یک کارشناس فوتبال گفت: حریفان تیم ملی هم به این موضوع پی برده‌اند که این تیم فرهنگ تاکتیکی که همه تیم با یک تفکر بازی نمی‌کنند را ندارد.

به گزارش همشهری آنلاین جلال چراغپور در گفت‌وگو با خبرگزاری آنا، درباره اینکه تیم ملی فوتبال ایران دو نیمه متفاوت را برابر کره شمالی تجربه کرد و زنگ خطر برای این تیم در مسیر صعود به جام جهانی به صدا درآمد، اظهار کرد: حادثه‌ای را که در بازی با کره شمالی رخ داد باید نقطه عطفی در شروع حوادثی که منتظرش بودیم بدانیم. بگوییم منتظر بودیم که سن بالا و دیگر اتفاقات در درازمدت لطمه می‌زند. اولین حادثه برابر کره شمالی به خیر گذشت.

فرهنگ تاکتیکی تیم ملی از بین رفت

وی ادامه داد: عوامل چندگانه‌ای در تیم ملی به چشم می‌آید. اولاً یک موضوعی است به نام «تاکتیکال کالچر» (tactical culture) که آن را «فرهنگ تاکتیکی» معرفی می‌کنیم. این فرهنگی در تیم ملی ایران به شدت روی به اضمحلال و نابودی گذاشته است. فرهنگ ۸ ساله شاید هم ۱۰ ساله‌ای که در تیم ملی برای بازی به وجود آمده بود، آن فرهنگ با تغییرات سرمربیان که هر کدام سلایق خودشان را تزریق کردند آن فرهنگ تاکتیکی از بین رفت. آن فرهنگ از سوی سرمربی دیگری شکل گرفته بود، ولی این احساس را می‌داد که همه تیم تحت تأثیر یک تفکر هستند. الان که بازی‌های تیم ملی را می‌بینیم متوجه می‌شویم که جهانبخش، طارمی، قلی زاده و دیگر بازیکنان باتجربه، فوتبال شخصی خود را بازی می‌کنند. بازیکنان جدید تیم ملی که جوانان ما هستند هم فوتبال شخصی خود را به تبعیت از بازیکنان قدیمی بازی می‌کنند.

نمی‌خواهم موج سواری یا منفی بافی کنم

کارشناس فوتبال افزود: حریفان تیم ملی هم به این موضوع پی برده‌اند که این تیم فرهنگ تاکتیکی که همه تیم با یک تفکر بازی نمی‌کنند را ندارد. این را نه به خاطر اینکه انتقاد کرده باشم و بخواهم به خاطر بازی با کره شمالی موج سواری و منفی بافی کنم بگویم. اگر کادرفنی تیم ملی به این موضوع توجه نکند که فرهنگ تاکتیکی تیمش دست خورده و از هم گسسته و زودتر این فرهنگ را یکپارچه نکند بعد از آنکه صعودمان به جام جهانی رقم می‌خورد در مرحله نهایی جام جهانی اتفاقاتی می‌افتد که برای همه گران تمام می‌شود.

مدافع میانی دیگری به جای خلیل زاده نیست

وی یادآور شد: حالا وقت آن است که ریز اتفاقات بپردازیم. ما قبلاً هم شجاع خلیل‌زاده را به خاطر اخراج از دست دادیم. در بازی با قطر در مرحله نیمه‌نهایی جام ملت‌ها که قهرمانی را از تیم ملی ایران گرفت در حالی که ژاپن به دست ما حذف شده بود. آنجا هم ۱۰ نفره شدیم، چون این بازیکن اخراج شد. یعنی در کل فوتبال ما، مدافع میانی دیگری نیست که بتواند در این پست بازی کند؟ خیلی هم پسر خوبی است ولی سن عضلات این بازیکن به او اجازه انفجار سرعتی نمی‌دهد که از مهاجم حریف جا نماند و با خطا کارت قرمز نگیرد. سوالی که به وجود می‌آید این است که چطور وقتی حرف از جوانگرایی تیم ملی با شیب مناسب می‌زنیم برای یک پست حیاتی نتوانسته‌ایم بازیکنی داشته باشیم که با نیروی جوانی خود اجازه ندهد بازیکن حریف از او جلو بزند؟

با چه بررسی روانی پنالتی به طارمی داده شد؟

چراغپور خاطرنشان کرد: سوال بعدی در مورد سانتر فوروارد ماست که به چه دلیل در ۶ قدم حضور دارد. این از بی‌برنامگی تیم ملی است و فرهنگ تاکتیکی نداریم که طارمی با نوک پا به شکلی به توپ ضربه می‌زند که توپ روی پا می‌چرخد و به گل می‌رود. در حالی که یک مدافع میانی با تجربه به این شکل توپ را دفع نمی‌کند. از آن طرف ۱۰ دقیقه بعد تیم ملی صاحب پنالتی می‌شود در حالی که طارمی گل به خودی زده، گل دوم هم خوردیم و برای خروج از فشار نیاز داریم تا با گل کردن پنالتی به بازی برگردیم. در چنین شرایطی باز هم پنالتی را به طارمی می‌دهید که در شرایط روحی خوبی قرار ندارد. با چه بررسی روانی پنالتی به طارمی داده شد؟ اگر برای جبران گل به خودی بود آن طرف قضیه هم ببینید که شاید پنالتی گل نشود و تیم ملی فشار مضاعفی را متحمل شود.

وی افزود: تیم ملی ایران به آرامی فرهنگ تاکتیکی که یاد گرفته بود را از دست داده است. قبلاً گفته بودیم جوان کردن تیم ملی کار آسانی نیست. زنگ خطری که برابر کره شمالی به صدا درآمد نشان داد فرهنگ تاکتیکی را از دست دادیم و به آرامی تیم ملی از دست کادرفنی خارج شده و بازیکنان هر کاری دلشان می‌خواهد می‌کنند.

نباید معیار را برای ارزیابی لیگ داخلی قرار داد

سرمربی سابق تیم ملی درباره اینکه می‌توان تا جام جهانی جوانگرایی کرد و انتقاداتی که به بازی علی نعمتی شده بود، یادآور شد: اگر بازیکن جوانی مثل آریا یوسفی که بازی‌های نخست ملی خود را برگزار می‌کند در بازی سوم اخطار می‌گیرد زنگ خطر دارد. او به عنوان یک دفاع راست چیزی کم دارد که اخطار می‌گیرد. شجاع خلیل‌زاده از لحاظ بدنی کم آورد که اخراج شد. علی نعمتی هم سومین بازی ملی خود را تجربه کرد. او در لیگ برتر توانسته خود را نشان دهد و به تیم ملی رسیده است ولی اندازه‌های تیم ملی با باشگاهی فرق می‌کند. چون مهاجمان تیم‌های ملی دو کلاس از مهاجمان داخل لیگ به غیر از ملی‌پوشان بالاتر هستند. برای همین نباید معیار را برای ارزیابی لیگ داخلی قرار داد. پس نو کردن تیم ملی کار بسیار سختی است و فیفا آمده به فرهنگ تاکتیکی اشاره کرده که تیم ملی ما چنین فرهنگی ندارد.