در فهرست ۲۵ پروژۀ معماری که به بخش نیمه‌نهایی جایزه معمار سال ۱۴۰۳ در بخش «تکواحدی مسکونی» راه یافته بودند، یک ویلا در شهر دماوند با جلوۀ منحصر به فرد و استثنایی‌اش کاملا چشمگیر است.

این ویلا در روستای خوش آب و هوا و سرسبز سیدآباد دماوند در زمینی به مساحت ۲۸۰۰ متر مربع و با زیربنای ۶۰۰ متر ساخته شده است.

شیشه در کاربرد سرتاسری و چشمگیر خود در این ویلا، علاوه بر ایجاد یک منظر و سیمای مدرن، دسترسی بصری کاملی به چشم‌اندازهای اطراف ایجاد کرده و محیط داخلی را نیز از نور طبیعی سرشار کرده است.

اما فرم طراحی بنا نیز در این ویلا بسیار منحصر به فرد است. معماران با ایجاد ترکیبی نسبتا پیچیده از بلوک‌های شیشه‌ای که انگار از دل یک حجم باریک بتنی بیرون زده‌اند، معنای تازه و جذابی به مفهوم «تراس» بخشیده‌اند.

بخش نسبتا باریک خانه که با بتن یا سنگ پوشیده شده، مانند یک سایبان یا تکیه‌گاه عمل می‌کند و بلوک‌های شیشه‌ای نیز علاوه بر اینکه مانند اتاق‌ها و بخش‌های مختلف خانه را دارند، نقش تراس یا بالکن برای استفاده از منظره و نور را نیز ایفا می‌کنند.