به گزارش همشهری آنلاین، حامد خانی اوشانی، تهیهکننده برنامههای «زوجینو» و «خودمونی» که با استقبال خانوادهها در شبکه سه روبرو شد، به تازگی پروژه جدیدی به نام «چهار پایه» را آغاز کرده است.
این برنامه طنز با حضور چهرههایی چون علی صادقی، قدرت الله ایزدی، جواد خواجوی و یوسف تیموری به مخاطبان وعده لحظات شاد و مفرحی میدهد. خانی با اشاره به ایدههای جدید و فضای خلاقانهای که در این پروژه دنبال میکند، از چالشها و جذابیتهای کار با تماشاگران و بازیگران در یک فضای کمدی سخن میگوید.
با طراحی موقعیتهای مرتبط با زندگی خانوادگی و چالشهای روزمره، «چهار پایه» به دنبال ایجاد ارتباطی نزدیکتر با مخاطبان و جذب توجه آنهاست. در ادامه، به بررسی جزئیات این برنامه و اهداف آن خواهیم پرداخت. مشروح گفتگو با تهیهکننده برنامه تلویزیونی «چهار پایه» در ادامه آمده است:
بعد از «خودمونی» و «زوجینو»، که فضای پیچیدهتر و سختتری با حضور تماشاگران داشتید، چرا وارد این فاز جدید شدید؟
پیشنهاد و ایده این برنامه از سوی سردبیران ما مطرح شد. به نظر من این طرح ایده خوبی بود و ما آن را با مدیران شبکه سه مطرح کردیم. تصمیم گرفتیم که روی چهار هنرمند تمرکز کنیم و به دنبال بازیگران کمدی باشیم. این پروژه در واقع قرار بود یک رئالیتی شو باشد که هنرمندان به واسطه اتفاقات مختلف دور هم جمع میشوند و یک برنامه کمدی و سرگرمکننده ارائه میدهند.
تاکنون حدود ۱۵ قسمت تولید کردیم و به صورت هفتگی پخش میشود، مگر اینکه به دلیل رویدادهای دیگر، مانند فوتبال، تغییراتی در زمان پخش ایجاد شود. زمان پخش ما معمولاً حدود ۱۹:۳۰ دقیقه است.
هدف از «چهارپایه» چیست و آیا اسم آن به درک بهتر مخاطب کمک میکند؟
«چهارپا» به این دلیل نامگذاری شده که چهار شخصیت اصلی آن، که چهار بازیگر کمدی هستند، با هم دوستی دارند و هر کدام سابقهای در زمینه کمدی و طنز دارند. این چهار نفر دور هم جمع میشوند تا موقعیتها و چالشهایی را بازی کنند.
ترکیب بازیگران شامل علی صادقی، یوسف تیموری، آقا رشید و قدرت ایزدیه است. هدف این برنامه این است که چالشهایی را ارائه دهد که در شرایط خانوادگی و دورهمیها قابل اجرا باشد و برای همه ساده و قابل فهم باشد. علاوه بر چالشها، موقعیتهایی را طراحی میکنیم و به موضوعات روز و خانوادگی بپردازیم.
کارهای شما همیشه با چالشهایی همراه بوده است. آیا مدیریت تماشاگران و برقراری ارتباط با آنها سختتر از کارهای قبلیتان نیست؟
واقعیت این است که کار با تماشاگران همیشه چالشبرانگیز بوده است. در دو فصل یا بهعبارتی سه فصل برنامه «زوج» با حضور ۱۵۰ تا ۳۰۰ تماشاگر، ما حدود ۲۵۰ قسمت تولید کردیم و سپس بلافاصله ۲۵۰ قسمت از «خودمونی» با آقای مهران رجبی را هم اجرا کردیم. مدیریت تماشاگران در این برنامهها کار دشواری بود، اما الحمدالله به خوبی پیش رفت.
اما از نظر تولید و مدیریت، فکر میکنم این پروژه به مراتب سختتر از آنها باشد. در «زوج» شما فقط یک مجری داشتید که باید او را مدیریت میکردید، اما در «چهارپای»، هر یک از بازیگران داستان و موقعیت خاص خود را دارند که باید اجرا کنند. این مسئله موجب میشود که سطح جذابیت و استقبال مخاطبان متفاوت باشد.
در این برنامه گرداننده دارید؟
در این برنامه، هر شب یکی از این عزیزان به عنوان گرداننده انتخاب میشود. ممکن است یک شب یوسف، شب دیگر آقا رشید و یا علی صادقی این مسئولیت را بر عهده بگیرد. هدف ما این است که هر کدام از آنها به یک برند و نماد شناختهشده برای مخاطبان تبدیل شوند.
این برنامه به طور کلی بر ارائه لحظات شاد و مفرح تمرکز دارد و هدف اصلیاش خنداندن و شاد کردن مردم است. در واقع، این یک برنامه کمدی است که به جز این هدف دیگری ندارد.
آیا هدف شما این است که فصل بعدی برنامه به همین صورت ادامه پیدا کند و بعدها شاخ و برگ بیشتری بگیرد، مثل اضافه کردن مهمان یا برنامهریزی برای روزهای مناسبتی؟
باید بررسی کنیم و ببینیم که چه مدلهای جدیدی را میتوانیم اضافه کنیم. ممکن است در آینده میهمانانی دعوت کنیم یا برنامههایی برای روزهای مناسبتی داشته باشیم.
فکر میکنم هنوز برای تعیین دقیق جزئیات فصل دوم زود است، اما امیدوارم این برنامه به یک موفقیت بزرگ در تلویزیون تبدیل شود.
آیا شما قصد دارید نگاهی مشابه به «خودمونی» و «زوجینو» داشته باشید و به سمت موضوعات خانواده و ازدواج بروید، یا میخواهید همان مسیری که در حال حاضر پیش گرفتهاید را ادامه دهید؟
ما پنج سال است که در حوزه مسابقات خانوادگی فعالیت میکنیم و تجربههای زیادی را در این مدت کسب کردهایم. به ویژه در «زوجینو»، که در اوج کرونا تولید میشد، و در «خودمونی»، با حواشی و داستانهای مختلفی که پیش آمد. به طور کلی، این برنامهها در زمان خود موفق بودند.
اکنون باید ببینیم آینده چه پیش خواهد آورد. فعلاً مسیر ما تغییر کرده است و برخی دوستان میگویند که تغییراتی در روند کار ایجاد شده است. در مورد سبک برنامهسازی، من به کارهای نمایشی علاقه دارم و این برنامه به نوعی نزدیک به سریالسازی است. امیدوارم در ادامه، بتوانیم کارهای سریالی هم تولید کنیم.