همشهری آنلاین - یکتا فراهانی: منطقه کیهانی که در آن زندگی می‌کنیم ممکن است به میزان قابل‌توجهی بزرگ‌تر از آن چیزی باشد که فکر می‌کردیم. مطالعات جدید نشان می‌دهند که ابر خوشه بین‌کهکشانی که راه شیری را نگه می‌دارد ممکن است بخشی از یک حوزه جاذبه بزرگ‌تر باشد که ۱۰ برابر بزرگ‌تر از چیزی است که ما در حال حاضر «خانه» می‌نامیم.
جهانی پر از حوضه‌های جاذبه
جهان پر از حوضه‌های جاذبه (BOAs) است - مناطقی که در آن همه چیز توسط گرانش یک جسم عظیم به داخل کشیده می‌شود. BOAها می‌توانند؛ مانند عروسک‌های تودرتو در داخل یکدیگر قرار گیرند. به‌عنوان‌مثال، ماه به‌دور زمین می‌چرخد که به نوبه خود به همراه بقیه منظومه شمسی به‌دور خورشید می‌چرخد که خود به‌صورت مارپیچی در اطراف سیاه‌چاله عظیم در قلب کهکشان ما می‌چرخد.
بیشتر بخوانید:
لایه عروسک BOA
به گزارش سایت space داستان به همین‌جا ختم نمی‌شود. لایه بعدی عروسک BOA گروه محلی است که شامل کهکشان راه شیری، کهکشان آندرومدا و کهکشان مثلثی به همراه کهکشان‌های اقماری کوچک‌تر آنها مانند ابرهای ماژلانی بزرگ و کوچک است.
پس از آن، لایه‌های بعدی خوشه باکره است که حدود ۲۰۰۰ کهکشان را در خود جای می دهد و ابرخوشه بزرگ تر Virgo. آخرین لایه شناخته شده Laniākea (به معنای بهشت عظیم در زبان هاوایی است)؛ ابرخوشه ای که برای اولین بار در سال ۲۰۱۴ کشف شد که حدود ۱۰۰۰۰۰ کهکشان را در خود جای داده و وسعت آن تقریباً ۵۰۰ میلیون سال نوری است.
نقشه سه بعدی «احتمالی»
در مطالعه جدیدی که در ۲۷ سپتامبر در ژورنال Nature Astronomy منتشر شد، محققان حرکات نسبی بیش از ۵۶۰۰۰ کهکشان را تجزیه و تحلیل کردند تا یک نقشه سه بعدی «احتمالی» از تمام BOA های اطراف کهکشان راه شیری ایجاد کنند.
این موضوع نشان داد این احتمال وجود دارد که کهکشان خانگی ما بخشی از یک BOA حتی بزرگ تر - غلظت Shapley - باشد که حجم آن ۱۰ برابر بیشتر از Laniākea است. البته دانشمندان قبلاً می دانستند غلظت شپلی وجود دارد اما قبلاً اعتقاد نداشتند که کهکشان راه شیری را تحت تأثیر قرار دهد.
ابرخوشه خانه ما
نوآم لیبسکیند، نویسنده همکار این مطالعه، کیهان شناس در موسسه اخترفیزیک لایبنیتس در پوتسدام آلمان، می گوید: شاید جای تعجب نباشد که هر چه بیشتر به کیهان نگاه می کنیم، بیشتر متوجه می شویم که « ابر خوشه خانه ما» بیشتر از آنچه فکر می کردیم به هم متصل و گسترده است. به عقیده او، در واقع کشف اینکه شانس خوبی وجود دارد که بخشی از یک ساختار بسیار بزرگ تر باشیم بسیار هیجان انگیز است.
در حال حاضر، محققان - که بیشتر آنها در کشف Laniākea شرکت داشتند - معتقدند ۶۰ درصد هم احتمال دارد که کهکشان راه شیری در غلظت Shapley قرار داشته باشد.
ابرخوشه آسمانی
این عدم قطعیت عمدتاً به دلیل میزان خطای بالا در اندازه‌گیری سرعت کهکشان‌های دور و همچنین وجود ماده تاریک بین کهکشان‌ها ایجاد می‌شود که می‌تواند اثرات گرانشی عظیمی را در مناطق وسیعی از فضا بدون اینکه قابل مشاهده باشد، اعمال کند.
اگر این موضوع درست باشد، یافته‌های جدید می‌تواند به این معنی باشد که کهکشان راه شیری بخشی از لانیاکیا نیست و ممکن است ابرخوشه آسمانی وجود نداشته باشد. البته محققان در بیانیه نوشتند، در عوض، این فقط می تواند یک بخش بیرونی از غلظت Shapley باشد.
ابرخوشه پرسئوس-ماهی
این نقشه ده‌ها جرم را نشان می‌دهد که در طول میلیاردها سال نوری در اطراف تمرکز شپلی پراکنده شده‌اند، مانند دیوار قطب جنوب، خلأ Boötes و ابرخوشه پرسئوس-ماهی. بزرگ ترین BOA روی نقشه دیوار بزرگ اسلون است که وسعت آن در حدود ۱.۴ میلیارد سال نوری است.
محققان معتقدند در حالی که نقشه جدید به ما کمک می کند تا مکان خود را در جهان گسترده تر مشخص کنیم، اما این احتمال را نیز افزایش می دهد که حتی اطلاعات بیشتری را از دست بدهیم.
احسان کورکمی، اخترشناس دانشگاه هاوایی، یکی از نویسندگان این مطالعه در بیانیه دیگری می‌گوید: ما هنوز از چشم‌های غول‌پیکر خیره می‌شویم، اما حتی این چشم‌ها هم ممکن است به‌اندازه‌ای بزرگ نباشند که تصویر کاملی از جهان ما را ثبت کنند.