همشهری آنلاین؛ حوادث: شامگاه یکشنبه به قاضی موسی رضا زاده بازپرس جنایی تهران خبر رسید که مردی ۴۹ ساله در جریان یک درگیری، هدف ضربات چاقو قرار گرفت و با وجود اینکه برای درمان به بیمارستان انتقال یافته اما شدت جراحات و خونریزی به حدی بوده که وی جانش را از دست داده است. تیم جنایی تحقیقات خود را در این پرونده آغاز کرد که مشخص شد مرد میانسال به هواخواهی از پسرش که با جوانی در خیابان درگیر شده بود، وارد درگیری شده بود اما خودش به قتل رسید. به دنبال تحقیق از شاهدان، عامل جنایت که پسری جوان بود و چند خیابان آن طرف تر زندگی می کرد، شناسایی و دستگیر شد. او در بازجویی ها به قتل اعتراف کرد و گفت قصد جنایت نداشته و ناخواسته مرتکب قتل شده است. وی برای انجام تحقیقات تکمیلی در اختیار ماموران اداره دهم پلیس آگاهی تهران قرار گرفته است.
ادعای عجیب
متهم به قتل می گوید مشکل روحی و روانی دارد. او از ۳ سال قبل دچار بیماری شده و مدام صداهایی در گوشش می شنود. او می گوید افراد نامرئی که مانند شبح بودند به او دستور جنایت دادند.
به مواد مخدر اعتیاد داری؟
شیشه می کشیدم اما ترک کرده بودم.
داروی خاصی هم مصرف می کنی؟
۳ سال قبل که متوجه شدم، بیماری روحی و روانی دارم ، دکتر گفت باید در بیمارستان بستری شوم. در آنجا به من دارو می دادند و بعد از اینکه مرخص شدم نیز باید مصرف داروهایم را ادامه می دادم. اغلب فراموش می کردم اما خانواده ام حواسشان بود و مدام به من یاد آوری می کردند.
اگر فراموش کنی، داروهایت را مصرف کنی، چه می شود؟
توهم به سراغم می آید. زمزمه هایی در گوشم می شنونم که اذیتم می کنند. حتی افرادی را می بینم که مانند شبح هستند. چون چشم من فقط آنها را می بیند. اشباح برایم توطئه می کنند و به چشم می بینم که نقشه قتل مرا می کشند. ناچارم از آنها اطاعت کنم وگرنه جانم در خطر است.
برگردیم به روز حادثه، آن روز چه اتفاقی افتاد؟
آن روز رفتم خیابان که دوری بزنم. راستش از ۳ سال قبل که مبتلا به بیماری روحی شده ام، پزشکان به من گفتند تاجاییکه می توانم در خانه بمانم. می گفتند بودن در اجتماع برای من بد است. به همین دلیل خانواده ام کنترلم می کردند تا کمتر از خانه خارج شوم. آن روز اما خانواده ام نبودند و من رفتم بیرون تا چرخی در خیابان ها بزنم. با همان افراد نامرئی درگیر شدم و مدام سرشان فریاد می کشیدم. قاچاقچیان و خلافکاران محل با دیدن من، تصور کردند که پلیس مخفی هستم و می خواهم آنها را دستگیر کنم. در همان لحظه پسری جوان به سمتم آمد و گفت برو محله خودتان. او مرا چپ چپ نگاه می کرد که ناگهان اشباح را دیدم که در گوشم گفتند با او درگیر شو. بر سر پسر جوان فریاد کشیدم و گفتم آنجا، محله ماست. ناگهان پدرش در دفاع از پسرش، وارد درگیری شد. من هم به گمان اینکه قرار است به من آسیبی برساند با چاقو او را زدم. چون افراد نامرئی مدام در گوشم می گفتند بزن، بزن. اگر از دستورشان اطاعت نمی کردم، ممکن بود خودم بمیرم.
بعد از درگیری، کجا رفتی؟
برگشتم به خانه اما به کسی حرفی نزدم. مرا اینجوری نگاه نکنید. یک زمانی برای خودم برو و بیایی داشتم. ورزشکار بودم؛ بوکس کار می کردم و سالها قبل مقام قهرمانی کسب کردم. تحصیلکرده ام و لیسانس حقوق دارم اما از سه سال قبل با ورود بیگانه ها یعنی همان اشباح زندگیم رو به تباهی رفت و حالا هم که ناچار شدم به دستور آنها مرتکب جنایت شوم.