گروه دیپلماتیک - همشهری آنلاین: آرایشگران خیابانی در دهلی پایتخت هند اغلب از اطراف و اکناف شهر می‌آیند تا به کارگران شهر و هر کسی که علاقه‌مند به گپ زدن است، خدمات مقرون‌به‌صرفه ارائه دهند.
شبکه الجزیره با گزارشی درباره زندگی آرایشگران خیابانی در دهلی می‌نویسد: تاکور را به جز سه شنبه ها که روز تعطیلی آرایشگران است، شش روز هفته می توان اینجا پیدا کرد. او هر روز صبح ساعت 8 صبح کارش را آغاز کرده و 6 بعدظهر تعطیل می‌کند.
این آرایشگر هندی اکثر ابزارهای گرانبهایش مثل قیچی را هر شب به خانه می برد و صندلی آرایشگری خود را به تیر مجاور کنار سنگفرش خیابان زنجیر می‌کند. دکه آرایشگری تاکور یکی از صدها آرایشگری است که در دهلی خدمات نظافتی مقرون به صرفه ارائه می‌کند.
او توضیح می‌دهد که از مشتریانش 50 روپیه (0.59دلار) برای کوتاهی مو و 30 روپیه (0.36 دلار) برای اصلاح صورت می‌گیرد. این در حالی است که هزینه این خدمات در آرایشگاه‌های طبقه متوسط همان 100 روپیه (1.18 دلار) تا 500 روپیه (5.92 دلار) است که تقریباً معادل دستمزد یک روز اغلب کارگران دهلی است.
اغلب این آرایشگران مهاجرانی از مناطق کم برخوردار و روستایی مانند ایالت اوتار پرادش، راجستان و بیهار هستند که به‌دنبال فرصت‌های بهتر زندگی به دهلی آمده‌اند. برای بسیاری از آنان کوتاه کردن مو کسب و کاری خانوادگی است.
یک نگهبان در حالی که منتظر کوتاه کردن مو است در دکه تاکور نشسته و روزنامه می خواند. عکس: الجزیره
یک آرایشگر خیابانی در منطقه جامیا نگر دهلی کار می کند.
اغلب این آرایشگران مهاجرانی از مناطق کم برخوردار و روستایی مانند ایالت اوتار پرادش، راجستان و بیهار هستند که به‌دنبال فرصت‌های بهتر زندگی به دهلی آمده‌اند. برای بسیاری از آنان کوتاه کردن مو کسب و کاری خانوادگی است.
درآمد آرایشگران خیابانی در دهلی حدود 500 روپیه در روز است.
راجش کومار در سال 1999 در سن 18 سالگی از بیهار به دهلی نقل مکان کرد تا در اداره دکه آرایشگری به پدرش کمک کند.
برخی از آرایشگران خیابانی علاوه بر کوتاهی مو و اصلاح صورت، خدماتی چون ماساژ هم ارائه می کنند
وسایل کار آرایشگران خیابانی در دهلی. یکی از چالش های آرایشگران دزدیده شدن ابزار کارشان است.