همشهری آنلاین، فاطمه عباسی: اگر جزو دسته دوم هستید و دلتان می خواهد در شرایطی کنترل شده و امن، سقوط از ارتفاع ۳۰۰ متری را تجربه کنید، پیشنهاد می‌کنیم سری به برج میلاد بزنید و بانجی جامپینگ را امتحان کنید. در پرش بانجی برج میلاد، ارتفاع پرش یا همان دکل پرش، ۱۲ متر است؛ اما در واقع شما در ارتفاع ۲۸۰ متری از زمین در هوا آویزان می‌شوید. این تفریح متفاوت در سال ۱۴۰۰ توسط افشین عراقی بدلکار حرفه‌ای و امیر بدری، رکورددار پرش آزاد جهان و بدلکار فیلم ۰۰۷ جیمز باند، به عنوان بلندترین سکوی پرش دنیا افتتاح شد. در بانجی جامپینگ، هرچه ارتفاع بیشتر باشد هیجان هم بیشتر است؛ پس اگر به دنبال این هستید که ترشح آدرنالین در خونتان را به بیشترین حد برسانید، بانجی جامپینگ برج میلاد، بهترین انتخاب ممکن برای شما ست. هرچند که این تفریح هیجان انگیز در پارک پرواز، بوستان ولایت، مجموعه توچال، بوستان نهج البلاغه و آدرنالین پارک سعادت آباد هم هست، ارتفاع بانجی جامپینگ برج میلاد از باقی بانجی جامپینگ های تهران بیشتر است.
بانجی جامپینگ یعنی چه؟
پرش بانجی یا بانجی جامپینگ (Bungee Jumping) ورزش و یا تفریحی است که بیشتر افرادی که به دنبال هیجان و خطر هستند، جذب آن می شوند. پرش بانجی، از طنابی فنری شکل تشکیل شده و با کمربندهای ایمنی و محافظی که به دور فرد پیچیده می شود، از ارتفاعی بسیار بلند انجام می‌شود. این طناب به مچ پاها بسته می‌شود و به بدن متصل است. پس از پرتاب، اصولا با توجه به ارتفاع شما از زمین، با کمک جرثقیل به بالا یا پایین کشیده می‌شوید تا به سکو برسید و تجهیزات از شما جدا شوند.
شرایط استفاده از بانجی جامپینگ
- محدودیت سنی استفاده از این تفریح، ۱۸ تا ۵۰ سال است ولی در صورتی که سن بیشتری دارید و فاقد بیماری خاصی هستید، می‌توانید با هماهنگی مسئولان آن جا، بانجی جامپینگ را امتحان کنید.
- محدودیت وزنی برای پرش بانجی حداقل ۹۰ و حداکثر ۱۳۰ کیلوگرم است.
- داشتن کفش مناسب برای این فعالیت، به شما کمک می‌کند تا راحت‌تر باشید.
- اطلاع دادن وضعیت جسمانی و بیماری‌های شما به مسئولان، الزامی است.
- شرکت‌کنندگان بانجی جامپینگ نباید تحت‌تأثیر مواد مخدر یا الکل باشند.
تاریخچه جالب بانجی جامپینگ
وقتی ردپای پرش بانجی را در تاریخ ورزشی جهان دنبال می‌کنیم به دهه ۱۹۵۰ میلادی و بریتانیا می‌رسیم. شکل ابتدایی و خطرناک این ورزش ابتدا توسط چند نفر اهل جمهوری وانواتو به صورت کاملا خودجوش انجام می‌شد. آن‌ها به بالای سکویی مرتفع می‌رفتند و بعد از محکم کردن طنابشان به دور قوزک پا می‌پریدند. تا اینکه یک مستندساز خوش‌ذوق بریتانیایی به نام دیوید فردریک اتنبرو از این ورزشکاران و این ورزش مهیج و پرخطر مستند ساخت و کم‌کم افراد بیشتری به این تفریح خلاقانه علاقه پیدا کردند. در سال ۱۹۷۹ اولین نسخه این بازی به شکل امروزی در انگلستان و از روی پل معلق کلیفتون انجام شد. ارتفاع این پل ۷۶ متر بود.
اولین پرنده
اولین پرش بانجی در ایران نیز توسط پیمان جلالی ابدی بدلکار ایرانی انجام شد. او در سال ۸۶ اولین سکوی بانجی جامپینگ را با هزینه شخصی وارد ایران کرد و خودش برای اولین بار از سکوی پرش بانجی توچال پرید. بنابراین قدمت این تفریح پرهیجان در ایران حدود ۱۷ سال است.