به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از یورونیوز، بزرگترین آزمایش واقعی دفاع از سیاره زمین در سال ۲۰۲۲ انجام شد، زمانی که فضاپیمای انتحاری دارت (DART) با هدایت ناسا به سیارک دیمورفوس (Dimorphos) برخورد کرد و مسیر حرکت آن را تغییر داد.
البته دیمورفوس با قطر ۱۶۰ متری، یکی از کوچک‌ترین اجرام نجومی به شمار می‌رود. به همین دلیل، این سوال برای دانشمندان همچنان بی‌پاسخ مانده بود که آیا امکان دفاع از زمین در برابر سیارک‌های غول‌پیکر نیز وجود دارد یا خیر؟
مساله نخست آنها برای پاسخ به این سوال این بود که منحرف کردن سیارک‌های بزرگ‌تر از طریق ایجاد برخورد با فضاپیماها و کاوشگرها کارآمد به نظر نمی‌رسید. اما در عین حال، تهدید زمین توسط سیارک‌های بزرگ، تهدیدی واقعی است. چنان که دانشمندان به این نتیجه رسیده‌اند که در پی بروز تبعات برخورد سیارک چیکسولاب (Chicxulub) با قطر ۱۰ کیلومتری با زمین که در ۶۶ میلیون سال پیش رخ داده، سه چهارم حیات در کره زمین از بین رفته و از جمله دایناسورها نابوده شده‌اند.
در صورت تهدید دوباره زمین توسط چنین سیارک غول‌پیکری، یک نظریه پیشرو این است که آن را با بمب هسته‌ای متلاشی کنیم، شبیه آن چیزی که در فیلم اکشن علمی تخیلی «آرماگدون» (Armageddon) در سال ۱۹۹۸ به تصویر کشیده شد.
برای آزمایش این فرضیه تیمی از دانشمندان آمریکایی در محیطی آزمایشگاهی یک سیارک ساختگی به قطر تنها ۱۲ میلی متر را هدف گرفتند. نتیجه این مطالعه در نشریه علمی نیچر فیزیکس (Nature Physics) منتشر شده است.
آنها در این آزمایش از دستگاهی استفاده کردند که به عنوان بزرگترین دستگاه ساطع اشعه ایکس جهان در آزمایشگاه ملی ساندیا در آلبوکرکی، واقع در ایالت نیومکزیکو قرار دارد.
ناتان مور، نویسنده ارشد نتایح این آزمایش، به خبرگزاری فرانسه گفت که این دستگاه قادر است «درخشنده‌ترین پرتو اشعه ایکس را با استفاده از ۸۰ تریلیون وات برق تولید کند.»
بیشتر بخوانید:
بیشتر انرژی ایجاد شده در اثر انفجار اتمی به شکل اشعه ایکس است. از آنجایی که اکسیژنی در فضا وجود ندارد، هیچ گلوله آتشینی در پی ایجاد این انرژی به وجود نمی‌آید، هر چند که قدرت اشعه ایکس پابرجا می‌ماند.
ناتان مور توضیح داد که برخورد اشعه ایکس سیارک ساخته شده از سنگ مرمر را به آنی پودر کرد. به گفته او، با مدل‌سازی انجام شده بر پایه نتایج این آزمایش، روشن شد که پرتوهای اشعه ایکسِ ناشی از یک انفجار اتمی می‌تواند مسیر سیارک بزرگی را تا چهار کیلومتر منحرف کند.
ناتان مور ابراز امیدواری کرد که با استفاده از این روش بتوان تهدید سیارک‌هایی به بزرگی چیکسولاب را از میان برد.
آژانس فضایی اروپا نیز برای تکمیل یافته‌های بشر در این خصوص، به زودی ماموریت هرا (Hera) را برای بررسی تبعات انحراف دیمورفوس توسط دارت آغاز می‌کند.