پسر ۱۰ ساله وقتی فهمید جعبه‌ای که پیدا کرده پر از سکه‌های طلاست، تصمیم گرفت هر طوری شده آن را به صاحبش برساند. او و والدینش پسر نوجوان و خانواده‌اش در نهایت موفق شدند امانتی را که در اختیار داشتند را به صاحبش برساند و او را از نگرانی نجات دهند.

همشهری آنلاین _ فتانه احدی: ماجرایی که دیار فتحی، ۱۰ ساله را تبدیل به چهره روزهای اخیر شبکه‌های اجتماعی کرده، جمعه ۲۵ آبان‌ماه رخ داد.

دیار اهل اورامان در استان کردستان و دانش آموز پایه چهارم مدرسه شهید خضری اورامان است. روز حادثه او به سرویس بهداشتی عمومی محله‌شان رفته بود که در آنجا چشمش به جعبه‌ای عجیب افتاد. جعبه‌ای که با نوار چسب باندپیچی شده بود.
دیار در ابتدا تصور می‌کرد که جعبه کوچک، خالی است. اما وقتی با پایش ضربه‌ای به آن زد، صدایی شنید و متوجه شد که داخل آن چیزی شبیه سکه است. برای همین جعبه را برداشت و به خانه نزد خواهرش نازنین، ۱۵ ساله، برد. آنها تصمیم گرفتند، در جعبه را باز کنند و وقتی جعبه باز شد، چیزی که می‌دیدند باورشان نمی‎شد. ۳۸ سکه طلای قدیمی متعلق به پیش از انقلاب داخل جعبه برق می‌زد.

در جست‌وجوی صاحب طلاها

نگین فتحی، مادر دیار، در گفت‌وگو با همشهری می‌گوید: روز جمعه، ما به باغمان در اطراف شهر رفته بودیم و ساعت ۶ عصر، با مهمانانی که داشتیم به خانه برگشتیم. آن روز خانه بسیار شلوغ بود. به همین دلیل دیار به سرویس بهداشتی عمومی که در نزدیکی خانه است، رفت. در آنجا بود که با جعبه عجیبی مواجه شد و برای اینکه بفهمد داخل جعبه چه چیزی است، آن را به خانه نزد خواهرش آورد.

او ادامه می‌دهد: آنها وقتی در جعبه را باز کردند، با دیدن سکه‌های طلا، بلافاصله جعبه را پیش من و پدرشان آوردند. ما هم چیزی را که می‌دیدیم، باور نمی‌کردیم. سکه‌ها را شمردیم و متوجه شدیم ۳۸ سکه طلای قدیمی در جعبه وجود دارد. در آن زمان، تنها تصویری که به ذهنم رسید، چهره نگران صاحب سکه‌ها بود. می‌دانستم که این سکه‌ها ارزش زیادی دارند و صاحبش به خاطر گم کردن جعبه چه حالی دارد. برای همین تصمیم گرفتیم صاحبش را پیدا و به نگرانی او پایان دهیم.

جست‌وجو در فضای مجازی

پدر دیار وقتی در جریان ماجرا قرار گرفت، فکری به ذهنش رسید. او گفت، بهتر است سکه‌ها را نگه داریم و کسی چیزی نگوییم، حتما صاحب سکه، در فضای مجازی اطلاع رسانی خواهد کرد. اینطوری می‌توانیم صاحبش را پیدا کنیم.

مادر دیار می‌گوید: حدس شوهرم درست از آب درآمد. مدت زیادی نگذشته بود که اطلاعیه‌ای را در یکی از کانال‌های شهرمان دیدیم. در آن اطلاعیه نوشته بود که ۳۷ سکه طلا گم شده است. ما سکه‌ها را یک بار دیگر شمردیم. ۳۸ سکه بود. با این حال همسرم با شماره تلفنی که در انتهای اطلاعیه بود، تماس گرفت.

مادر دیار می‌گوید: شماره تلفن متعلق به صاحب کانال بود. همسرم موضوع تعداد سکه‌ها را مطرح کرد و گفت سکه‌هایی که دیار پیدا کرده یک عدد بیشتر از آن چیزی است که شما اعلام کرده‌اید. صاحب کانال گفت که باید از صاحب سکه اطلاعاتی بگیرم.

یک سکه بیشتر بود

وقتی که خانواده دیار به دنبال حقیقت ماجرا بودند، مشخص شد، صاحب سکه‌ها، برای اینکه مخارج سفر پسرش به خارج از کشور را تامین کند، سکه‌ها را از فرد دیگری قرض گرفته بود. بعدا مشخص شد که صاحب سکه‌ها به جای ۳۷ سکه طلا، ۳۸ سکه در جعبه گذاشته است.

مادر دیار می‌گوید: در پیگیری‌هایی که انجام دادیم، مشخص شد که فردی که سکه‌ها را امانت گرفته بود، در مریوان زندگی می‌کند و خواهرش همسایه ما است. بدین ترتیب آنها به خانه ما آمدند و سکه‌ها را تحویل گرفتند. صاحب سکه از شادی فقط گریه می‌کرد و می‌گفت که اگر سکه‌ها گم می‌شد، توانایی جبران آن را نداشت.

بدین ترتیب خانواده پاکدست فتحی، بدون اینکه هیچ مژدگانی‌ای دریافت کنند، سکه‌ها را به صاحبانش بازگرداندند. صاحب اصلی سکه‌ها نیز وقتی متوجه ماجرا شد، پیشنهاد داد که ۲ سکه را به عنوان مژدگانی به دیار بدهند. فردی هم که سکه‌ها را امانت گرفته بود، می‌خواست ۵۰۰ هزار تومان به دیار مژدگانی بدهدکه دانش آموز ۱۰ ساله قبول نکرد و گفت از اینکه توانسته دل یک نفر را شاد کند،‌خوشحال است.

منبع: همشهری آنلاین