به گزارش همشهری آنلاین، محمد عنایتی نجف‌آبادی، کارشناس مسائل انرژی: دولت در اواسط آبان‌ماه موضوعی را مطرح کرد که اساسا تصویر پیش روی ما یک دوگانه است؛ دوگانه‌ای که یکسوی آن تنفس در سم و سوی دیگر آن قرار گرفتن در خاموشی منظم است. بر فرض صحت این دوگانه، یک زمان تقریبا 80 روزه را دولت طی کرده است. در این ایام اتفاقی برای ما رخ داده است که اگر بخواهیم به شکل ریشه‌ای به آن بپردازیم باید گفت نیروگاه‌ها عمدتا حرارتی هستند و این مدل نیروگاه‌ها از سوخت گاز طبیعی تأمین می‌شوند. در زمستان مشکلی که پیش روی ماست عدم امکان تأمین گاز است که برای جایگزینی این معضل از سوخت مایع استفاده می‌کنیم که عبارتند از مازوت و یا گازوئیل.
در این بین همواره رویه بر این منوال بوده که از اوایل سال تا فصل سرما ذخایر سوخت مایع پر می شدند تا در صورت نیاز در فصل سرما با کمبود گاز از آن استفاده و برق مردم تأمین شود. موضوعی که رخداد است این است که از اول شهریور تا الآن نه تنها این ذخایر سوخت مایع پر نشده اند، بلکه آن را تخلیه نیز کرده است.
طبق آمار شرکت برق حرارتی در شهریور سال 1400 ذخایر سوخت نیروگاه‌ها به 1680میلیون لیتر رسیده بود. این عدد در آبان رسیده بود به 2میلیارد و 800 میلیون لیتر گازوئیل. یعنی تقریبا یک و یک دهم میلیارد لیتر افزایش ذخایر داشتیم. در سال 1401 نیروگاه ها مجموعا 1.7 میلیارد لیتر ذخیره داشتند که در نیمه آبان به 2.8 میلیارد لیتر رسیده بود. در شهریور 1402 نیز 2800 میلیون لیتر ذخیره سوخت مایع داشتیم که بعدا به 1.3 میلیارد لیتر رسید.
توقع میرفت امسال هم همین مسیر ادامه پیدا کند. در شهریور ماه که دولت سرکار آمد ذخیره سوخت مایع 1800میلیون بود که در حال حاضر به 1200میلیون رسیده است، یعنی کاهش 33 درصدی. در آن ایام از کمیسیون اصل 90 تا رسانه ها و کارشناسان همگی هشدار قطعی برق در زمستان را میدادند؛ اما حالا این کاهش ذخیره و قطعی برق را به مازوت ربط می دهند. دولت برای مازوتی که کلا 3 درصد برق کشور را تأمین میکند و در پیک مصرف هم تنها سهمی 5 درصدی دارد یک خاموشی گسترده 2 ساعته را در دستور کار قرار داده است.
موضوع مهم این است که در شرایط کنونی قطعی برق به شکل گسترده در زمستان، نارضایتی عمومی مردم جامعه را به همراه خواهد داشت. دولت در محاسبات خود باید این نارضایتی را مدنظر قرار دهد و جهت کنترل و مهار آن برنامه داشته باشد. اما اگر در این امر ناکام بماند راه اصلاح اقتصادی با موانع و چالش‌های قابل توجهی همراه خواهد بود.