همشهری - سعیده مرادی: کاخ سبزکه در گذشته به کاخ شهوند معروف بود، بین سال‌های۱۳۰۱ تا ۱۳۰۷ ساخته شد و در نقطه‌ای که در گذشته به تپه علیخان معروف بود قرار دارد.
موقعیت: ضلع شمال غربی مجموعه سعدآباد
نگین سبز سعدآباد
کاخ سبز که نمای آن با سنگ‌ها و سقف سبزرنگ ساخته شده، یکی از ویژه‌ترین معماری‌ها را در مجموعه سعدآباد دارد. این کاخ در۲ طبقه ساخته شده و بنای آن ترکیبی از هنر اروپایی و ایرانی رابه نمایش می‌گذارد. حسین لرزاده، میرزا جعفرخان معمارباشی، علی مختاری و حسین طاهرزاده بهزاد برخی از طراحان و معماران به‌نام این بنا هستند. نرده‌های چوبی و تصاویر منبت‌کاری‌شده سربازان ایلامی و هخامنشی، تزییناتاین کاخ هستند. دروازه اصلی این کاخ از سمت شمال غربی به سمت رشته کوه‌های مرتفع البرز گشوده می‌شود. کاخ سبز به دلیل استفاده از سنگ‌های سبز کمیاب معدن خمسه زنجان و سنگ مرمر خراسان در نمای خارجی آن، به قصر سنگی یا کاخ مرمر نیز معروف است. ویژگی شاخص کاخ موزه سبز وجود انواع هنر ایرانی مانند آیینه کاری، تذهب و خاتم در گوشه گوشه آن است.
سفر به دوره ناپلئون و لویی شانزدهم
اکثر وسایل داخل کاخ از کشورهای اروپایی آورده شده بودند و خیلی از آن‌ها در آن زمان هم قدیمی و عتیقه محسوب می‌شدند. تعدادی از مجسمه‌ها و همچنین مبلمان‌ها مربوط به دوران لویی شانزدهم فرانسه هستند. دو میز کنسول نیز در این کاخ وجود دارند که از دوران ناپلئون به جا مانده‌اند. بسیاری از وسایلی که در این کاخ می‌بینید یا از طلا و نقره ساخته شده یا با گران‌قیمت‌ترین جواهرات تزئین شده‌اند. برای حفظ آثار ارزشمند این موزه، نگهبانان تمهیدات خاصی در نظر گرفته‌اند. جلوی ورودی کاخ سبز، سبدهای فلزی وجود دارد که پر از پاپوش‌های پلاستیکی است که بازدیدکنندگان هنگام ورود باید بپوشند تا از ورود هر نوع آلودگی به داخل ساختمان جلوگیری شود. دست زدن به دیوارها و اشیای داخل موزه و عکاسی و فیلمبرداری هم ممنوع است.