یک فعال صنفی حوزه سلامت می‌گوید: مسئولان منتظر نمانند تا فاجعه‌ای بزرگ‌تر از آمار فعلی مهاجرت‌ها و افزایش ترک خدمت پرستاران رخ دهد.

همشهری‌آنلاین - پروانه بندپی: بسیاری از پرستاران کشور ما را را نسل دهه هشتاد تشکیل می‌دهند که از آنها با نام نسل Z یاد می‌شود؛ نسلی که گفته می‌شود به خواسته‌های خود آگاهی دارد، شرایط سخت و دشوار را به هر قیمتی تحمل نمی‌کند، اعتراض می‌کند و مطالبه‌گر است. خیلی از دانشجویان رشته پرستاری از این نسل هستند و مشکلات متعدد مالی و شغلی در این حرفه باعث شده که بسیاری از آنها بعد از فارغ‌التحصیلی وارد بازار کار آن نشوند و عطای این رشته را به لقای آن ببخشند و وارد مشاغل دیگر شوند.

خیلی از این دانشجویان بعد از اتمام تحصیل با استفاده از مدرک خود، برای مهاجرت از کشور و یافتن زندگی بهتر اقدام می‌کنند. آنهایی هم که می‌مانند، مثل نسل‌های قبل خود تن به هر شرایطی نمی‌دهند. موضوعی که به گفته کارشناسان، هم چالش محسوب می‌شود و هم می‌تواند مدیران و مسئولان مربوطه را بیدار کند تا شاید برای بهبود وضعیت معیشتی و شغلی کادر درمان اقدام مناسبی انجام دهند.

دانشجویان رشته پرستاری وارد بازار کار نمی‌شوند

سالانه ۱۱ تا ۱۵ هزار دانشجوی رشته پرستاری در کشور فارغ‌التحصیل می‌شوند که تعدادی از آنها که اکثرا دهه هشتادی هستند، به دلیل مشکلات موجود در حوزه درمان کشور، از ورود به بازار کار رشته خود پشیمان می‌شوند و مشاغل دیگری را انتخاب می‌کنند. همچنین سالانه حدود ۱۰ هزار پرستار بازنشسته می‌شوند و لازم است نیروهای جدید و تازه‌نفس جذب و جایگزین آنها شوند. اما با این وجود و نیز با وجود حقوق و مزایای پایین کادر درمان، جذب پرستار جدید نیز در کشور به راحتی انجام نمی‌شود. این در حالی‌ است که کشور با کمبود بیش از ۱۰۰ هزار پرستار مواجه است.

نه تنها برای جذب پرستاران جدید برنامه هدفمندی وجود ندارد، بلکه حدود ۱۷ هزار پرستار طرحیِ دوره کرونا از کار بیکار و خانه‌نشین شدند. این تخلف آشکار در حالی رخ داد که این پرستاران در روزهای سخت و نفس‌گیر کرونا به امید استخدام شدن، از جان و دل مایه گذاشتند و طرح خود را در دوره کرونا گذراندند و وعده داده شده بود که بدون شرکت در آزمون جذب خواهند شد. اتفاقی که هنوز محقق نشده است.

از سوی دیگر، طی یک سال اخیر ۱۵۰۰ پرستار ترک خدمت کردند و استعفا دادند. این آماری است که رئیس سازمان نظام پرستاری کشور اعلام کرده است. این اتفاق در حالی رخ داده که کمبود پرستار، یکی از بحرانی‌ترین مسائل این حوزه است.

بیشتر بخوانید؛

سید محمد علوی، پرستار بالین و فعال صنفی حوزه سلامت در این رابطه به همشهری‌آنلاین می‌گوید: با وجودِ کمبود بیش از ۱۰۰ هزار پرستار در کشور، وزارت بهداشت حاضر نیست ۲۰ هزار پرستار را که طرح خود را در دوره کرونا گذرانده‌اند و به پرستاران طرحی معروفند، جذب کند. این در حالی است که ما با کمبود وحشتناک نیرو مواجه‌ایم که نه تنها پرستاران را به نقطه‌ فرسودگی جسمی و روانی می‌رساند، بلکه سلامت و حیات بیماران را هم به خطر می‌اندازد.

ایران حتی از نظر تعداد نیروی کادر درمان هم به استانداردهای دنیا نزدیک نیست؛ طبق استانداردهای جهانی باید به ازای هر ۱۰۰۰ نفر جمعیت، ۴ پرستار و به ازای هر تخت بیمارستانی ۲.۵ پرستار وجود داشته باشد. اما در ایران نسبت پرستار به تخت به یک فاجعه تبدیل شده است. در حال حاضر این عدد در ایران کمتر از یک پرستار و حدود هشت‌دهم به ازای هر تخت است. به گفته مسئولان سازمان نظام پرستاری کشور، در بعضی از استان‌ها این عدد کمتر از نیم پرستار است!

علوی با بیان این که طی یک سال گذشته ۱۵۰۰ پرستار ترک خدمت کردند، می‌گوید: مسئولان نباید منتظر بمانند تا فاجعه‌ای بزرگ‌تر از آمار فعلی مهاجرت‌ها و ترک کار پرستاران رخ دهد، می‌گوید: عدم اقدام فوری و جدی در جهت رفع مشکلات معیشتی و شغلی پرستاران به معنای نادیده گرفتن سلامت مردم است. بنابراین این وضعیت باید هرچه سریع‌تر اصلاح شود.

پرستاران نسل Z مثل نسل قدیم نیستند

این فعال صنفی حوزه سلامت در ادامه به پرستاران نسل جدید کشور هم اشاره‌ای می‌کند و نکته جالب و مهمی را مطرح می‌کند و می‌گوید: پرستاران نسل جدید یا نسل Z با رویکردهای جدید و توقعات متفاوتی وارد سیستم بهداشت و درمان شده‌اند و مدیریت سنتی نمی‌تواند با نیازهای نسل جدید هماهنگ باشد. این نسل به دنبال محیط کاری منعطف‌تر و فرصت‌های رشد حرفه‌ای است و مدیران باید این نکات را در نظر بگیرند تا بتوانند نیروی کار جدید را حفظ کنند. چون این نیروها مثل نیروهای قدیمی‌تر نیستند که فقط تحمل کنند یا اعتراض نکنند یا صبر کنند تا شاید اوضاع خود به خود درست شود. این نسل اگر ببیند اوضاع درست نمی‌شود، می‌گذارد می‌رود.

منبع: همشهری آنلاین