به گزارش همشهری آنلاین ۲۴ مهر (۱۵ اکتبر) روز جهانی زنان روستایی است تا فرصتی برای نگاهی تامل‌برانگیز به نقش حیاتی زنان روستایی در کشاورزی، تامین غذا و حفظ منابع طبیعی باشد. در این گزارش به این فعالیت‌های متفاوت و همچینین سخت و طاقت‌فرسای زنان روستایی نگاهی انداخته‌ایم.
کولبران چوب
فقط اسمش کولبری است و هیچ ربطی به کولبری کالا که بارها و بارها شنیده‌ایم ندارد. در این نوع کولبری خبری از درآمد و پول نیست؛ این زنان چوب و هیزم را به دوش می‌کشند. زنان برای تامین هیزم مورد نیاز برای پخت‌وپز، گرم کردن خانه در فصول سرد ناچارند به جنگل‌ها و کوه‌ها بروند و چوب جمع‌آوری کنند، به کول بگیرند و به خانه بیاورند. زنان روستای سرآقاسید، از توابع بخش مرکزی شهرستان کوهرنگ در استان چهارمحال و بختیاری کولبری چوب هم انجام می‌دهند.
سید مصطفی هاشمی، معلم روستا به همشهری می‌گوید: «زنان روستا اغلب پای پیاده و بدون هیچ وسیله کمکی راهی کوه‌های اطراف می‌شوند. این کار خطراتی مثل لغزش در زمین‌های شیب‌دار، حضور حیوانات وحشی و آسیب‌های فیزیکی را همراه دارد.» کولبری چوب زنان روستایی معمولا قبل از آغاز فصل سرد و به‌صورت گروهی انجام می‌شود. علاوه بر روستاهای چهارمحال و بختیاری، کولبری چوب در برخی روستاهای آذربایجان غربی، کرمانشاه، کردستان، لرستان، گیلان و مازندران نیز بر عهده زنان روستایی است.
کولبران آب
قصه مشترک زنان روستاهای که هنوز به شبکه آب پایدار دسترسی ندارند با کولبری آب گره خورده است. از روستاهای سیستان و بلوچستان گرفته تا آذربایجان غربی و حتی در روستاهایی که دور و اطرافش پر از چشمه‌های جوشان است؛ مثل روستاهای چهارمحال و بختیاری و کهگیلویه و بویراحمد. کولبری آب کار مضاعف زنان روستایی است. زنانی که آب را در دبه‌های بزرگ و کوچک به کول می‌کشند و از سرچشمه یا تانکر به خانه می‌برند؛ زنانی که این‌گونه زندگی و حیات را به خانه‌های روستا می‌رسانند مجبورند مسافت‌های طولانی را طی کنند. کولبری آب در واقع جابه‌جایی آب برای مصرف روزانه و بیشتر حتی فقط به قصد مصرف آشامیدنی است؛ کاری که در قانونی نانوشته به پای نام زنان روستایی تمام شده. طبق اعلام وزارت نیرو در تیر ۱۴۰۲ درصد دسترسی به آب آشامیدنی روستایی۸۲ درصد است و این یعنی زنان کولبر آب همچنان مشغول کارند.
شالیکاری
کاشت و برداشت برنج در شالیزار و همچنین کشت گندم به روش‌های سنتی که نیازمند خم شدن‌های طولانی، کار در آب یا زیر آفتاب شدید است، یکی از سخت‌ترین کارهایی است که زنان روستایی انجام می‌دهند.
تهیه سوخت سنتی
تهیه و جمع‌آوری سوخت‌های سنتی مانند کاه و کلش و رساندن آن از مزارع به خانه برای روشن کردن تنور یا اجاق از کارهای سخت زنان روستایی است.
جمع‌آوری گیاهان دارویی
زنان در برخی روستاهای کوهستانی زنان مسئولیت جمع‌آوری گیاهان دارویی را بر عهده دارند که مستلزم پیمودن مسیر طولانی در کوه‌ها و مراتع است.
کشاورزی، دامداری، پرورش طیور، قالیبافی و تولید صنایع دستی از دیگر دستاوردهای زنان روستایی به عنوان تولیدکننده است که در کنار خانه‌داری و فرزندپروری به آن مشغولند.
بیشتر بخوانید:
ماجرای مسافرانی که اشتباها به جای بیرجند به بجنورد می‌روند !
سفر پرماجرای توریست‌های اسپانیایی به شیراز