همشهری: اسماعیل کهرم می‌افزاید: البته اینها در ظاهر است در باطن قضیه بسیار چرک‌تر است. مثل فیلم سنتوری که نشان می‌داد آنجا که کلونی معتادان بود حتی سر کفش افرادی که فوت می کنند هم دعوا می‌کنند. اینکه این منطقه که کانون فساد بود تبدیل به یک محیط گردشگری خانوادگی شده اقدام ارزشمندی است اما ارزشمندتر از آن بخش اول کار شهرداری برای جمع آوری معتادان و از بین بردن لانه فساد است.
این کار جهاد اکبر است
این بوم شناس می‌گوید: در واقع آن افراد از دره نمی‌توانستند خرج موادشان را دربیاورند و به اطراف پخش می شدند تا با هر وسیله‌ای پول موادشان را به دست بیاورند. به نظرم این اتفاق که اینکه دره فرحزاد که با جبر زمان دست افراد معتاد افتاده بود حالا تبدیل به یک فضای سبز گردشگری شده که همه اهالی پایتخت همراه خانواده‌هایشان با خیال راحت و امنیت می توانند از آن بهره‌مند شوند، جهاد اکبر است. یعنی تبدیل کانون فساد به یک منطقه سرسبز و خرم و محیط خانوادگی جهاد است.
مشابه اتفاق در سوئیس رخ داد
من به خاطر مسایل خانوادگی سالی چند بار به سوئیس سفر می‌کنم. در این کشور پیشرفته و مرفه هم این اتفاق رخ داد. در وسط شهر زوریخ یک پارک قدیمی وجود دارد که سال‌ها پاتوق و محل تجمع معتادان شده بود و آنها به راحتی و در ملا عام مواد مصرف می‌کردند و این پارک به عنوان لانه فساد در اروپا معروف شده بود. سیاست شهردار وقت آنجا بود که جوانان فلاکت و بدبختی اینها را ببینند و عبرت بگیرند. اما بالاخره شهرداری سر کار آمد که همه معتادان را جمع آوری و منطقه را پاکسازی کرد و دوباره آن محیط خانوادگی شد.
امیدوارم تجهیز شود
امیدوارم با احیای روددره فرحزاد مسیرهای مناسب پیاده‌روی برای مردم درست کنند. مسیرهایی که چند ساعته مردم در دامنه کوه قدم بزنند. در طول مسیر تاب و چرخ و فلک و وسایل بازی برای بچه‌ها بگذارند. وسایل ورزشی و طناب‌های مخصوص ورزش برای بزرگسالان جانمایی کنند. از همه مهم‌تر فروشگاه‌ها و مغازه‌هایی داشته باشد که مردم بتوانند نیازهای اولیه‌شان را از آنجا تهیه کنند.