شکست در ماموریت‌های فضایی امر چندان غریبی نیست، اما خاطره تلخ و عجیب برخی از آنها تا ابد به یادگار خواهد ماند.

به گزارش همشهری آنلاین، خبر چند روز پیش درخصوص ناکام بودن مأموریت بوئینگ و انفجار ماهواره‌ چندمنظوره شرکت اینتل‌ست اگرچه تلفات انسانی نداشت، اما بار دیگر ما را به یاد فاجعه‌هایی انداخت که هرگز فراموش نخواهند شد. جالب اینکه گفته می‌شود برخی از قطعات این ماهواره در مدار زمین سرگردان است و می‌تواند برای دیگر تجهیزات فضایی خطرساز باشد.

شاتل فضایی چلنجر
تاریخ: ۲۸ژانویه ۱۹۸۶تلفات: ۷نفر

شاتل چلنجر تنها ۷۳ثانیه پس از پرتاب منفجر شد و تمامی ۷سرنشین آن پیش روی تماشاچیان حاضر و بینندگان تلویزیونی جان باختند. دلیل این حادثه، نقص در یکی از حلقه‌های آب‌بندی (O-ring) بوستر سوخت جامد بود که بر اثر دمای پایین توانایی خود را از دست داده بود. این حادثه تأثیر عمیقی بر ناسا و اکتشافات فضایی داشت و به تعطیلی موقت برنامه شاتل منجر شد.

شاتل فضایی کلمبیا
تاریخ: یکم فوریه ۲۰۰۳تلفات: ۷نفر

شاتل کلمبیا هنگام ورود مجدد به جو زمین در حال بازگشت از یک مأموریت علمی بود که به‌دلیل آسیب به بال چپ، متلاشی شد و تمام ۷خدمه جان باختند. این موضوع ناشی از برخورد یک تکه فوم عایق با بال شاتل در هنگام پرتاب بود که آسیب شدیدی به سپر حرارتی وارد کرده بود. این حادثه موجب اصلاحات گسترده در برنامه شاتل و ارزیابی‌های دقیق‌تر از ایمنی فضاپیماها شد.

سایوز- ۱
تاریخ: ۲۴ آوریل ۱۹۶۷ تلفات: یک نفر

این حادثه نخستین فاجعه فضایی جهان بود که به کشته شدن فضانورد «ولادیمیر کماروف» منجر شد. در بازگشت به زمین، چتر نجات اصلی باز نشد و فضاپیما با سرعت زیاد به زمین برخورد کرد. این حادثه، اتحاد جماهیر شوروی را به بهبود طراحی و افزایش ایمنی فضاپیماهای سایوز ترغیب کرد.

بیشتر بخوانید:

سایوز- ۱۱
تاریخ: ۳۰ ژوئن ۱۹۷۱ تلفات: ۳نفر

فضانوردان سایوز۱۱ پس از اتمام مأموریــت در نخستین ایستگاه فضایی جهان با نام «سالوت-۱» در راه بازگشت به زمین جان باختند. فشار کابین به‌دلیل باز شدن یک دریچه به‌طور ناگهانی از بین رفت و باعث خفگی آنها شد. این حادثه منجر به طراحی و نصب سیستم‌های ایمنی و فشار کابین در فضاپیماهای سایوز شد.

آپولو-۱
تاریخ: ۲۷ ژانویه ۱۹۶۷ تلفات: ۳نفر

این حادثه زمانی رخ داد که ۳فضانورد آپولو-۱در آزمایش معمول پیش از پرتاب در کابین فضاپیما گرفتار آتش‌سوزی شدند. به‌دلیل وجود اکسیژن خالص و ناتوانی در باز کردن سریع در کابین، آتش به سرعت گسترش یافت و هر ۳فضانورد کشته شدند. این حادثه باعث شد ناسا تغییراتی گسترده در طراحی فضاپیماها و سیستم‌های ایمنی ایجاد کند.

شاتل فضایی آتلانتیس (STS-۲۷)
تاریخ: ۲دسامبر ۱۹۸۸ تلفات: صفر (اما با خطر بالا)

در این مأموریت، کاشی‌های محافظ حرارتی شاتل آسیب دیدند و خدمه از شدت خطر آگاه بودند. خوشبختانه شاتل با وجود آسیب‌دیدگی‌های شدید در حرارت جو توانست سالم فرود بیاید. این حادثه موجب بررسی مجدد ایمنی کاشی‌های حرارتی شد.