گروه دیپلماتیک - همشهری آنلاین: پارلمان رژیم صهیونیستی به توقف فعالیت آژانس امداد و کار سازمان ملل برای پناهندگان فلسطینی در خاورمیانه (آنروا) در سرزمین های اشغالی رای داده است. در لایحه اولی که به این منظور تصویب شد فعالیت آنروا در بیت‌المقدس شرقی ممنوع شد. در لایحه دوم نیز تل‌آویو از توافقنامه سال 1967 (Comay-Michelmore) که اسرائیل را ملزوم می‌کرد تا فعالیت آنروا در مناطق اشغالی را تسهیل کند، خارج شد.
از مدت‌ها پیش شنیده شده بود که صهیونیست‌ها مقر آنروا در بیت المقدس شرقی را تصرف کرده و طرح تبدیل این منطقه به یک مجتمع مسکونی با 1440 واحد را کلید زده است.
بنا بر اعلام آنروا، این سازمان هیچگاه از سوی تل‌آویو نامه رسمی مبنی بر توقف فعالیت‌هایش در بیت‌المقدس شرقی را دریافت نکرده با این حال بررسی‌ها نشان می‌دهد طرح تبدیل مقر آنروا به مجتنع مسکونی در حال اجرا است.
توجیه تل‌آویو چیست؟
تارنمای العربی جدید نوشته، اشغالگران ادعا می‌کنند که مقر آنروا در بیت المقدس شرقی در زمین‌های دولتی قرار دارد، ادعایی که آنروا آن را قویا رد کرده و می‌گوید که این زمین در سال 1952 توسط اردن به آنها اجاره داده شده است. این آژانس هزینه سالانه ی اجاره ملک ـ ۲۵۰۰ دینار اردن معادل ۲۷۰۰ پوند ـ را نیز به اردن پرداخت می‌کند که در یک حساب سپردهگذاری نگهداری می‌شود.
کارزار بلندمدت تل‌آویو علیه آنروا
واقعیت این است که صهیونیست‌ها مدتهاست که تلاش می‌کنند تا با متهم کردن آنروا به اقدامات ضدیهود و ترویج تروریسم در مدارس فعالیت این سازمان را متوقف کنند. اما این تلاش‌ها هیچگاه به نتیجه نرسید.
پس از عملیات طوفان الاقصی و حمله مقاومت فلسطین در هفتم اکتبر سال 2023، رژیم صهیونیستی بدون ارائه شواهد 12 نفر از کارکنان آنروا را به مشارکت در این عملیات متهم کرد. تل‌آویو از این هم فراتر رفت و حتی سازمان ملل متحد که بارها از شرایط غیرنظامیان در نوار غزه انتقاد کرده است را یک سازمان تروریستی خواند.
ضدیت با آنروا در بالاترین سطوح سیاسی
امروز مخالفت با فعالیت آنروا در سرزمین‌های اشغالی به سطوح سیاسی اسرائیل رسیده است و بسیاری از جناح‌های سیاسی مختلف از توقف فعالیت آنروا حمایت می‌کنند. با این حال آنچه صهیونیست‌ها را کمی مردد کرده هشدارهایی است که مبنی بر اینکه تصویب قانون توقف فعالیت آنروا مخالف منشور سازمان ملل بوده و خطر اخراج اسرائیل از این سازمان جهانی را تشدید می‌کند.
سوزان اکرام استاد حقوق و مدیر کلینیک بین المللی حقوق بشر در دانشگاه بوستون، به العربی جدید می‌گوید: «به‌عنوان یکی از اعضای سازمان ملل متحد، اسرائیل موظف است از امتیازات و مصونیت‌های همه ارگان‌های سازمان ملل متحد حمایت کرده و به آن احترام بگذارد که شامل آنروا نیز می‌شود. تل‌آویو برای متوقف کردن فعالیت آنروا به تصمیم جمعی مجمع عمومی سازمان ملل نیاز دارد.»
اکرام همچنین به عضویت اسرائیل در کنوانسیون سال 1946 سازمان ملل اشاره می‌کند، کنواسیونی که تضمین می‌کند ملکیت و دارایی‌های سازمان ملل در هر کجا که قرار دارند و هر کسی که آنها را در اختیار دارد، از مصونیت از هرگونه روند قانونی برخوردار خواهند بود.
دلیل تشکیل آنروا و پشت پرده مخالفت تل‌آویو
تأسیس آنروا در سرزمین‌های اشغالی در دسامبر 1949 بر اساس قطعنامه 194 مجمع عمومی سازمان ملل متحد بود که حق بازگشت پناهندگان فلسطینی را پس از اخراج توسط نیروهای صهیونیستی در سال‌های 1947-1948 که دولت اسرائیل تاسیس شد (روز نکبت) تضمین می‌کرد.
تحلیلگران می‌گویند این انگیزه اصلی کارزار طولانی‌مدت اشغالگران برای از بین بردن آنروا است. شاتا عبدالصمد تحلیلگر شبکه سیاست فلسطین، می‌گوید: «تلاشهای اسرائیل برای از بین بردن آنروا را باید در چارچوب یک جنگ گستردهتر که هدفش نابودی فلسطینیان است در نظر بگیرید. با فروپاشی آنروا اسرائیل به‌دنبال حل مسئله پناهندگان فلسطینی است. تل‌آویو می‌خواهد یک بار برای همیشه این مساله را تمام کرده و حق بازگشت را از فلسطینی‌ها بگیرد.»
میلنا انصاری محقق اسرائیل و فلسطین در سازمان دیدهبان حقوق بشر، نیز می‌گوید: «واقعیت این است که حتی اگر آنروا هم نباشد مساله آوارگان فلسطینی و درخواست آنان برای بازگشت به سرزمین‌شان از بین نمی‌رود. حتی اگر آنروا تعطیل شود مسئله آوارگان فلسطینی باقی خواهد ماند.»