشتری مصرف کنند. البته هنوز خیلی زود است که وضعیت اکوسیستم اقیانوس‌ها را پیش‌بینی کنیم اما حداقل چیزی که می‌توان گفت این است که تغییرات زیادی در زندگی آبزیان دریایی در حال وقوع است و این موضوع باید مورد مطالعه بیشتری قرار گیرد.